Σύμφωνα με τα στοιχεία που δημοσιεύθηκαν στο Live Science, μια πρόσφατη έρευνα σχετικά με την παλαιστινιακή κουζίνα στα χρόνια του Χριστού, ρίχνει φως στις πραγματικές συνθήκες του Μυστικού Δείπνου. 

Αφετηρία αποτέλεσε η παραδοχή ότι ο Ιησούς ήταν Εβραίος, συνεπώς τόσο εκείνος όσο κι οι μαθητές του θα ακολουθούσαν τις παραδόσεις της Τόρα. Ο Μυστικός Δείπνος στο μυαλό των περισσότερων έχει ταυτιστεί με το διάσημο μεν, ιστορικά δε ανακριβές έργο του Ντα Βίντσι. 

«Η συγκεκριμένη τοιχογραφία προκύπτει από αιώνες εικονογραφικής σημειολογίας. Ενσαρκώνοντας το μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας, ο Μυστικός Δείπνος έχει ισχυρό συμβολισμό κι αυτό δεν ανταποκρίνεται στην ιστορική αναπαράσταση», λέει ένας εκ των ερευνητών.    

Αν όπως αναφέρεται στο Κατά Μάρκον ο Μυστικός Δείπνος πραγματοποιήθηκε το Πάσχα, τότε το μενού σίγουρα συμπεριλάμβανε αρνί.

Στην πραγματικότητα το δείπνο έλαβε χώρα σε ένα σπίτι της Ιερουσαλήμ. Την εποχή εκείνη το φαγητό τοποθετούνταν σε χαμηλά τραπέζια και οι καλεσμένοι έτρωγαν κατά την συνήθεια των Ρωμαίων σε θέση ανάκλισης, πάνω σε μαξιλάρια τοποθετημένα στο πάτωμα ή σε χαλιά. 

Η θέση των καλεσμένων ακολουθούσε συγκεκριμένους κανόνες και οι σημαντικότεροι εξ αυτών ήταν καθισμένοι στα δεξιά και τα αριστερά του τιμώμενου προσώπου ενώ τα σκεύη συνήθως ήταν πέτρινα ή κεραμικά. 

Ο γάμος στην Κανά μας δίνει μια εικόνα των ιουδαϊκών διατροφικών νόμων, γνωστών ως κασρούτ, που ορίζουν ποιες τροφές επιτρέπεται να καταναλωθούν και πως να παρασκευάζονται τα γεύματα, ενώ πλήθος πληροφοριών σχετικά με την γαστρονομική επιρροή των Ρωμαίων στην Ιερουσαλήμ προέρχονται από το Συμπόσιο του Ηρώδη.   

Άλλα συνήθη πιάτα που πρέπει να προσφέρθηκαν είναι φασόλια, ελιές, πικρά, χόρτα, ένα καρύκευμα ψαριού σαν τον ρωμαϊκό γαύρο, ύσσωπος και χαροσέτ, που είναι μια αλοιφή από δαμάσκηνα ή άλλα φρούτα και ξηρούς καρπούς.