Η συγκεκριμένη εικόνα με τον λοχία και την Wegasi Nebiat «εκπροσωπεί όλους τους Έλληνες που αντιμετωπίζουν τους απελπισμένους μετανάστες ως συνανθρώπους τους», τονίζει η βρετανική εφημερίδα. Μια εικόνα που κατέληξε να συμβολίζει την απόγνωση και τη γενναιότητα: την απόγνωση εκείνων που θα βγουν στη θάλασσα για να φύγουν μακριά από τα δεινά στις χώρες τους, και τη γενναιότητα εκείνων στις νότιες ακτές της Ευρώπης που σπεύδουν να τους σώσουν όταν συμβεί η τραγωδία, προσθέτει.

 

Όπως αναφέρει το άρθρο, το πρωί της ημέρας του ναυαγίου ο λοχίας μαζί με τη σύζυγό του είχαν πάει σε μία καφετέρια δίπλα στη θάλασσα. Ο Ντεληγιώργης είχε την πλάτη του στη θάλασσα όταν το πλοίο που μετέφερε τους πρόσφυγες έπεσε πάνω στα βράχια.

«Η βάρκα διαλύθηκε μέσα σε λίγα λεπτά. Λες και ήταν φτιαγμένη από χαρτί. Όταν έφυγα από την καφετέρια ήδη πολύς κόσμος είχε σπεύσει στο σημείο. Η ακτοφυλακή ήταν εκεί, ένα ελικόπτερο Super Puma, ασθενοφόρα, και ψαράδες έσπευσαν με τα καΐκια τους. Χωρίς πραγματικά δεύτερη σκέψη, έκανα ό,τι έπρεπε να κάνω. Μέσα σε 5 λεπτά είχα βγάλει το πουκάμισό μου και βρισκόμουν στο νερό», δηλώνει στον Guardian. Ο Ντεληγιώργης έβγαλε μόνος του στην ακτή τους 20 από τους συνολικά 93 πρόσφυγες.

«Στην αρχή φορούσα τα παπούτσια μου, αλλά σύντομα αναγκάστηκα να τα βγάλω», αναφέρει και προσθέτει: «Το νερό ήταν γεμάτο πετρέλαιο από τη βάρκα και ήταν πολύ πικρό, και οι βράχοι ήταν ολισθηροί και απότομοι. Κόπηκα άσχημα στα χέρια και τα πόδια μου, αλλά το μόνο που μπορούσα να σκεφτώ ήταν να σώσω αυτούς τους φτωχούς ανθρώπους».

 

Δεδομένου του χάους που επικράτησε, ο ίδιος δεν μπορεί να θυμηθεί αν έσωσε τρεις ή τέσσερις άνδρες, τρία ή τέσσερα παιδιά, πέντε ή έξι γυναίκες. «Αυτό που θυμάμαι είναι η εικόνα ενός άνδρα, περίπου 40 ετών, να πεθαίνει. Μαχόταν να επιπλεύσει, δεν μπορούσε να αναπνεύσει, πνιγόταν και αν και προσπάθησα, ήταν αδύνατον να τον φτάσω. Όποιος μπορούσε κρατιόταν από τα συντρίμμια».

Θυμάται ότι τα κύματα ήταν πολύ μεγάλα και όταν είδε τη Nebiat να κρατιέται από μία σημαδούρα, βρισκόταν ήδη 20 λεπτά στη θάλασσα. «Δυσκολευόταν να αναπνεύσει. Υπήρχαν κάποιοι από την ακτοφυλακή γύρω μου που είχαν μπει στο νερό με όλα τα ρούχα τους. Δυσκολευόμουν να τη βγάλω έξω από τη θάλασσα. Με βοήθησαν και, στη συνέχεια, ενστικτωδώς, τη σήκωσα στον ώμο μου».

Ο Ντεληγιώργης έσωσε, μεταξύ άλλων, και μία κοπέλα που γέννησε λίγες ημέρες αργότερα στη Ρόδο. Όπως έγινε γνωστό, η πρόσφυγας από την Ερυθραία θα δώσει στο παιδί της το όνομα Αντώνης, του ανθρώπου που την έσωσε, σε μια ένδειξη ευγνωμοσύνης.