Μίλα μου
Το «Μαστίχομα» ταξιδεύει εκτός Κύπρου
Μια ενδιαφέρουσα συζήτηση με τον Τέλη Αριστείδη, τον άνθρωπο που εμπνεύστηκε το «Μαστίχομα».
Ένα πολύ ενδιαφέρον και άκρως επιτυχημένο concept διασκέδασης που, μετά την Κύπρο, ετοιμάζεται να βγει εκτός συνόρων.
Σπούδασε Αγγλία, στο Μάντσεστερ, και μαζί με κάποιους φίλους είχε ξεκινήσει τα «Greek Night Obsessions», τα οποία συνεχίζονται μέχρι και σήμερα, αποτελώντας το πιο δυνατό greek night της Αγγλίας.
«Στην Αγγλία ξεκινήσαμε το 2005 με 800 άτομα. Στην Κύπρο κάναμε πιο παλιά τα ‘Golden Nights’, όπου και εκεί η διασκέδαση ήταν ανεβασμένη, αφού πάλι το ελληνικό υπερτερούσε έναντι του ξένου ρεπερτορίου, 70 προς 30%» μου λέει ο Τέλης.
Και ξαφνικά, του καρφώνεται στο μυαλό η ιδέα για το «Μαστίχομα». Και ξαφνικά όλοι μιλάνε για ένα «έξυπνο» concept που σε θέλει να διασκεδάζεις Κυριακή απόγευμα, να πίνεις τον άμπακα και μέχρι τις 10 το βράδυ να ‘σαι σπίτι και να ξυπνάς την επομένη κυρία/κύριος για το γραφείο.
«Μπήκα σπίτι λιώμα από το ποτό, είχα την αίσθηση ότι ήτανε ξημέρωμα και τους βρήκα όλους στον καναπέ να βλέπουν τηλεόραση. Ήτανε μόλις 10», θυμάμαι χαρακτηριστικά να μου λέει ένας φίλος που πήγε στο «Μαστίχομα».
Όλοι μιλάνε γι’ αυτό το πράγμα, όλη η πόλη είχε περάσει το καλοκαίρι από Breeze και Alati, όλα είναι έτοιμα για να φύγει εκτός Κύπρου το πολύ επιτυχημένο αυτό concept κι εμείς βρήκαμε ευκαιρία να μιλήσουμε με τον εμπνευστή της φάσης, τον Τέλη Αριστείδης.
Που αποδίδεις τον χαμό που γίνεται αναφορικά με τα Μαστιχώματα;
Καταρχάς, για διάφορους παράγοντες, η διασκέδαση στη Λευκωσία είναι σε χαμηλά επίπεδα τα τελευταία δυο-τρία χρόνια. Κι αυτό λόγω κρίσης ίσως ή λόγω του γεγονότος ότι τα μπαράκια που άνοιξαν μέσα σε αυτό το διάστημα έχουν ωράριο λειτουργίας ως τις 2. Οπότε, ναι, η Λευκωσία σε ότι αφορά στη νυχτερινή διασκέδαση είναι αδικημένη -δεν μιλώ για τον αριθμό των μαγαζιών αλλά στο πως περνά ο κόσμος. Αυτή είναι η άποψή μου, άλλοι μπορεί να το βλέπουν διαφορετικά. Ο κόσμος πάει για ένα ποτό σε μπαρ ή σε ένα wine bar και θα σκεφτεί πολύ το μετά. Και αυτό συμβαίνει πολύ απλά γιατί δεν υπάρχει το μετά. Πέραν τούτου, προσωπικά είδα ότι υπήρχε ένα κενό στην αγορά, σε εκείνη τη μέρα και εκείνη την ώρα (σ.σ. Κυριακή απόγευμα) και κάπως έτσι ξεκίνησε το concept για το «Μαστίχομα». Είσαι πιο ελεύθερος εκείνες τις ώρες της Κυριακής, ο κόσμος δεν έχει τόσα πράγματα στο μυαλό του, ούτε δουλειά, κι έτσι προτιμά να βγει και να διασκεδάσει, περνώντας καλά τελικά κυρίως λόγω της ελληνικής μουσικής. Είναι ένα concept που τραβά όλες τις ηλικίες, μέχρι και κόσμο 50+ έχουμε, όλοι περνάνε καλά, ενώ μέχρι τις 10 το βράδι είναι στο σπίτι τους, οπότε δεν ξενυχτάνε αφού και η επομένη είναι εργάσιμη.
