Είναι ένας δίσκος που σκάβει λίγο βαθύτερα στην ψυχοσύνθεσή µου και σε πράγματα και σκέψεις που µε βασανίζουν και πιθανόν να βασανίζουν κι άλλους ανθρώπους. 

Πόσο και πως διαφοροποιείται το καινούργιο σας άλμπουμ «Το μαζί είναι δρόμος» σε σχέση με τις προηγούμενές σας δουλειές;

Η κύρια διαφορά του δίσκου αυτού είναι πως όλες τις μουσικές των τραγουδιών, πλην μίας, τις έγραψα εγώ, σε στίχους του Νίκου Μωραΐτη και κάποιους δικούς µου. Αυτό και µόνο κάνει το δίσκο αρκετά πιο ‘προσωπικό’ απ’ τους προηγούμενους.

Πως θα περιγράφατε σε κάποιον που δεν τα έχει ακούσει ακόμα τα καινούργια τραγούδια σας;

Είναι ένας δίσκος που σκάβει λίγο βαθύτερα στην ψυχοσύνθεσή µου και σε πράγματα και σκέψεις που µε βασανίζουν και πιθανόν να βασανίζουν κι άλλους ανθρώπους. Η έλλειψη αληθινών σχέσεων, η αλαζονεία, η ματαιότητα, αλλά και η αγάπη και η οικογένεια. Είναι πάντως ένας δίσκος µε τίµια και αληθινά συναισθήµατα.

Πότε χαρακτηρίζετε ως καλό ένα τραγούδι;

Εµένα προσωπικά µε επηρεάζει πολύ ο στίχος. Όταν κάτι µε αγγίξει το νιώθω αυτόµατα, απ’ την πρώτη ακρόαση. Αν είναι και καλοφτιαγµένο, τότε «χτυπά» διάνα. Αλλά δεν έχω κάποια συνταγή στο µυαλό µου, πολλά και διαφορετικά πράγµατα µου αρέσουν πολύ.

 

Ο Χατζιδάκις σίγουρα είναι ένα μεγάλο κεφάλαιο που όλοι πήραμε από αυτόν και θα συνεχίσει να επηρεάζει εις τους αιώνες, ιδιοφυΐα! 

Θα σας πω 4 δικά σας τραγούδια και να µου πείτε για ποιο λόγο πιστεύετε πως έγιναν επιτυχία το καθένα από αυτά: «Γίνε κομµάτια», «Δες καθαρά», «Περιπλανώµενο», «Είσαι εσύ ο άνθρωπός µου». Θα λέγατε ότι κάθε τραγούδι πέτυχε για διαφορετικό λόγο;

Κατ’ αρχάς είναι όλα ωραία κομμάτια κατά τη γνώμη µου. Το «Είσαι εσύ ο άνθρωπός µου» έχει πολύ απλά αλλά και συγκινητικά λόγια που αμέσως σε χτυπούν στην καρδιά. Και βέβαια µια υπέροχη διασκευή από τον Μίνο Μάτσα. Το «Περιπλανώµενο», εκτός του ότι περιλαµβάνει το γνωστό «Ικαριώτικο» σαν ρεφρέν, μιλά και στην καρδιά του λαού που ξέρει κι έχει βιώσει τη μετανάστευση. Τα «Γίνε κομμάτια» και «Δες καθαρά» είναι πιο σύγχρονα pop κοµµάτια µε ωραία παραγωγή και στίχους που ιντριγκάρουν νοµίζω...

Ποιον Έλληνα συνθέτη (εν ζωή ή όχι) θα τολμούσατε να χαρακτηρίσετε ως τον καλύτερο, ή καλύτερα ως αυτόν µε το πιο ολοκληρωμένο έργο;

Ο Χατζιδάκις σίγουρα είναι ένα μεγάλο κεφάλαιο που όλοι πήραμε από αυτόν και θα συνεχίσει να επηρεάζει εις τους αιώνες, ιδιοφυΐα! Εν ζωή υπάρχουν πολλοί τραγουδοποιοί µε «φλέβα» που λέμε. Προσωπικά µου αρέσει πολύ ο Λειβαδάς, ο Καζαντζής, ο Πορτοκάλογλου και ο Ζούδιαρης. Και πολλοί άλλοι...

Πλάι σε ποιους καλλιτέχνες που συνεργαστήκατε έχετε νιώσει δέος;

Αλεξίου σίγουρα και Νταλάρας, οι οποίοι είναι πρόσωπα που έχουν κυριολεκτικά λατρευτεί.

Μικρότερη, προ δεκαπενταετίας, τι µουσική ακούγατε;

Πολλά και διάφορα. Από ορχηστρική µουσική µέχρι dance. Δεν έχω κολλήματα. Ό,τι µου αρέσει στα αφτιά και στη διάθεση και τη στιγµή. Κι ακόµα έτσι είµαι. Στο κινητό µου έχω από Stromae, Ane Brun, Παυλίδη και διάφορα soundtracks.

 

Μου αρέσουν οι αρκετά βραδινές ώρες που αδειάζει η πόλη. Έτσι την ονειρεύομαι την Αθήνα, άδεια...

Όταν δεν δουλεύετε και θέλετε να βγείτε για να ακούσετε µουσική, πού συνηθίζετε να πηγαίνετε;

Αν δεν πάω να δω ένα συγκεκριµένο λάιβ, πάω σε µπαράκια µε τζαζ µουσική ή πράγµατα πιο χαλαρά. Δεν µπορώ τις πολλές εντάσεις.

Τι σας αρέσει περισσότερο στη νυχτερινή Αθήνα;

Το κέντρο της πόλης το αποφεύγω πια, μένω και αρκετά μακριά. Μου αρέσουν όμως οι γιορτινές ημέρες στο κέντρο και οι αρκετά βραδινές ώρες που αδειάζει η πόλη. Έτσι την ονειρεύομαι την Αθήνα, άδεια...

* Η συνέντευξη δημοσιεύτηκε στο Time Out Cyprus / τεύχος Μάρτιος 2015.

Κεντρική φωτογραφία: fractalart.gr