Στα Βραβεία Θεάτρου, στον ΘΟΚ, βρεθήκαμε την βδομάδα που μας πέρασε κι αν μας ρωτάς, δυο ήταν τα highlights της εκδήλωσης:

Πρώτο, το ότι η παράσταση «The (M)adam’s family» τίναξε -δικαιολογημένα- την μπάνκα στον αέρα.

Δεύτερο, η ομιλία του ΠτΔ. Ο Νίκος Αναστασιάδης λοιπόν, μετά από μία μακρόσυρτη ομιλία που αφορούσε στην σχέση πολιτισμού και κρατικών ευρώπουλων πάντα, μας εξιστόρησε με περηφάνια τι έκανε, τι κάνει και τι θα κάνει η κυβέρνηση για όλους αυτούς που χορεύουν, τραγουδούν, ζωγραφίζουν και ξέρετε εσείς.

Κλείνοντας, μας είπε ότι ήταν πολύ ωραία η… «παράταξη» και μας καληνύχτισε.

Τι υδατάνθρακες, τι υδρογονάνθρακες. Τι δουλειά, τι δουλεία. Τι παράσταση, τι παράταξη.  Μην κολλάμε κι εμείς σε λεπτομέρειες τώρα.  

Κι ενώ περάσαμε χίλια μύρια κύματα με την κυπριακή διάλεκτο [ας μην ξεχνάμε τα ένδοξα 80s, τότε που τρώγαμε κατσάδα απ’ την δασκάλα όταν λέγαμε «τζαι»] σήμερα φαίνεται να φαντάζει ως κάτι πολύ κουλ και άμεσο όταν απευθύνεται κάποιος στο νεανικό κοινό.

Το Γραφείο Τύπου και Πληροφοριών λοιπόν, που είναι πολύ κουλ [what?], μας προτρέπει να βουρήσουμε να γραφτούμε στους εκλογικούς καταλόγους με το #ΒούραΓράφτου

Το ότι η κυπριακή θα γινόταν trendy, οι γεννημένοι στα 80s δεν το περιμέναμε ποτέ. Εύγε. 

Ξέρετε τώρα πως πάει το πράμα. Την περασμένη βδομάδα είχαμε τον πανικό «Ο Σφακιανάκης στον Τρύφωνος», αυτή τη βδομάδα –με το νωπό κρέας να μυρίζει ακόμα- τον προσκαλεί στην εκπομπή του ο Αρναούτογλου στο «The 2night Show» για να δημιουργηθεί ένας εκ νέου πανικός «Ο Σφακιανάκης στον Αρναούτογλου».

Ακολούθησαν τα γνωστά για τους κακούς πρόσφυγες, τους αλλοπρόσαλλους ομοφυλόφιλους και την καλή εκκλησία, ενώ ο Notis με το πιο-λιλά-πεθαίνεις-κοστουμάκι, δήλωσε μεταξύ άλλων πως ψήφισε -so fucking unexpected- Χρυσή Αυγή.

Δηλωσούλες και περισσότερο αιματάκι εδώ. 

Καρναβαλίστικη αμφίεση, πιο κάτω: 

Μιας και ‘εκκλησιαστήκαμε’ με τις δηλώσεις του Notis, οι γυναίκες της παρέας θυμηθήκαμε κι αυτό:

Ίσως ο Notis πρέπει να φιξάρει λίγο τα χρώματα της κρεβατοκάμαράς του, αφού σύμφωνα με επιστημονικότατες έρευνες που έκαναν την εμφάνισή τους στο timeline μας αυτή τη βδομάδα, κάπου εκεί μπορεί κάποιος να εντοπίσει το πρόβλημά του. 

Στην αναμονή για την επόμενη «σοκαριστική» δήλωση του Notis, άλλο θεματάκι που απασχόλησε το εγχώριο commenting στα σόσιαλ μίντια ήταν η φαεινή ιδέα του Averof να… πιντώνουμε όλοι το κατιτί μας για να πηγαίνει το παιδί του γείτονα να μαθαίνει την ιστορία του Ερρίκου του 8^ου στο ιδιωτικό γυμνάσιο.

Σιμώνουν οι εκλογές, το καταλαμβαίνουμε, εσείς ξέρετε τα νούμερα καλύτερα, αλλά… σοβαρομιλάμε κύριε Νεοφύτου;  

Έλεος μες αυτή την χώρα, ό,τι μας βολεύει πια.  

Φώτο: Ένας κυπριακός και πολύ βολικός τρόπος για να χωρέσετε το παρκόμετρο και το δέντρο στο ίδιο πεζοδρόμιο.

Απ’ τον Αβέρωφ στα κορίτσια του, έχουμε να το μοιραστούμε μαζί σας πως μια εμμονή με την Σάβια που θέλει να μας κοιτάει στα μάτια την πάθαμε. Τόσο όσο να καθόμαστε να διαβάζουμε τα σχόλια στο φουμπού της και να τσεκάρουμε πως τα διαχειρίζεται. Έτσι προέκυψε να συμφωνήσουμε όλοι πως το αξεπέραστο «αλλά βλέπω με μαθαίνετε σιγά σιγά» πρέπει να γραφτεί στα βιβλία πολιτικής επικοινωνίας. Λίγο πιο Andy Warhol και το τερμάτισε. 

Ας μην είμαστε όμως κωλόπαιδα, γιατί σύμφωνα με αρχειακό υλικό που ξέθαψαν στον ελληνικό Τύπο, δεν ξέρεις ποτέ που μπορεί να καταλήξει η Σάβια με το ένα «β».

Σουτ λοιπόν. 

Κι επειδή διανύουμε περίοδο νηστειών, ξεθάψαμε την πάντα ευχάριστη φώτο με το «ευλογημένο τυρί» που έγινε viral πριν από μια τριετία.

Ας το ξανακάνουμε viral, μέρες που είναι. Μπορούμε. 

Έχει βγάλει η γλώσσα μας μαλλιά σχετικά με την χρήση του twitter από πολιτικούς.

Υπενθυμίζουμε -και πάλι- πως τα κοινωνικά δίκτυα διαφέρουν τσας απ’ την δυο δευτερολέπτων κουβέντα που ‘χεις να κάνεις με τον κολλητό σου στο κινητό.

Όβερ. 

Ευχαριστίες στον φίλο που μας απέστειλε την πιο κάτω ανακοίνωση που κοσμεί τοίχο δημόσιας υπηρεσίας.

Οι σκέψεις μας είναι με τον υπάλληλο που του πήραν τον καφέ.

Σε συμπονούμε, να το ξέρεις. 

Best of της βδομάδας που μας πέρασε: 

Χωρίς σχόλιο.

Χωρίς κανένα σχόλιο.

Χωρίς κανένα, μα κανένα, σχόλιο.