Ο συγκεκριμένος τρόπος διασκέδασης, με τα ελληνικά, δεν είναι όμως λίγο αντιφατικός με την γενικότερη φάση του Tubo, του δικού σου μαγαζιού όπου αρχικά γινόταν το event;
Δεν θα το έλεγα αυτό. Ναι μεν είμαι της άποψης ότι ένα μαγαζί έχει συγκεκριμένο χαρακτήρα, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι ένα μαγαζί δεν μπορεί να κάνει ένα θεματικό event.
Το πρώτο και κύριο είναι για μένα η διασκέδαση του κόσμου.
Θεωρείς πως το «Μαστίχομα» ήταν το πιο επιτυχημένο θεματικό event για φέτος το καλοκαίρι;
Για μένα μπορεί ναι, για άλλους μπορεί όχι. Εμείς δουλεύουμε αθόρυβα, δεν θέλουμε να λέμε πολλά πράγματα, προχωρούμε σταθερά… Τις Κυριακές κάναμε κάτι σταθερό, το καλοκαίρι το διαφοροποιήσαμε λίγο, ενώ άλλο πράγμα ήταν αυτό που κάναμε στο Breeze και άλλο αυτό που έγινε στο Alati. Επίσης, αυτό το διάστημα κάνουμε σκέψεις και για άλλα projects με βάση το «Μαστίχομα».
Αν δεν ονομαζόταν «Μαστίχομα», θα είχε την ίδια επιτυχία;
Μπορεί ναι, λόγω του ωραρίου και της διασκέδασης. Όσα χρόνια ασχολούμαι με το αντικείμενο, το πρώτο και κύριο είναι για μένα η διασκέδαση του κόσμου. Όλα τα υπόλοιπα έρχονται σε δεύτερη μοίρα. Η μαστίχα ήρθε στο μυαλό μου γιατί είναι ένα ποτό πίνεται πολύ στα κοκτέιλ, είναι γλυκό να το πιεις σε shot, είναι ωραίο ειδικά όταν είναι παγωμένο, ενώ είναι και ένα πιο απογευματινό απεριτίφ, εξ ου και μου ήρθε ως ιδέα. Επίσης, ήθελα ένα προϊόν που να παραπέμπει σε Ελλάδα έτσι ώστε να συνδέεται με τη μουσική και τη φιλοσοφία του event γενικότερα. Και κάπως έτσι προέκυψε η μαστίχα Skinos της ACM Christophides, τους οποίους και ευχαριστώ για τη στήριξη και τη γενικότερη συνεργασία.
Παίζετε αποκλειστικά mainstream ελληνική μουσική;
Το «Μαστίχομα» αυτή τη στιγμή που μιλάμε χωρίζεται σε 4 κατηγορίες. Είναι ‘Της Κυριακής το Μαστίχομα’ που γίνεται τις Κυριακές του χειμώνα, είναι το ‘Μαστίχομα Σάμμερ’ του καλοκαιριού, το ‘Μαστίχομα on Tour’ που θα ξεκινήσει από την Αγγλία τον Οκτώβρη και θα γίνεται σε διάφορες χώρες και το ‘Μαστίχομα Λάιβ’ με τραγουδιστές που έρχονται από Ελλάδα, όπως για παράδειγμα αυτό που κάναμε με τον Κιάμο. Κατά 95% παίζουμε ελληνική μουσική, απλώς το καλοκαίρι, κυρίως λόγω διάθεσης, μπορεί να πηγαίναμε στο 85%.
Παρόλο που συνήθως έχουμε να στήσουμε ένα ολόκληρο event, ένα μεγάλο project, είμαστε όλη την ώρα με γέλια και πειράγματα.
Πες μου για το ‘On Tour’. Το project ταξιδεύει εκτός Κύπρου;
Οκτώβρη ξεκινάμε με Αγγλία. Θα γίνεται μια φορά τον μήνα εκεί, ενώ έχουμε κλείσει ήδη για Οκτώβριο, Νοέμβριο και Δεκέμβριο, σε 9 διαφορετικές πόλεις της Αγγλίας. Κυρίως απευθύνεται στην ελληνική παροικία και τους φοιτητές. Θα έχει το ίδιο concept, ενώ από Κύπρο θα ταξιδεύει για κάθε event ένα άτομο από τους διοργανωτές, ένας από τους DJS, συν τα παιδιά που τραγουδούν;
Πως γεννήθηκε η ιδέα για το event; Ποιοι είναι οι εμπνευστές;
Η ιδέα γεννήθηκε από μένα, η επιτυχία όμως σίγουρα είναι ομαδική. Το «Μαστίχομα» ξεκίνησε από το Tubo, ενώ με το ρυθμό που μεγάλωνε η φάση, για διάφορους λόγους, δεν μπορούσε να παραμείνει εκεί. Ξεκινήσαμε με 150 άτομα, ενώ σε κάποια φάση φτάσαμε να έχουμε 300, πολλοί από αυτούς μέσα στο δρόμο. Έτσι, έπρεπε να βρούμε άλλο χώρο και σκεφτήκαμε το Occhio (νυν State). Πλέον με τους Αλέξανδρο (State), Σωτήρη, Στέλιο και Χρήστο είμαστε μια ομάδα δεμένη που δουλεύουμε μαζί. Στηριζόμαστε πολλά στην ομαδικότητα, αγαπάμε αυτό που κάνουμε και γι’ αυτό έχουμε το αποτέλεσμα που έχουμε. Παρόλο που συνήθως έχουμε να στήσουμε ένα ολόκληρο event, ένα μεγάλο project, είμαστε όλη την ώρα με γέλια και πειράγματα.
