Το πρόγραμμα SUPPLY CHA!NGE το οποίο λάνσαρε την Παρασκευή 2 Δεκεμβρίου αίτημα για συλλογή υπογραφών, για να σταματήσει η εκμετάλλευση της φύσης και των αυτοχθόνων κατοίκων, στις εφοδιαστικές αλυσίδες των ευρωπαϊκών επιχειρήσεων, εξέτασε τις διαδικασίες που ακολουθούν οι διεθνείς βιομηχανίες που προμηθεύουν την Ευρώπη με φθηνές γεωργικές πρώτες ύλες από τις Νότιες χώρες και ανακάλυψε πολλαπλές περιπτώσεις κακομεταχείρισης της φύσης και των αυτοχθόνων κατοίκων.

Μέσω της μελέτης αυτής εντοπίστηκαν επίσης σοβαρά προβλήματα στην εφοδιαστική αλυσίδα του φοινικέλαιου, αφού τα δικαιώματα πολλών κατοίκων στη Νοτιοδυτική Ασία καταπατούνται από εταιρίες οι οποίες καταστρέφουν τη γη τους για την καλλιέργεια φοινικέλαιου.  

Το συγκεκριμένο φοινικέλαιο χρησιμοποιείται για την παραγωγή γλυκών, όπως σοκολατένια μπισκότα που πωλούνται από λιανοπωλητές στην Ευρώπη και καταναλώνονται καθημερινά, ειδικά κατά την περίοδο των Χριστουγέννων. 

 

Αντιπροσωπία του SUPPLY CHA!NGE επισκέφθηκε την Ινδονησία για να μιλήσει με τους παραγωγούς, καταγράφοντας ιστορίες διαφθοράς και βίας.  

Σημειώνεται η περίπτωση ενός bupati, αρχηγός της περιοχής, που πούλησε το κοινοτικό δάσος σε μια εταιρεία για να φυτέψει φοινικέλαιο, χωρίς να ενημερώσει τους κατοίκους του χωριού.

Οι κάτοικοι τότε έβαλαν φωτιά σε εκσκαφέα της εταιρείας ως σύμβολο καταστροφής των δασών τους. Δύο εβδομάδες αργότερα, 200 αστυνομικοί εισέβαλαν στο χωριό, σπάζοντας παράθυρα και γκρεμίζοντας πόρτες.

 

Είκοσι άντρες συνελήφθησαν και βασανίστηκαν στη φυλακή με ξυλοδαρμούς για να ομολογήσουν τον εμπρησμό.

«Η ζωή έχει αλλάξει από τότε που ήρθε η εταιρεία στη γη μας για να φυτέψει. Πριν, μπορούσαμε να πίνουμε νερό από την πηγή μας. Μπορούσαμε να μαζεύουμε φρούτα, ινδοκάλαμα και ξύλο από το δάσος και να τρώμε τα δικά μας λαχανικά. Σήμερα, πρέπει να αγοράζουμε τα πάντα, ακόμη και το νερό» δήλωσε μια κάτοικος του χωριού που τώρα πια περιβάλλεται σχεδόν εξ’ ολοκλήρου από φυτείες φοινικέλαιου.

 

Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να εφαρμόσει μηχανισμούς που να αναγκάζουν τις εταιρείες να είναι υπόλογες για τη λειτουργία των εφοδιαστικών αλυσίδων τους. Αυτοί οι μηχανισμοί πρέπει να είναι δεσμευτικοί ώστε να έχουν τον επιθυμητό αντίκτυπο.

«Καλούμε την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να υποστηρίξει αυτή τη πρωτοβουλία για μια νέα δεσμευτική Συνθήκη των Ηνωμένων Εθνών για τις Επιχειρήσεις και τα Ανθρώπινα Δικαιώματα για τη ρύθμιση της δραστηριότητας των πολυεθνικών εταιριών και τη διασφάλιση της περιβαλλοντικής δικαιοσύνης στις χώρες του παγκόσμιου Νότου», δηλώνει o Martin Wildenberg από την οργάνωση Global2000 της Αυστρίας, ο οποίος συμμετείχε στη έρευνα.

Για περισσότερες πληροφορίες: 

Annagrace Messa, Υπεύθυνη Προγράμματος, Future Worlds Center - Global Education Unit, Προμηθέως 5, 1065 Λευκωσία, annagrace@futureworldscenter.org, +357 22873820

www.futureworldscenter.org 

https://www.facebook.com/GlobalEducation