Ακόμα και το βράδυ, όταν λέω παραμύθι στα παιδιά πριν τον ύπνο, σε κάποια φάση με χάνουν.

Αν το έχεις πάθει κι εσύ, μην ανησυχείς. Δεν είναι ότι είσαι αδιάφορος ή ότι έχεις κάποιο πρόβλημα επικοινωνίας.

Μάθε απλώς πως, σύμφωνα με ένα πρόσφατο άρθρο που δημοσιεύθηκε στο Harvard Business Review, μάλλον φταίει το ότι τόσο εγώ όσο κι εσύ μιλούσαμε για αρκετή ώρα και δεν δίναμε προσοχή στο «Traffic Light Rule» («Κανόνας του Φαναριού Κυκλοφορίας»).

Ο κανόνας αυτός δημιουργήθηκε από τον Marty Nemko και ορίζει πως ο ομιλητής έχει περίπου ένα λεπτό για να πει αυτό που θέλει, και έπειτα να δώσει τον λόγο σε κάποιον άλλο.

«Traffic Light Rule»

«Κατά τα πρώτα 30 δευτερόλεπτα μιας φράσης, το φως σου είναι πράσινο: ο ακροατής σου πιθανότατα σε προσέχει. Κατά τη διάρκεια των δεύτερων 30 δευτερολέπτων, το φως σου είναι κίτρινο -ο ακροατής σου μάλλον έχει αρχίσει να εύχεται να τελειώσεις σύντομα. Μετά το όριο του ενός λεπτού, το φως σου είναι κόκκινο: Ναι, υπάρχουν κάποιες εξαιρέσεις κατά τις οποίες μπορείς να τρέξεις για να προλάβεις το κόκκινο φανάρι. Όταν ο ακροατής σου είναι πλήρως αφοσιωμένος σε αυτά που λες και φαίνεται».

Αν λοιπόν σας αρέσει να μιλάτε πολύ, στην πραγματικότητα δεν είναι δικό σας λάθος. Όταν ξεκινάτε να μιλάτε για τον εαυτό σας, ο Mark Goulston του HBR εξηγεί πως το σώμα σας εκκρίνει ντοπαμίνη -γνωστή και ως η ορμόνη της ευχαρίστησης. Μην φοβάστε, όμως, υπάρχουν τρόποι για να ελέγξετε τις κακές σας συνήθειες.

Ένας καλός και απλός κανόνας για όσους μιλάνε πολύ, είναι να δίνετε συνεχώς προσοχή στο κοινό σας. Αν το άτομο στο οποίο μιλάτε αρχίζει να κουνιέται, να σας διακόπτει συνεχώς ή, κυριολεκτικά, να προσπαθεί να απομακρυνθεί από εσάς, τότε μάλλον το έχετε παρακάνει, λέει ο Nemko. Για αυτό, βάλτε τα δυνατά σας για να ελέγχετε το ακροατήριό σας κάθε 30 δευτερόλεπτα και, κυρίως, έπειτα από ένα λεπτό.

 

Α.Θ.