Έναν διάλογο ο οποίος δεν γίνεται κατ’ ανάγκη επί τόπου, κατά τη διάρκεια μιας έκθεσης και όταν βρισκόμαστε μπροστά στο έργο. «Πολλά έργα τα σκέφτομαι και τα επεξεργάζομαι στο μυαλό μου ξανά και ξανά για μέρες» λέει επ’ αυτού ο νέος Κύπριος ζωγράφος Νικόλας Αντωνίου.

Εξάλλου, ο ίδιος θεωρεί ό,τι ότι η ενασχόληση με την τέχνη και γενικότερα με κάτι δημιουργικό μάς οδηγεί σε μια συνεχή πνευματική εγρήγορση. «Σκέφτεσαι, παρατηρείς, επιλύεις προβλήματα, φαντάζεσαι... νιώθεις πιο ζωντανός και λίγο πιο ελεύθερος».

Με αφορμή την παρουσίαση της νέας εικαστικής δουλειάς του από την Alpha C.K. Art Gallery, με τίτλο «The Conservation of the Creative Process», μιλήσαμε με τον Νικόλα με σκοπό να κατανοήσουμε λιγάκι περισσότερο τις τολμηρές σχεδιαστικές χειρονομίες του.

 

Τι πραγματεύεται η έκθεσή σου;

Η έκθεση πραγματεύεται τη σχέση του δημιουργού με το έργο κατά την διάρκεια της δημιουργίας του. Επικεντρώνεται στο αίσθημα της ελευθερίας που το τελάρο, κενό, άδειο, προσφέρει στον καλλιτέχνη. Έτσι, τα έργα της έκθεσης μένουν σχεδόν ανολοκλήρωτα, σε μια προσπάθεια να κρατήσουν αυτή την ελεύθερη σχέση τελάρου και δημιουργού, ζωντανή. Και ενώ τα υλικά σταματούν να μορφοποιούν άλλο τις φιγούρες και τα αντικείμενα, επιτρέπουν και δίνουν το έναυσμα για μια νοητή ολοκλήρωση του έργου. Παράλληλα, η επιλογή μου να κρατήσω ξεκάθαρα ορισμένα στοιχεία επιδιώκει στο να κρατήσει τη νοητή πλέον δημιουργία γύρω από θέματα που έχουν να κάνουν με τον άνθρωπο, τα συναισθήματα του και τη σχέση του τόσο με το χώρο που τον περιβάλλει αλλά και με τον ίδιο τον εαυτό του.

Σίγουρα το να έχεις βιώσει το συναίσθημα το οποίο αποτυπώνεις, καθιστά το έργο πιο αληθινό και ειλικρινή απέναντι στο θεατή και τον εαυτό σου.

Εύκολο ή δύσκολο να σκιαγραφήσεις συναισθηματικά μια μορφή σε ένα πίνακα ζωγραφικής;

Είναι κάτι για το οποίο χρειάζεται χρόνος. Χρόνος για να συνειδητοποιήσεις πως κάθε υλικό, κάθε τεχνοτροπία, κάθε συνδυασμός χρωμάτων, παραπέμπουν σε διαφορετικά συναισθήματα. Και μετά έρχεται η φιγούρα... η στάση του σώματος, των χεριών, το βλέμμα των ματιών, είναι στοιχεία έντονα που πρέπει να μάθεις να χειρίζεσαι και να οργανώνεις.

Για να αποτυπώσεις ένα συγκεκριμένο συναίσθημα (σε οποιαδήποτε μορφή τέχνης) θα πρέπει απαραίτητα να το έχεις βιώσει πρώτα;

Σίγουρα το να έχεις βιώσει το συναίσθημα το οποίο αποτυπώνεις, καθιστά το έργο πιο αληθινό και ειλικρινή απέναντι στο θεατή και τον εαυτό σου, έστω και αν στο έργο το συναίσθημα αποτυπώνεται πολλές φορές πιο δραματικά ή πιο έντονα από αυτό που εσύ έχεις νιώσει.

«Δημιουργεί καινούργιες ζωγραφικές εικόνες που θέτουν άγνωστα ερωτηματικά και καλούν το θεατή σε ένα νοητό διάλογο» λες στο δελτίο τύπου. Θυμάσαι ποιο είναι το μεγαλύτερο χρονικό διάστημα που καθόσουν προσωπικά και έβλεπες ένα συγκεκριμένο πίνακα (όχι κατ’ ανάγκη δικό σου) ή ο αντίστοιχος χρόνος που καθόταν κάποιος και «μιλούσε» με έναν δικό σου πίνακα;

Δεν έχω αφιερώσει  πολλές ώρες μπροστά σε ένα έργο... αλλά πολλά έργα τα σκέφτομαι και τα επεξεργάζομαι στο μυαλό μου ξανά και ξανά για μέρες. Τώρα, για το εάν κάποιος αφιέρωσε χρόνο και πόσο, μπροστά από δικό μου έργο, δεν είμαι σε θέση να το γνωρίζω. Σίγουρα όμως θα με χαροποιούσε ιδιαίτερα.

 

Οι σημαντικοί δάσκαλοι έχουν την ικανότητα να σου δίνουν απαντήσεις σε προβλήματα που δεν υπάρχουν, αλλά θα υπάρξουν...

