Dia de los Muertos: Το νέο φρούτο

Επειδή το πήρε το ματάκι μας να παίζει, λέμε να κάνουμε εισαγωγή με το new entry, την «Ημέρα των Νεκρών», η οποία πλασαρίστηκε σε γνωστό και κουλ μπαράκι της πρωτεύουσας προ διημέρου. Κι αφού έγινε η αρχή, μια χαλαρή πρόβλεψη είναι πως από χρόνου θα απλωθεί κι η μόδα, όπως είθισται στην χώρα Κύπρο. Πρόκειται για την καθολική γιορτή «Dia de los Muertos» που γιορτάζεται -σε άλλες γωνιές του κόσμου- μια μέρα μετά το Halloween. Το τελευταίο έχει γίνει εξάλλου τρέντι -κοντά μια δεκαετία τώρα- οπότε το μεσογειακό μυαλό είπε να του δώσει συνέχεια. Η «Ημέρα των Νεκρών», που ουδεμία σχέση έχει με την Μεσόγειο- βρίσκει τις ρίζες της στην Λατινική Αμερική. Κι επειδή εμείς το latin το αγαπάμε γενικότερα, φαίνεται πως βρήκε την θέση του κι εδώ. Για να ξέρεις τι γίνεται, μάθε πως αυτοί που το γιορτάζουν αιώνες τώρα, μιλούν για το ξύπνημα των νεκρών, γεμίζουν τις πόλεις σκελετούς και πιστεύουν πως αυτή τη μέρα οι νεκροί επιστρέφουν στην Γη για να βρεθούν με τις οικογένειές τους.

Στο Μεξικό είναι εθνική αργία η συγκεκριμένη μέρα και οι ντόπιοι φτιάχνουν κρανία από ζάχαρη κι αγαπημένα φαγητά των εκλιπόντων. Στην περίπτωση της Κύπρου, και με το που το πάρουν μυρωδιά καταστήματα και μπαράκια το trend, οραματιζόμαστε κρανία φτιαγμένα από κουπέπια και σούβλες. Άντε να δούμε αν θα ριζώσει το τρεντ των νεκρών ως του χρόνου.

Halloween: Το χωνεμένο

Καλά, το Halloween το χωνέψαμε, πάει. Γίναμε εξπέρ. Η γιορτή που χάνεται στα βάθη των αιώνων της Κέλτικης ιστορίας έχει βρει τον δρόμο της στο νησί μας. Παρόλο που οι κύπριοι δεν ντυνόμαστε για να διώξουμε τα κακά πνεύματα, είναι μια καλή ευκαιρία για να παρτάρουμε γενικότερα, πράμα στο οποίο έχουμε τα πρωτεία. Είναι επίσης μια καλή ευκαιρία να παρτάρουν με themed μπισκότα και γλειφιτζούρια σοκολάτας οι ζαχαροπλάστες και μια καλή ευκαιρία να δουλέψουν για δεύτερη φορά μες τον χρόνο τα μαγαζιά με τις καρναβαλίστικες. Και δεν κάνει να τις διώχνεις έτσι τις καλές ευκαιρίες αγαπητέ αναγνωστή.

Και έτσι για να μπαίνει και η κυπριακή νότα στην γενικότερη Halloween παράνοια, εισηγούμαστε να στολίζουμε από του χρόνο κολοκοτές, που μία κάποια σχέση την έχουν με τις κολοκύθες των αμερικάνων και να τους ζωγραφίζουμε ματάκια φοβερά και στόματα κι απ’ όλα. Μην τις κουβαλούν τα κυπριόπουλα μας από σπίτι σε σπίτι όμως, αν είναι να ολοκληρωθεί το έθιμο, εισηγούμαστε να αιτούνται κανονικά τα ευρώ τους για να γεμίσει ο κουμπαράς μέχρι τα κάλαντα.

Octoberfest: Παγωμένη λέμε

Η γιορτή που πρωτοξεκίνησε το 1810 ως γαμήλιο γλέντι του πρίγκιπα της Βαυαρίας Λουδοβίκου Α', εμείς είχαμε τουρκοκρατία τότε, και έφτασε δυο αιώνες μετά και στην χώρα μας. Ακόμα μία ξενόφερτη -και καλοδεχούμενη- γιορτή που μας έρχεται απ’ το Μόναχο. Εκεί, βέβαια, διαρκεί δυο βδομάδες φουλ και πίνουν τα μπυρόνια τους υπό τη συνοδεία κάτι νερόβραστων λουκάνικων. Εμείς το εξελίξαμε βεβαίως και προσθέσαμε το σουβλάκι στην λίστα. Όσο για τις εύθυμες μουσικές που προτιμούνται εκεί, τις ορχήστρες πνευστών και τα λοιπά ευρωπαικά ξενέρωτα εμείς τα αντικαταστήσαμε με Μποφίλιου και Μουζουράκη, και ποιος μιας πιάνει. Το octoberfest στην Κύπρο καθιερώνεται σιγά σιγά [τρία-τρία τα φεστιβάλ λέμε] αφού πάντα ο καιρός είναι κατάλληλος για παγωμένη μπύρα.  

