Η Ρενέ Κατίτ από τη Λεμεσό, τα τελευταία χρόνια φαίνεται πώς ανακάλυψε μια δεύτερη της φύση, η οποία βρίσκεται στον ‘θαυμαστό’ βυθό της θάλασσας και απολαμβάνει κάθε λεπτό.
Δεν φοβήθηκες ποτέ;
Δεν ξέρω γιατί, αλλά ακόμα και την πρώτη φορά που δοκίμασα να κάνω κατάδυση, το μόνο που ένοιωθα ήταν μεγάλη ανυπομονησία για το τι θα συναντήσω στο βυθό. Σε πολλούς δημιουργείται το αίσθημα της κλειστοφοβίας και του εγκλεισμού, λόγω της στολής, αλλά και του βυθού.
Προσωπικά δεν φοβήθηκα ποτέ. Σαφώς παίζει σημαντικό ρόλο και η καλή προετοιμασία, αλλά και το ότι πάντα έχω μαζί μου έμπειρους δύτες.
Πώς νοιώθεις αλήθεια όταν βρίσκεσαι τόσα μέτρα κάτω από τη θάλασσα;
Κοίτα προς το παρόν, έχω κατέβει μέχρι τα 35 μέτρα, αλλά κάθε φορά πάμε και λίγο πιο βαθιά, άρα ακόμη δεν έχω «πιάσει πάτο».
Σίγουρα το να είσαι στο βυθό, ανάμεσα σε έναν ολότελα διαφορετικό και καινούργιο κόσμο, αποτελεί πρόκληση, αλλά είναι ταυτόχρονα τόσο μαγικό και ιδιαίτερο. Η ελευθερία που νοιώθω και η ανεξαρτησία, δεν ανταλλάσσονται και δεν συγκρίνονται με τίποτα, πάνω στην στεριά.
Στα βίντεο που ανέβασες στο διαδίκτυο, οι εικόνες είναι εκπληκτικές. Πώς προέκυψε αυτό;
Για το λόγο που ανέφερες κι εσύ. Στο βυθό όλα είναι διαφορετικά, τα χρώματα, οι εικόνες. Ήθελα όλο αυτό κάπως να το αποθηκεύσω και να το μεταφέρω και σε όσους δεν έχουν την ευκαιρία να το βιώσουν. Αποφάσισα λοιπόν να κατεβάσω μια κάμερα στο βυθό μαζί μου, για να «φυλάξω», όσες περισσότερες εικόνες μπορώ.
Και σε ποιες περιοχές «κατεβαίνεις»;
Ανάλογα με τον καιρό επιλεγουμε τον τοπο κατάδυσης. Συνήθως επιλέγουμε συγκεκριμένες περιοχές τις οποίες επισκεπτόμαστε κατ' επανάληψη, για να καταγράφουμε τις διαφορές και να βλέπουμε την εξέλιξη τους.
Τα βίντεο που ανέβασες από πού είναι;
Το πρώτο με τον ροφό, είναι ανοιχτά της επαρχίας Λεμεσού κοντά σε ένα γνωστό-άγνωστο ναυάγιο, όπου κατεβήκαμε για εξερεύνηση και μας επισκέφθηκε και ο «μεγάλος», αφού το ναυάγιο είναι το καταφύγιο του.
Το δεύτερο είναι από το ναυάγιο Ζηνοβία, ανοιχτά της Λάρνακας, που είναι και ένας από τους πιο γνωστούς υποθαλάσσιους τουριστικούς προορισμούς στην Κύπρο. Τα ψάρια εκεί μάλιστα λόγω της συχνής επισκεψιμότητας, είναι αρκετά απαιτητικά και σε πλησιάζουν για να τα ταΐσεις, γι' αυτό και εμείς πάντα έχουμε μαζί μας, ψωμί και αυγά για το κέρασμα.
