Ακόμη πιθανότερο είναι, αν είσαι απολιτίκ «από άποψη» (ή και κατά λάθος), να μη ξέρεις γιατί είναι αργία.
Αύριο, το λοιπόν, 1η Οκτωβρίου, γιορτάζουμε την ανεξαρτησία της Κύπρου -τώρα γιατί τη γιορτάζουμε άλλο θέμα, σίγουρα όχι της παρούσης- που πραγματοποιήθηκε το 1960 και που μετεξέλιξε το νησί μας από βρετανική αποικία σε ανεξάρτητο κράτος με το όνομα «Κυπριακή Δημοκρατία».
Γιορτάζουμε, τουτέστιν, την ίδρυση μιας ανεξάρτητα θεσμικά οντότητας που για πρώτη φορά στη σύγχρονη ιστορία της νήσου τη διοίκηση θα αναλάμβαναν οι ντόπιοι της κάτοικοι.
Όλοι όσοι βεβαίως μια στοιχειώδη γνώση των τότε και των μετέπειτα ιστορικών γεγονότων την έχουν, ξέρουν πως η «ανεξαρτησία» του 1960 υπήρξε πολύ σχετική, αφού μέσω διχοτομικών διατάξεων που εμπεριείχε το δοτό, όπως συχνά χαρακτηρίζεται, σύνταγμα αλλά και λόγω της θεσμοθέτησης τριών άλλων χωρών (Ελλάδα, Τουρκία, Μ. Βρετανία) ως εγγυητριών Δυνάμεων, η Κύπρος πέρασε κατά τη δεκαετία του 1960 περιπέτειες πολλές, με αποκορύφωμα την τουρκική εισβολή του 1974 και την έκτοτε διαίρεση και ντε φάκτο διχοτόμηση του νησιού.
Θα είχε επίσης ενδιαφέρον να μάθεις, αν δεν το ξέρεις ούτε και αυτό, πως πραγματική ημερομηνία ανεξαρτησίας της Κύπρου δεν είναι η 1η του Οκτώβρη αλλά η 16η του Αυγούστου.
Λόγω του … Αυγουστιάτικου καύσωνα που ούτως η αλλιώς εκείνες τις μέρες στην Κύπρο τίποτα σχεδόν δεν δουλεύει, σε συνεδρίαση του στις 11 Ιουλίου του 1963 το Υπουργικό Συμβούλιο αποφάσισε ομόφωνα όπως η ημερομηνία εορτασμού ως Ημέρα Ανεξαρτησίας να αλλάξει και να οριστεί η «βολικότερη» 1η Οκτωβρίου.
Η 16η Αυγούστου εορτάστηκε, συνεπώς, δύο φορές μόνο, το 1961 και το 1962.
Οι υπογραφές της ανεξαρτησίας, γνωστότερες ως Συνθήκη Ζυρίχης - Λονδίνου