«Μια κρίσιμη βίαιη στιγμή είναι τούτη, ένας κόσμος γκρεμίζεται, ένας άλλος δεν έχει ακόμα ζήσει, κινδυνεύουμε μέσα στο χάος, πνιγόμαστε»





Στο Σκάσιμον χρησιμοποιούνται αποσπάσματα από τη Φόνισσα του Α. Παπαδιαμάντη και την Ασκητική του Ν. Καζαντζάκη και δημιουργούν μια νέα αφήγηση με σαφείς σχολιασμούς στα πρωτότυπα έργα.

Από τη Φόνισσα εμφανίζεται η χαμένη ή καταπιεσμένη επιθυμία, η μη επιλογή. Η Φραγκογιαννού προσπαθεί με βία να αλλάξει τη μοίρα της γυναίκας ή και να σωθεί, ενώ έχει αναθρέψει η ίδια γιούς που ταλαιπωρούν. Κύκλοι αίματος και φύλου που επαναλαμβάνονται, οι γυναίκες είναι το ίδιο πρόσωπο, οι άντρες είναι το ίδιο πρόσωπο. Και ο θύτης είναι μαζί και θύμα. Η Ασκητική έρχεται να συμπληρώσει με λέξεις και να μιλήσει ανοικτά για την αγωνία, τον έρωτα, τη μνήμη και τον φόβο, για το προσωπικό χρέος ως αναγκαιότητα της ύπαρξης, για την επιλογή.

«Όταν ξεκινήσαμε να δουλεύουμε πάνω στα κείμενα και να βρίσκουμε τους ήχους που τα εξυπηρετούν, αμέσως συμφωνήσαμε σε μια νέα παραστατική φόρμα για μας, την Ακουστική Αφήγηση. Συνεχίζουμε τις δοκιμές με στόχο να αναπτύξουμε την ιστορία για την περιπλάνηση μιας ψυχής. Κυρίως, με Το Σκάσιμον, μας ενδιαφέρει να πειραματιστούμε και να σπάσουμε τις συμβάσεις που χρησιμοποιούσαμε μέχρι τώρα ή ακόμα και να τις αμφισβητήσουμε».

Οι παραστάσεις θα δοθούν στις 18, 19 και 20 Ιουνίου στις 20:30 στο Παλιό Ξυδάδικο.