Έπειτα από τρεις ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα και μία στην Κύπρο, καθώς και τη συμμετοχή σε πολλές ομαδικές εκθέσεις, ποια τα συμπεράσματά σου αναφορικά με το φιλότεχνο κοινό της Κύπρου αλλά και της Ελλάδας;

Υπάρχει φιλότεχνο κοινό το οποίο μάλλον είναι παντού το ίδιο. Εμπεριέχει διάφορες κατηγορίες ανθρώπων, κάποιοι ενδιαφέρονται περισσότερο και πιο ουσιαστικά και άλλοι λιγότερο και πιο επιφανειακά. Το θετικό πάντως είναι ότι έστω και με αυτά που συμβαίνουν τελευταία γύρω μας, υπάρχει κοινό το οποίο παρακολουθεί και στηρίζει τα πολιτιστικά δρόμενα του τόπου του αναγνωρίζοντας τη σημαντικότητα σε αυτό.

Πόσο καθοριστική είναι για την μετέπειτα πορεία ενός καλλιτέχνη η θητεία πλάι σε σημαντικούς δασκάλους όπως αυτοί που είχες εσύ στη Σχολή;

Οι σημαντικοί δάσκαλοι έχουν την ικανότητα να σου δίνουν απαντήσεις σε προβλήματα που δεν υπάρχουν, αλλά θα υπάρξουν... και καθώς πορεύεσαι πλέον μόνος, τα προβλήματα εμφανίζονται, συνειδητοποιείς αυτά που παλιά άκουσες αλλά δεν κατάλαβες και έτσι πιο εύκολα και γρήγορα τα ξεπερνάς.

 

Είναι περιπτώσεις όπου μπορεί να συμβεί και το αντίθετο; Ένας ταλαντούχος νέος να μπλοκάρει εντελώς πλάι στους λάθος δασκάλους;

Ναι, πιστεύω πως συμβαίνει. Αυτό που διαχωρίζει τον «σωστό» δάσκαλο από τον «λάθος», είναι ό,τι ο «σωστός» δάσκαλος μοιράζεται τις γνώσεις του με τον μαθητή, αλλά ταυτόχρονα προσαρμόζεται στις ανάγκες του και πορεύεται μαζί του, κτίζοντας ένα δημιουργικό πλαίσιο για τον μαθητή, σε αντίθεση με τον «λάθος» δάσκαλο ο οποίος δίνει απόλυτες κατευθυντήριες γραμμές, βασισμένες στις δικές του απόλυτες απόψεις, δημιουργώντας ένα αδιάφορο, στείρο περιβάλλον, σκοτώνοντας έτσι τη δημιουργικότητα.

Τι κερδίζεις μέσω της ενασχόλησής σου με την τέχνη εκτός από χρήματα;

Θεωρώ ότι η ενασχόληση με την τέχνη και γενικότερα με κάτι δημιουργικό, σε οδηγεί σε μια συνεχή πνευματική εγρήγορση. Σκέφτεσαι, παρατηρείς, επιλύεις προβλήματα, φαντάζεσαι... νιώθεις πιο ζωντανός και λίγο πιο ελεύθερος.

Στο δεύτερο έτος των σπουδών μου συνειδητοποίησα πως το να βρίσκομαι σε ένα δημιουργικό πλαίσιο και γενικότερα στον χώρο αυτό, ήταν πλέον ανάγκη.

Θεωρείς ότι έχεις καταφέρει να αποκτήσεις ήδη προσωπικό ύφος στην τέχνη σου ή είναι νωρίς ακόμα;

Η εμμονή μου με ορισμένα θέματα, αλλά και ο τρόπος με τον οποίο δουλεύω, ίσως να δημιουργούν σιγά-σιγά το προσωπικό μου ύφος. Ωστόσο, δεν είναι κάτι το οποίο ψάχνω να βρω. Μέχρι στιγμής ικανοποιούμαι με το να ζωγραφίζω αυτά που την δεδομένη στιγμή με απασχολούν.

Ποιας «σχολής» είσαι;

Έχω μελετήσει και έχω πάρει στοιχεία από διάφορες «σχολές», έτσι δεν είμαι σίγουρος για το πού ανήκω.

Για ποιο λόγο επέλεξες να γίνεις καλλιτέχνης, να ασχοληθείς με την τέχνη;

Τυχαία. Η μια επιλογή έφερε την άλλη, κατέληξα στην Σχολή Καλών Τεχνών και κάπου στο δεύτερο έτος των σπουδών μου συνειδητοποίησα πως το να βρίσκομαι σε ένα δημιουργικό πλαίσιο και γενικότερα στον χώρο αυτό, ήταν πλέον ανάγκη.

 

Ο Νικόλας Αντωνίου γεννήθηκε στη Λάρνακα το 1988. Σπούδασε ζωγραφική στο Τμήμα Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας στην Φλώρινα με καθηγητές  τον Χάρη Κοντοσφύρη και Μανώλη Πολυμέρη. Έχει παρουσιάσει το έργο του σε τρεις ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα και μία στη Κύπρο, καθώς και σε πολλές ομαδικές εκθέσεις.

«The Conservation of the Creative Process»

Εγκαίνια έκθεσης: Πέμπτη 25 Φεβρουαρίου στις 7.00 μ.μ.

Διάρκεια έκθεσης: έως και τις 11 Μαρτίου.

Για περισσότερες πληροφορίες επικοινωνήστε με την Alpha C.K. Art Gallery στο τηλέφωνο 22751325 και στο e-mail info@ackgallery.com