«Να μωρέ, φόρεσα ένα καθρέφτη και βγήκα»
Όχι για τρίτη χρονιά, λυπήσου μας. Ναι, ναι, είναι δικαίωμά σου να φοράς ότι θες και θα υπερασπίζομαι μέχρι θανάτου να φοράς αυτό που θες αλλά κάτσε να το συζητήσουμε λιγάκι. Δεν υπάρχει κάτι που να αποπροσανατολίζει περισσότερο τον συνομιλητή σου απ’ τα γυαλιά-καθρέπτες. Αντιλαμβάνεσαι πως ότι κι αν έχεις να μοιραστείς με τον άνθρωπο που κάθεται απέναντί σου, αυτός θα κοιτάει την μούρη του και το σκηνικό όπως εξελίσσεται πίσω του απ’ τα καθρεπτογυαλιά σου, έτσι; Αν είναι μάλιστα χρωματιστός ο καθρέπτης -να φέρνει σε Instagram φίλτρο πράμα- δεν πα να του μιλάς για το σοβαρότερο πρόβλημα της ζωής σου, αυτός θα αρχίσει να ποζάρει και να κάνει duck faces ωσάν να μην είσαι εκεί. Πήγαινε, αγάπη μου, πάρε ένα νορμάλ γυαλί κι άσε αυτά τα τρελλούτσικα και τα περίεργα για τους σελέμπριτι.
Panama-not
Η ιστορία του καπέλου panama είναι συγχυσμένη από μόνη της και δεν χρειάζεται να της προκαλείς περαιτέρω αναστάτωση. Το γεγονός ότι το καπέλο αυτό έχει γεννηθεί στο Εκουαδόρ και το λέμε καπέλο Παναμά ήδη προκαλεί αρκετή ταλαιπωρία στα ιστορικά βιβλία μόδας και στιλ. Επιπλέον ταλαιπωρία, σ’ εμάς, προκαλεί όταν αυτό κοσμεί το κεφάλι σου στην φλούο εκδοχή του, που παρεμπιπτόντως θυμίζει την χειρότερη στιγμή των 80s, κι εσύ ποζάρεις σάμπως και ήρθε και έκατσε ο Philip Treacy αυτοπροσώπως πάνω στο κεφάλι σου. Ηρέμησε και δεν έχεις κάνει κανένα fashion statement. Οκ, ένα καπέλο φλούο φοράς, σε φόρμα σαν αυτή που φτιάχνανε στο Εκουαδόρ αλλά στο βαφτίσι το είπανε Πάναμα και κάποιος φασιονίστας του κερατά αποφάσισε να το κυκλοφορήσει σε φθηνιάρικο υλικό και ανόητα χρώματα. Καπίσς;
Marky Mark in da house
Ο Marky Mark μεγάλωσε, έγινε Mark Wahlberg κι έκανε κι εξαιρετική καριέρα μετά τα «Good Vibrations» των 90s και τις διάσημες Calvin Klein καμπάνιες. Εσύ, τώρα, από πού ξέθαψες αυτό που ο άνθρωπος θέλει να ξεχάσει δεν καταλάβαμε. Το είδαμε να παρελαύνει δειλά-δειλά πέρυσι στις παραλίες το… μοδάτο φοράω-σώβρακο-κι-από-πάνω-μαγιό αλλά φέτος το πράγμα παράγινε. Τι σας έπιασε τις νέες γενιές των εικοσάρηδων με το σώβρακο κάτω απ’ το μαγιό μας εξηγείτε; Ένα καλό λόγο; Κάτι; Γιατί πρέπει να φαίνεται επιμελώς ατημέλητο το σώβρακο κάτω απ’ το μαγιό; Κάποιος;
Τρεχάτε καλές μου παντοφλίτσες
Μπαλόνια, χάντρες, κοχύλια, κουδουνάκια, την Άρτα με τα Γιάννενα. Μία τάση που δεν ξέρουμε από πού μας ξεπετάχτηκε, αν όχι απ’ τα staff rooms των δασκάλων -απ’ όπου πετάγονται όλες οι παρομοίου είδους τάσεις. Η δικαιολογία είναι ότι είναι fun. Ότι στηρίζεις με €15 την δασκάλα-τραπεζικό-δημόσια υπάλληλο φίλη σου όταν τις αγοράζεις. Ότι του χρόνου θα μάθεις να φτιάχνεις και εσύ, να βγάζεις το εξτραδάκι σου. Πολύ ωραία αλλά… είμαστε σίγουροι; Σε ποιον αρέσουν αυτές οι παντόφλες; Θα ρίξεις άντρα μ’ αυτές. Θα γυρίσει σοβαρή γυναίκα να σου πει «Ωωω, τι στιλάτες οι παντόφλες σου»; Εκτός απ’ τα παιδιά που θα κάνουν πλάκα και άντε να σου τραβήξουν καμία νερόφουσκα από πάνω και να την γεμίσουν να δροσιστούν, σε ποιον άλλον αρέσουν; Σ’ εσένα; Άντε καλέ!
Flash tattoo. Άλλο και τούτο.
