Μια «όαση» από κυπαρίσσια, τα οποία αντιστάθηκαν στην πύρινη λαίλαπα και πλέον κοιτάζουν την καμένη γη, περιμένοντας να γεννηθεί ξανά. 

Ψάχνοντας, ανακαλύψαμε ένα παλαιότερο επιστημονικό άρθρο το οποίο έγραψαν οι Δρ Γαβριήλ Ξανθόπουλος, Αναπληρωτής Ερευνητής στο Ινστιτούτο Μεσογειακών Δασικών Οικοσυστημάτων & Τεχνολογίας Δασικών Προϊόντων και ο Δρ Ανδρέας Γ. Ντούλης, Αναπληρωτής Ερευνητής στο Ινστιτούτο Αμπέλου, Λαχανοκομίας & Ανθοκομίας Ηρακλείου, μέσα από το οποίο εξηγούν γιατί τα κυπαρίσσια είναι κατάλληλα για χρήση σε αντιπυρικές ζώνες, ενώ παράλληλα έχουν την ιδιότητα να αναπτύσσονται γρήγορα και να φτάνουν σε ύψος τα 25 μέτρα. 

Το κυπαρίσσι χαρακτηρίζεται ως δύσφλεκτο κωνοφόρο, το οποίο μπορεί να ανακόψει μια μαινόμενη πυρκαγιά και να προστατεύσει οτιδήποτε ακολουθεί. Βέβαια το άρθρο ξεκαθαρίζει πώς αυτές οι δυνατότητες του κυπαρισσιού, δεν έχουν αποδειχτεί ακόμα επίσημα, παρόλο που υπάρχουν σχετικές μαρτυρίες από περιοχές οι οποίες κατά καιρούς έχουν πληγεί από πυρκαγιές. 

Ήδη στην Ελλάδα βρίσκεται σε εξέλιξη μια προσπάθεια ενημέρωσης με τίτλο «Αντιπυρικές λωρίδες από κυπαρίσσι για πρόληψη πυρκαγιών: Μια λύση ρεαλιστική, οικολογική και οικονομική για προστασία των μεσογειακών χωρών», μέσα από την οποία γίνεται σχετική καμπάνια για προώθηση φύτευσης κυπαρισσιών, κυρίως για χρήση τους ως αντιπυρικό μέσο.