Εισηγούμαστε να παραμείνουμε στην βαυαρική παράδοση με τις ορχήστρες πνευστών και να εντάξουμε στο κυπριακό Octoberfest το δικό μας πνευστό, τον αυλό. Τον κουβαλάς εύκολα, δεν πιάνει χώρο και όλοι πάνω-κάτω μάθαμε τρεις νότες στο δημοτικό. Μπύρα και αυλός θα ήταν το απόλυτο Octoberfest twist και φάτε την σκόνη μας κύριοι με το σάνδαλο και την κάλτσα.  

St. Patrick’s: Όχι, δεν κάνουν οι ομονοιάτες πάρτι

Για τους ανυποψίαστους, η πρώτη φορά που οι pubs της πρωτεύουσας ντύθηκαν καταλλήλως για το St. Patrick’s Day, όλα έμοιαζαν σαν να σήκωσε την κούπα η Ομόνοια. Η 17η Μαρτίου γιορτάζεται [σημείωση: στην Ιρλανδία] ως η ημέρα θανάτου του εξέχοντος αγίου της Καθολικής εκκλησία. Στις Ηνωμένες Πολιτείες η πρώτη παρέλαση στα πλαίσια των σύγχρονων εορτασμών έγινε το 1762 κι έκτοτε το γιορτάζουν κάθε χρόνο με μπύρες και τσιμπήματα και όλα τα συναφή. Στην Κύπρο την παρέλαση της γιορτής αυτής δεν την υιοθετήσαμε -ακόμα- αλλά οι pubs μας στολίζονται στα πράσινα τριφύλια και βρίσκουν ακόμη μία επιπλέον ευκαιρία για να μοστράρουν τις μπύρες τους.

Επειδή στο Σικάγο των ΗΠΑ συνηθίζουν να βάφουν, στα πλαίσια των εορτασμών το ποτάμι που διασχίζει την πόλη πράσινο, εμείς προτείνουμε του χρόνου να βάψουμε την λίμνη της Αθαλάσσας αναλόγως. Ή θα κάνουμε St. Patrick’s ή δεν θα κάνουμε.

St. Valentines: Εδώ είμαστε.

Την γιορτή αυτή την τιμάμε δυο δεκαετίες και βάλε οπότε θα την έλεγες και δική μας πια. Η χαρά του ανθοπώλη, του ζαχαροπλάστη και του εστιάτορα σε όλο της το μεγαλείο. Το love και το Cyprus ταιριάζουν, γι’ αυτό και το σλόγκαν του ΚΟΤ, οπότε θεωρείστε τον Άγιο Βαλεντίνο δικό μας άνθρωπο.  Οι «επαναστατικές» ατάκες στο facebook του τύπου «Εμείς γιορτάζουμε τον έρωτα μας κάθε μέρα» συνοδευόμενες από γλυκανάλατες φωτογραφίες από διακοπές στην Μύκονο όλο και πληθαίνουν και μάλλον υπονοούν πως την εν λόγω είμαστε έτοιμοι να την σνομπάρουμε μες τα επόμενα χρόνια.

Εισηγούμαστε άμεση κατάργηση και ποινικοποίηση τώρα. Βαρεθήκαμε όσο τίποτα άλλο αυτή την γιορτή, θέλουμε να εισάγουμε κάτι πιο φρέσκο.

+ BONUS

Baby shower: Εδώ μωρό, εκεί μωρό, που ‘ναι το μωρό;

Παρόλο που στα μέρη μας δώρο θα χαρίσεις αφότου γεννηθεί ένα παιδί, στην Αμερική συνηθίζουν να κανονίζουν τα συμπράγκαλα του μωρού προτού έρθει στον κόσμο. Το concept το ξέρετε απ’ το «Sex & the City» όσοι ήσασταν φαν και, βεβαίως-βεβαίως, όλο και σε κάποιο κυπριακό baby shower θα έχετε λογικά καλεστεί τα τελευταία χρόνια. Βασικά το τι γίνεται, είναι να εξαναγκάζεις φίλες και συγγένισσες να βάζουν το χέρι στην τσέπη [είναι γυναικεία υπόθεση αυτό] και να σου στήσουν την προίκα του μωρού σου όσο εσύ είστε στα 15 κιλά πάνω απ’ το βάρος σου.  Ρουχαλάκια, μπιμπερό, κουβέρτες και τα λοιπά. Εννοείται πως ο χώρος όπου θα φιλοξενηθεί το baby shower διακοσμείται καταλλήλως με πιπίλες, σημαιούλες και βεβαίως ευχαριστήρια δωράκια για όλες τις παρευρισκόμενες.

Εισηγούμαστε να εκτός απ’ τις παιδικές πάνες που σε σχήμα τούρτας συνηθίζουν να βρίσκουν τον χώρο τους στο τραπέζι της εκδήλωσης, να προσθέσουμε και ένα μωρό, φτιαγμένο από πάνες επίσης, γιατί πρώτον, είναι εξίσου καλή ιδέα και δεύτερον, μπορούμε.