Όπως αναφέρει μάλιστα το δημοσίευμα, διευθυντικό στέλεχος της εταιρείας που ανήκε το «Γιώρκειον», θυμάται χαρακτηριστικά κάποιον άγνωστο ο οποίος τον είχε προσεγγίσει πεπεισμένος πώς το κτήριο θα λειτουργούσε ως καζίνο και ζητούσε να προσληφθεί ως γκρουπιέρης.

Η ολοκλήρωση των εργασιών και η λειτουργία του κτηρίου, κατέρριψε και όλους τους φόβους και τις αντιδράσεις των περιβαλλοντολόγων, οι οποίοι πριν μερικά χρόνια, διαμαρτύρονταν για καταστροφή του ποταμού.

Το βράδυ που λειτούργησε το «Γιώρκειον», οι Λευκωσιάτες αντίκριζαν για πρώτη φορά τον ποταμό πίσω από το κτήριο, ντυμένο με ότι καλύτερο πράσινο μπορούσαν να φανταστούν. Ενώ εντυπωσιακό ήταν και το θέαμα του Πεδιαίου, ο οποίος καλοκαιριάτικα ήταν γεμάτος νερό και λουσμένος στο φως των προβολέων που αναβόσβηναν στο ρυθμό της μουσικής.

Ο επιχειρηματίας Γιάγκος Παπαδόπουλος, κατάφερε να πραγματοποιήσει ένα όνειρο που οι περισσότεροι μέχρι εκείνη τη στιγμή δεν πίστευαν πώς ήταν εφικτό. «Οι Λευκωσιάτες θα πίνουν καφέ μέσα στο πράσινο και θα απολαμβάνουν ένα ποταμό γεμάτο μεν νερό», αυτό υποσχέθηκε και αυτό έφτιαξε.

Το πείσμα του να φτιάξει ακριβώς αυτό που ονειρεύτηκε, ήταν που καθυστέρησε την ολοκλήρωση και την λειτουργία της «Αγοράς Γιωρκή», του μεγαλύτερου εμπορικού κέντρου τότε, που περιελάβανε μεταξύ άλλων και το ξενοδοχείο «Residence Yorki».

Μικρές μονάδες με υπερπολυτελείς σουίτες που μοιάζουν περισσότερο με μικρά σπίτια, όπου ο απαιτητικό πελάτης πληρώνει όχι μόνο για να ξέρουν οι υπάλληλοι το μικρό του όνομα, αλλά και πώς πίνει το ουίσκι του.

Ο ιδιοκτήτης μάλιστα θυμάται το 1977 που είχε συλλάβει την ιδέα ενός χώρου σαν το «Γιώρκειον», όλους να τον αμφισβητούν και να υποστηρίζουν πώς η εμπορική βιωσιμότητα ενός τέτοιου χώρου δεν είναι δυνατή στην Κύπρο.

Διαβάστε επίσης: Μια διαφορετική ματιά στο εγκαταλελειμμένο Γιώρκειο

Η «Αγορά Γιωρκή» όταν λειτούργησε το 1997, διέθετε 40 διαφορετικά καταστήματα, τα οποία διαχειριζόταν η ιδιοκτήτρια εταιρεία, χωρίς ξένους επιχειρηματίες.

Όπως ανέφεραν στελέχη της εταιρείας στόχος και σκοπός τους ήταν να προσφέρουν το καλύτερο και το πιο εκλεκτό στον Κύπριο επισκέπτη, γι’ αυτό και όλα τα προϊόντα που διέθεταν τα καταστήματα της Αγοράς, επιλέγονταν με ιδιαίτερα αυστηρά κριτήρια. «Από το ψωμί που φτιάχνεται στην Αγορά, μέχρι τις τελευταίες επώνυμες τάσεις των οίκων μόδας, όλα διαλέγονταν με ιδιαίτερη προσοχή».

 

Για την ιστορία

Ένα χρόνο μετά τη λειτουργεία του πολυδάπανου project, ο ιδιοκτήτης του Γιάγκος Παπαδόπουλος πεθαίνει και την διαχείριση αναλαμβάνει η κόρη του Νίκη, η οποία το διατηρεί ανοιχτό έως το 2001, όπου και ένα πρωί απλά ανακοινώνει στου υπαλλήλους ότι κλείνει και πρέπει να φύγουν όλοι. 

Πολλοί μάλιστα ήταν αυτοί που στο άκουσμα του κλεισίματος, άρπαξαν όσα μπορούσαν από τα καταστήματα πριν φύγουν.