Γράφει ο Χάρης Χατζηχριστοφόρου για το έργο BIOFORLIFE



 

Οι ακτές χαρακτηρίζονται από πληθώρα μικροοργανισμών που ζουν τόσο στην επιφάνεια της αμμουδιάς όσο και οργανισμών που συγκεντρώνονται στις ακτές για να ζήσουν τρεφόμενοι από μικροοργανισμούς. Για αυτό το λόγο λοιπόν, συγκεντρώσαμε 4 κακές συνήθειες στις οποίες προβαίνουμε εις βάρος των παραλιών και σε προστάζουμε να αποφύγεις.

1.   Απόβλητα…

Το ηλιοβασίλεμα έχει αρχίσει και ομολογουμένως, το beach party στέφθηκε με πλήρη επιτυχία· ευχόμαστε να είχες τη μουσική σε χαμηλή ένταση επειδή οι «φυσικοί» κάτοικοι της περιοχής επηρεάζονται από την έντονη οχλαγωγία.  Οι πρώτες ακτίδες φωτός σου δίνουν το σήμα πως είναι ώρα για επιστροφή στο σπίτι για ξεκούραση. Έλα όμως που οι μισοί παρευρισκόμενοι είναι τύφλα στο μεθύσι και η παραλία έχει ήδη μετατραπεί σε σκουπιδότοπο από το χθεσινό γλέντι; Το μυστικό βρίσκεται στην προετοιμασία. Προμηθεύσου από πριν με μεγάλες σκουπιδοσακούλες. Αν χρησιμοποιήσεις και δάδες τότε φρόντισε είτε να τις έχεις γεμίσει με παραφινέλαιο από πριν ή αν το κάνεις στην παραλία να μη χυθεί στην άμμο. Αποτελεί εστία θανάτου για τους οργανισμούς που ζουν σε αυτή! Εάν δε, σκέφτεσαι μετά το τέλος του πάρτι να αδειάσεις το υπόλειμμα της δάδας μη ξεχάσεις να συμπεριλάβεις ένα δοχείο για αυτό το σκοπό. Α! Και ιδιαίτερη προσοχή στα σακούλια νάιλον! Μη ξεχνάς το περιστατικό στη Λεμεσό όπου ξεβράστηκε νεκρή «Καρέτα Καρέτα» χελώνα από κατάποση νάιλον σακουλιού, που πιθανόν η κακόμοιρη να σύγχυσε με μέδουσα καταπίνοντας το για έδεσμα…

2.   Σουβενίρ…

Εκτός από τις σέλφι -από τις οποίες έχεις τιγκάρει την κάρτα μνήμης του κινητού -, ίσως η ομορφιά των λουλουδιών της περιοχής – ιδιαίτερα στις «παρθένες» παραλίες – να σου δημιουργεί την ανάγκη για υλικές αναμνήσεις. Μη κόψεις κανένα λουλούδι! Στις παραλίες της Κύπρου φυτρώνουν και πολύ σπάνια είδη, όπως η κυπριακή παπαρούνα, η οποία κινδυνεύει με εξαφάνιση και αποτελεί ένα ενδημικό είδος που υπάρχει μόνο στο νησί μας και πουθενά αλλού! Συμπέρασμα; Κράτα τις σέλφι μόνον!

3.   Γόπες…

Είναι ομολογουμένως μια κακιά συνήθεια αλλά ως απαγορευμένη έχει αρκετούς οπαδούς. Ειδικά όταν ο άνεμος δεν δυσκολεύει το άναμμα… ένα τσιγαράκι στην παραλία είναι ιδανικό, μιας και ο συνδυασμός με τη φραπεδιά αξίζει όλα τα λεφτά. Έλα όμως που αν η αμμουδιά είχε στόμα θα σου φώναζε: «Ε ψιτ μάγκα… Τη γόπα σου στον κ…ο σου!! ». Ναι… Κάδο ήθελε να πει. Και συ ως τυπικός ξερόλας Κύπριος θα της απαντήσεις: «Σιγά μαντάμ… Πως κάνεις έτσι; Aποτσίγαρο είναι. Διασπάται.» ΜΥΘΟΣ! Πολλοί από εμάς πιστεύουμε ότι οι γόπες αποτελούνται από υλικό που βιοδιασπάται εύκολα. Στην πραγματικότητα όμως χρειάζονται χρόνια για αυτή τη διαδικασία – ειδικότερα στο θαλασσινό νερό χρειάζεται έως και 5 χρόνια περίπου – συν ότι τα ζώα τις καταπίνουν με κίνδυνο το θάνατο.

4.   Τσίχλες…

Ίσως ανήκεις και εσύ στην ομάδα των ατόμων που είτε μιμούνται την κίνηση του στόματος της κατσίκας για λόγους διαίτης – ως γνωστόν είναι μηδαμινής θερμιδικής αξίας – είτε μιμείσαι την κίνηση απλά για στυλ ή από αρέσκεια. Καλή η χρήση της τσίχλας σε όλες τις κατονομασθείσες, περιπτώσεις δε λέω… αλλά σίγουρα θα ‘ρθει η στιγμή που θα τη βαρεθείς. Προτού ακολουθήσεις το χαζό σκεπτικό: «Θα γίνει ένα με την άμμο. Σιγά βρε…» κάνε διαγραφή στο συννεφάκι και εντόπισε τον πιο κοντινό κάδο για να τη ξεφορτωθείς. Πεινασμένα πουλιά που θα ψάξουν για υπολείμματα φαγητών στην άμμο πιθανόν να την τσιμπήσουν. Και άμα κολλήσει το στόμα… ΤΕΛΟΣ το πουλάκι! Τσίου…

Περισσότερες πληροφορίες και δραστηριότητες του Project μπορείς να βρεις στο site www.cyprusbiodiversity.eu αλλά και στo facebook page Bioforlife, LIFE+ Project