Τζότζο Μόϊς. Επιστρέφει. Κάθε ένα της βιβλίο και ένας ύμνος για τις ανθρώπινες σχέσεις. Για τη δύναμη των συναισθημάτων. Ένας ύμνος για τον έρωτα. Μία από τις αγαπημένες συγγραφείς της  Βιβλιομουρμούρας, που ως επίκεντρο της πάντα έχει μια δυνατή ιστορία αγάπης.

Αν και η ίδια δηλώνει πως δεν είναι καθόλου ρομαντική, υποθέτει ότι η αγάπη είναι αυτό που μας ωθεί να κάνουμε τα πιο απίθανα πράγματα, το συναίσθημα που μπορεί να μας ανεβάσει ή να μας ρίξει ψυχολογικά, να μας αλλάξει περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο. Και μέχρι τώρα πιστεύω δικαιώνεται. Διαβάζοντας τα βιβλία της ταυτίζεσαι με τους ήρωες του βιβλίου και βιώνεις μαζί τους όλο αυτό το ταξίδι. Ένα ταξίδι συναισθημάτων που φωλιάζουν μέσα μας, ένα ταξίδι στην καρδιά μας…!

Δύο νέες γυναίκες: τις χωρίζει ένας αιώνας και τις ενώνει ένα πορτρέτο και η αποφασιστικότητα τους να παλέψουν γι’ αυτό που αγαπούν περισσότερο, όποιο κι αν είναι το κόστος.

Η Σόφι του τότε. Το κορίτσι του πορτρέτου με το ερωτικό βλέμμα που συγκινεί τον Γερμανό διοικητή. Το κορίτσι που ρισκάρει τα πάντα, οικογένεια, υπόληψη, ακόμα και την ίδια της τη ζωή, ξεπουλά και τη ψυχή της, σε μια ύστατη ελπίδα να ξαναδεί τον αγαπημένο της μια τελευταία φορά.

Η Λίβ του τώρα. Κάτοχος του πορτρέτου δώρο από το σύζυγο της λίγο πριν από τον αιφνίδιο θάνατο του. Ότι τους ενώνει κινδυνεύει να χαθεί μετά από την αποκάλυψη της σκοτεινής ιστορίας του πίνακα. Κίνδυνος να χαθεί η μοναδική σπίθα αγάπης που ένιωσε από τη μέρα που έχασε τον άντρα της.

Όλα δύσκολα, όλα βουνά, όλα ακατόρθωτα.  Τοίχοι παντού. Οι τοίχοι όμως για κάποιο λόγο υπάρχουν. Δε βρίσκονται εκεί για να μας κρατήσουν απ’ έξω. Οι τοίχοι υπάρχουν για να μας δώσουν την ευκαιρία να δείξουμε πόσο πολύ θέλουμε κάτι.

Σίγουρα δε μπορούμε να αλλάξουμε τα χαρτιά που μας μοιράζουν, μπορούμε όμως να παίξουμε το παιχνίδι με τον δικό μας τρόπο.