Αναξιοπρέπεια είναι οι ουρές στα ATM και όχι οι ουρές στα συσσίτια;

 Ο Στάθης Γιαννιδάκης ζει Αθήνα και παρόλο που δεν έχει κλείσει ακόμα τα 16 του χρόνια, εντούτοις οι σκέψεις του είναι ότι πιο αξιόλογο διαβάσαμε αυτές τις μέρες.

 


Article featured image
Article featured image

Διαβάστε πιο κάτω αυτούσιο το κείμενο που ανάρτησε στον προσωπικό του λογαριασμό στο Facebook.

«Αναξιοπρέπεια δεν είναι οι ουρές στα ΑΤΜ , δεν είναι οι ζητιάνοι οι οποίοι ζητιάνευαν και πριν τις 25 Ιουλίου , δεν είναι οι επιχειρήσεις που κλείνουν , οι οποίες βέβαια έκλειναν και πριν τις 25 Ιουλίου , δεν είναι οι συνταξιούχοι που θα πάρουν μισή σύνταξη αυτόν τον μήνα γιατί δεν ξέρω αν μετά από τις περικοπές που προβλέπουν οι εταίροι η ολόκληρη σύνταξη τους θα διαφέρει πολύ από την μισή σημερινή .

Αν όμως αξιοπρέπεια είναι να κλείνουν σχολεία για να μην κλείσει μια τράπεζα , να κλείνουν νοσοκομεία για να μην κλείσει μια τράπεζα , να κλείνουν επιχειρήσεις για να μην κλείσει μια τράπεζα , να κλείνει η δημόσια τηλεόραση για να μην κλείσει μια τράπεζα , τότε προτιμώ να μην έχω τέτοιου είδους αξιοπρέπεια . Αν η κοινωνία μου θεωρεί ότι οι ουρές στα ΑΤΜ είναι αναξιοπρέπεια και όχι οι ουρές στα συσσίτια τότε μάλλον πρέπει να αλλάξω την κοινωνία μου .

Σκεφτόμαστε μόνο τις ανεκπλήρωτες υποσχέσεις των Ελλήνων ηγετών. Έχουμε όμως ποτέ σκεφτεί αν η ευρωπαϊκή Ένωση μας προσέφερε όλα όσα μας υποσχέθηκε κατά την ένταξη μας. Υπάρχει αλληλεγγύη ; Υπάρχει ενότητα ; Υπάρχει ισότητα ;

Σκέφτομαι ακόμα το πόσο έχει υποβαθμιστεί ο Έλληνας . Όχι λόγω της υποβάθμισης του βιοτικού του επιπέδου , όχι λόγω της μείωσης του εισοδήματος του , όχι λόγω στις περιβόητες ουρές στα ΑΤΜ αλλά λόγω της στάσης του προς στο δημοψήφισμα . Ο λαός που ΓΕΝΝΝΗΣΕ την δημοκρατία αντιμετωπίζει την κορύφωση της δημοκρατίας ( το δημοψήφισμα δηλαδή ) όχι ως ευκαιρία να πάρει το μέλλον του στα χέρια του αλλά ως ανικανότητα της κυβέρνησης . Την αξίζουμε την δημοκρατία .

Μιλάμε επίσης για διχασμό. Γιατί δεν καταργούμε τα κόμματα για να μην χωρίζονται οι πολίτες σε αριστεροί και δεξιοί ; Γιατί δεν καταργούμε το τσιγάρο για να μην χωρίζονται οι πολίτες σε καπνιστές και αντικαπνιστές; Γιατί δεν καταργούμε τα θρησκεύματος ώστε οι πολίτες να μην χωρίζονται σε Χριστιανούς , μουσουλμάνους ή Εβραίους ;

Έχουμε φτάσει στο σημείο να αντιμετωπίζουμε την δημοκρατία ως ανικανότητα και την πολυφωνία και τον διάλογο ( όχι αυτόν που γίνεται στα κανάλια , αλλά αυτόν που γίνεται μεταξύ πολιτών ) ως εθνικό διχασμό. Τελικά την αξίζουμε την δημοκρατία ;»


ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