Και πόσοι άλλοι δουλεύουν γι’ αυτό;
Οι DJs που έχουμε, ο Γιώργος Γαβριήλ, ο Ιάκωβος Χατζηιωάννου, ο Σάββας Κεντής, ο Βασίλης Κουτονιάς, αλλά και ο Άγγελος Αυγουστή με την παρέα του που τραγουδάνε… Εκτός από μέλη της ομάδας, είναι και φίλοι όλοι αυτοί.
Που αποδίδεις τη μεγάλη κατανάλωση αλκοόλ στο «Μαστίχομα»;
Ένας είναι ο λόγος: η διασκέδαση. Ο κόσμος περνά καλά! Επίσης, η κατανάλωση του καλοκαιρού είναι πάντα μεγαλύτερη λόγω διακοπών, διάθεσης, παραλίας…
Ισχύει ότι στο Alati τον δεκαπενταύγουστο ξεμείνατε από ποτά;
Βγήκε όντως προς τα έξω αυτή η φήμη. Ως διοργανωτές, εννοείται πως αναλαμβάνουμε πλήρως την ευθύνη. Μεριμνήσαμε όμως άμεσα, εξ ου και μετά από λίγη ώρα είχαμε τα ποτά. Είχαμε υπόψη μας ένα νούμερο προσέλευσης κόσμου, σίγουρα όμως δεν περιμέναμε ότι θα έρχονταν 6000 άτομα.
Αφού στις 14 Αυγούστου είχατε 6.000 άτομα, τι προσπαθήσατε να αλλάξετε ή να διορθώσετε για το επόμενο «Μαστίχομα», που είχε γίνει στις 29 του μήνα;
Στο τελευταίο που επίσης έγινε στο Alati δουλέψαμε με τέτοιο τρόπο ώστε να μπει μόνο ο κόσμος που θα μπορούσαμε να εξυπηρετήσουμε έτσι ώστε να είμαστε κι εμείς σωστοί απέναντί τους σε θέμα σέρβις. Δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα να σερβίρεις 5000 άτομα, εξ ου και δουλέψαμε πολύ πάνω σε αυτό έτσι ώστε να τους εξυπηρετούμε όσο πιο καλά γινόταν.
Πως μπορεί να εξελιχθεί αυτό το project, πέραν από τη φάση με τον ‘On Tour’; Πως μπορεί να εξελιχθεί, για παράδειγμα, ‘Της Κυριακής το Μαστίχομα’;
Πάμε πίσω στην βάση μας για τις Κυριακές, στο State, ενώ αν θα αλλάξει κάτι γενικά στην φιλοσοφία θα το δούμε σύντομα. Το μόνο που ξέρουμε σίγουρα είναι πως ξεκινάμε στο State, μέσα στον Οκτώβρη.
Για του χρόνου το καλοκαίρι θα μπορούσε να γίνει κάτι ακόμα πιο μεγάλο;
Ναι, με τις κατάλληλες προοπτικές. Όταν για το τελευταίο στο Alati το σύνολο των ατόμων που δούλεψαν ήταν 170 άτομα, αντιλαμβάνεσαι για τι μεγέθη μιλάμε.
Το βλέπεις να έχει διάρκεια σε χρόνια;
Αυτό δεν μπορώ να σου το απαντήσω.
Θεωρείς πως είναι ένα ακόμα trend που θα περάσει;
Όχι, γιατί το «Μαστίχομα» δεν είναι μία ακόμα ελληνική βραδιά. Ακόμα και η μουσική είναι μελετημένη, είναι προϊόν ομαδικής δουλειάς.