Όταν η νεαρή συνάδελφος με ενημέρωσε για ετούτη τη νέα μόδα ένιωσα θειούλα, αφού η πρώτη μου ερώτηση ήταν «Όπως αυτά που έχει μες τα γαριδάκια;». Η απάντηση βέβαια ήταν «ναι», αλλά ακολούθησαν κι άλλες πληροφορίες που αφορούν αυτό το καινούριο τρεντ που θυμίζει τα ‘80s σε χρυσή και ασημή παραλλαγή. Στην ουσία πρόκειται για ένα ακόμη αξεσουάρ παραλίας, γιατί δεν μας έφταναν αυτά που είχαμε/βλέπαμε/κοροϊδεύαμε. Η «επίσημη» εμπορική δικαιολογία για την ύπαρξη του flash tattoo είναι πως κοσμεί το χέρι-πόδι-δάκτυλό σου σαν κόσμημα αλλά αυτό δεν πρόκειται να το χάσεις στην παραλία ή μες το νερό αφού παραμένει κολλημένο πάνω σου για μια βδομάδα. Ουάου. Πείστηκες; Τράβα κάντο τώρα, απόλαυσέ το, κι άσε εμάς με το που θα σε δούμε να γυροφέρνεις και να λαμπυρίζεις από μακριά στην παραλία να το… απολαύσουμε επίσης.
Ο μικρός Γιωργάκης. Ο… γνωστός.
Ο μικρός Γιωργάκης είναι βγαλμένος από παλιό ανέκδοτο και εκεί πρέπει να παραμείνει. Στο παρελθόν. Σταμάτα, χρυσή μου, να φωνάζεις «Γιωργααάκη» και «Γιωργααάκη» και «Γιωργααάκη πρόσεχε» και «Γιωργααάκη έλα εδώ». Πάρε τα πόδια σου και πήγαινε εσύ στον μικρό Γιωργάκη και χαμηλόφωνα πες του: «Γιώργο. Την επόμενη φορά που θα κάνεις μαλακία, φύγαμε. Δεν θα το πω δεύτερη φορά». Οk, όχι ακριβώς έτσι, αλλά μπορείς να αυτοσχεδιάσεις τελοσπάντων. Δεν είμαστε όλοι υπόχρεοι να ανεχόμαστε τις τσιρίδες σας. Ούτε τις δικές σου, ούτε του μικρού Γιωργάκη.
Cd Player? Really?
Έχουν κυκλοφορήσει τα iPods που ήδη περνούν την ντεκαντάνς τους φάση με την εξέλιξη που γνωρίζουν τα έξυπνα τηλέφωνα. Τα έχουμε κάνει όλα personalized και according to your needs σ’ αυτή την ζωή, εσύ γιατί επιμένεις; Ποιος συνεχίζει να κουβαλάει cd player στην παραλία; Αλήθεια τώρα; Είναι λογικό, αστέρι μου, να διαλέγεις εσύ την μουσική υπόκρουση των διακοπών μου; Να ακούμε όλοι, γέροι, νέοι και παιδιά τις μουσικές σου επιλογές; Δεν έχει dj scouters στις κυπριακές ακτές, τράβα να κάνεις το πάρτι σου αλλού.
Είδες το παγωτό στο νύχι μου;
Ναι το είδαμε, γιατί λερώνει το νύχι σου απ’ την έξω πλευρά του δεν καταλάβαμε. Πάντα οι νυχούδες-nail artists μου θύμιζαν ασφαλιστές. Που για να σε πείσουν να κάνεις το ακριβό πακέτο, σε έπειθαν πως ενδέχεται να πεθάνεις και αύριο. Έτσι και οι νυχούδες, δεν ξέρω με ποιον στρατηγικό τρόπο, καταφέρνουν και πείθουν τα γυναικεία πλήθη πως αν δεν καλλιτεχνήσουν την Πριμαβέρα του Μποτιτσέλι στα δέκα τους νύχια δεν θα είναι in. Το τι προσθέτουν πέντε διαμαντάκια, τρεις άγκυρες, δεκάδες πουά και πολύχρωμα κοάλα πάνω στα νύχια και την προσωπικότητά σου, δεν θα καταλάβουμε/μάθουμε ποτέ. Μόνο μην τα απλώνεις, τα δέκα τα νυχάκια, επιδεικτικά μπροστά μας γιατί… φοβόμαστε.
Που ‘ναι η τρίχα, οέο;
Κανείς δεν μπορεί να μας κατηγορήσει/σχολιάσει πως ασχολούμαστε με τρίχες σε ετούτο εδώ το άρθρο γιατί, πολύ απλά, το κυπριακό καλοκαίρι πάσχει από… ατριχίαση. Ατριχίαση: Πρόκειται για μια μαζική κυπριακή ασθένεια που γίνεται πιο αισθητή κατά τους καλοκαιρινούς μήνες όταν το γυμνό δέρμα βγαίνει για σεργιάνι. Όχι, όχι δεν είμαστε υπέρ της φεμινιστικής αξύριστης μασχάλης αλλά στην τριχωτή αντρικής γάμπας λέμε «Ναι». Άστο παιδί μου το πόδι σου να ξεχωρίσει απ’ την γκόμενα δίπλα και μην μας τα πουλάς τα περί ποδηλασίας γιατί δεν τα χάβει κανείς.