Επισκέφτηκε πολλούς γιατρούς κι ο καθένας είχε προβεί σε διαφορετική διάγνωση. Κάποιοι γιατροί διέγνωσαν νευροδερματίτιδα χορηγώντας της ηρεμιστικά χάπια Ζanax και χάπια Αrketis, χωρίς κανένα αποτέλεσμα. Όσο περνούσε ο καιρός η κατάστασή της επιδεινωνόταν.

Το 2014 της διέγνωσαν τη νόσο κοιλιοκάκη. Ακολούθησε διατροφή χωρίς γλουτένη η οποία είχε αποτέλεσμα μόνο τον πρώτο χρόνο. Αργότερα όμως, οι πληγές και οι φαγούρα επανήλθαν πιο έντονες. Επισκέφτηκε και πάλι πολλούς γιατρούς κι ο καθένας της πρότεινε ξανά διαφορετική θεραπεία, αλλά αυτή τη φορά κορτιζόνη με αντισταμινικά χάπια χωρίς να διαπιστώσει βελτίωση.

Απηυδισμένη πλέον αναζητεί κάποια θεραπεία που να δώσει μια λύση στο πρόβλημα της κι αναζητεί απόψεις από άλλους ασθενείς που είχαν παρόμοια πάθηση…

Ο λόγος που προχωρούμε στην εν λόγω δημοσίευση, πέραν του ότι μας το ζήτησαν πολύ ευγενικά άτομα του στενού οικογενειακού περιβάλλοντός της, είναι προφανής. Θέλουμε να βοηθήσουμε -με τον τρόπο που μπορούμε- την κυρία Μαρία, είτε να έρθει σε επαφή με άτομα που έχουν την ίδια πάθηση, είτε να έρθει σε επαφή με ειδικούς. Και στις δύο περιπτώσεις, το ζητούμενο είναι να βρεθεί λύση στο πρόβλημά που την βασανίζει για τόσα χρόνια. Ευχόμαστε να τα καταφέρει σύντομα.