Μια ιστορία που εμπνέεται από την ιστορική μνήμη και τη λαϊκή αφήγηση, δημιουργώντας τη μυθοπλασία. Η ιστορία ενός ανθρώπου, που πέρασε στην παρανομία για ένα έγκλημα πάθους.

Ο αφηγητής πλάθει επί σκηνής τους ήρωες και τη δράση τους με μοναδικό του εργαλείο  το λόγο.

ΑΝΑΜΙΣΗΣ ΝΤΕΝΕΚΕΣ

Γιάννη Μακριδάκη

Διασκευή: Μ. Αιγινίτου – Χ. Χαραλάμπους

Σκηνοθεσία: Μαρία Αιγινίτου

Κοστούμι: Δανάη Ελευσινιώτη

Σχεδιασμός Φωτισμού: Καρολίνα Σπύρου

Μουσική: Σωτήρης Καστάνης

Επιμέλεια Κίνησης: Βαγγέλης Τελώνης

Βοηθός Σκηνοθέτη: Ίρις Κανδρή

Φωτογραφίες:  Ανδρέας Ιερείδης

Ερμηνεύει ο Χάρης Χαραλάμπους

13/14/15 Φεβρουαρίου στο Θέατρο Δέντρο  στις 20:30

το Θέατρο Δέντρο βρίσκεται στην οδό Ενότητος 44 Παλουριώτισσα.

(Mετά τον αστυνομικό σταθμό Ομορφίτας, με κατεύθυνση προς το ΣΟΠΑΖ, το πρώτο στρίψιμο δεξιά ή απο τον Αθηαινίτη προς τα LIDL στο πρώτο στρίψιμο αριστερά, στο τέρμα του δρόμου)

Τιμή εισιτηρίου: 12 ευρώ

Πληροφορίες και κρατήσεις: 99384606

FACEBOOK EVENT

Η παράσταση έρχεται στη Λευκωσία από την Αθήνα. Έγραψαν για αυτήν εδώ, εδώ και εδώ

Πρόκειται για θεατρική διασκευή του μυθιστορήματος του Γιάννη Μακριδάκη «Ανάμισης Ντενεκές» (Εκδόσεις Εστία, 2008) που αφηγείται την πραγματική ιστορία ενός ανθρώπου, ο οποίος πέρασε στην παρανομία για ένα έγκλημα πάθους.

«Ο Γιώργης Πέτικας το βράδυ της 22ας Φεβρουαρίου 1915 σκοτώνει με μαχαίρι το σύντροφό του Γιάννη Λοΐζο για τα μάτια μιας γυναίκας. Από κείνη τη νύχτα ξεκινάει η περιπέτεια του. Βγαίνει στο βουνό και γίνεται ο μεγαλύτερος ληστοφυγόδικος στην ιστορία της Χίου, αφού επί πολλά χρόνια η αστυνομία και τα καταδιωκτικά αποσπάσματα, δεν μπορούν να τον συλλάβουν. Η καταδίωξή του διαρκεί για πολλά χρόνια και ο Πέτικας συστήνει συμμορία έχοντας κρησφύγετο τις πλαγιές του Πελινναίου, από όπου στήνει ενέδρες σε διαβάτες και κάνει επιδρομές σε χωριά, για να εξασφαλίσει εφόδια και τρόφιμα.  Εκείνος και η συμμορία του κινούνται σε όλη την ορεινή ράχη της Χίου και για μεγάλο χρονικό διάστημα λαμβάνουν χώρα στα βουνά συμπλοκές μεταξύ των συμμοριτών και των καταδιωκτικών αποσπασμάτων. Η κυριότερη συμπλοκή λαμβάνει χώρα στην ‘Μακριά Άμμο’ της Σιδηρούντας, όπου τραυματίζονται δυο από τους βασικούς οπλαρχηγούς του Πέτικα, αλλά οι αστυνομικές αρχές μετρούν πολλούς περισσότερους τραυματίες, καθώς και ένα νεκρό ,στις κατά καιρούς επιχειρήσεις.

Εκτός από τις καταδιώξεις του κακοποιού, το κράτος προβαίνει και σε εκτοπίσεις της οικογένειάς του, αλλά και όσων υπάρχουν υποψίες ότι τον περιθάλπουν και τον βοηθούν. Στο χωριό Βίκι συλλαμβάνονται, μετά από γενικευμένα επεισόδια, εικοσιεφτά χωριανοί Πετικικοί.

Τελικά η σύλληψη του Πέτικα επιτυγχάνεται πέντε χρόνια μετά το φόνο, το 1920, αλλά καταφέρνει να δραπετεύσει από τις φυλακές της Χίου. Έκτοτε τα ίχνη του χάνονται! Ξεχνιέται και από τις αρχές και από την κοινή γνώμη! Δεκαπέντε χρόνια μετά, το 1935,θα συλληφθεί για τελευταία φορά στην Κωνσταντινούπολη από την τουρκική αστυνομία και θα εκδοθεί στην Ελλάδα, όπου θα καταδικαστεί σε θάνατο. Θα οδηγηθεί στις ασφαλείς φυλακές της Αίγινας. Λίγα χρόνια αργότερα θα αποφυλακισθεί με βασιλική χάρη!

Ο Γεώργιος Πέτικας έμεινε στην ιστορία της Χίου ως το πρώτο όνομα στο έγκλημα. Κι ακόμη μέχρι σήμερα σε πολλά χωριά της περιοχής κυριαρχεί το προσωνύμιο ‘Πέτικας’ για νεαρούς κυρίως, μα ατίθασους κατοίκους».

(Από το βιβλίο 10.516 ΜΕΡΕΣ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΧΙΟΥ του Γιάννη Μακριδάκη)