Το Φεστιβάλ επιχειρεί και φέτος να αναδείξει πρωτοποριακές τάσεις και να ανατρέψει συμβάσεις και καθιερωμένα συστήματα του παγκόσμιου κινηματογράφου. Εφέτος το φεστιβάλ θα πραγματοποιηθεί στη Λέσχη Βιβλίου «Υφαντουργείο», παρά την Πλατεία Φανερωμένης, στο κέντρο της παλιάς Λευκωσίας.

Το πρόγραμμα του φετινού φεστιβάλ αποτείνει φόρο τιμής και διανοίγει διαδρομές μεταξύ του κοινού και του έργου τριών μεγάλων δημιουργών, της Βελγίδας σκηνοθέτιδας Chantal Akerman, του Πολωνού σκηνοθέτη Andrzej Żuławski που χάθηκαν πρόσφατα, καθώς και της Αμερικανίδας Shirley Clarke. Το πρόγραμμα ολοκληρώνεται με ένα αφιέρωμα στον σύγχρονο Γάλλο σκηνοθέτη Bruno Dupont, καθώς και με μια έκπληξη προς το κοινό που θα παρευρίσκεται στις προβολές.

Όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος, πέρα από τις προβολές, το Φεστιβάλ αποβλέπει στη δημιουργία ενός φόρουμ συζητήσεων και διαλέξεων, ενώ επιχειρεί να φέρει σε επαφή επαγγελματίες, κριτικούς και θεωρητικούς του κινηματογράφου, εικαστικούς, φιλότεχνους και φίλους του εναλλακτικού σινεμά.

ΓΙΑ ΤΟ ΑΝΑΛΥΤΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΜΠΕΙΤΕ ΣΤΗΝ ΕΠΙΣΗΜΗ ΣΕΛΙΔΑ ΣΤΟ FACEBOOK

 

Το Φεστιβάλ 2016 αποτελείται από τα ακόλουθα προγράμματα:

 

«To Διάστημα Ανάμεσα στα Cut» – Aναδρομή στη Σίρλεϊ Κλαρκ

Η Σίρλεϊ Κλαρκ ήταν μια καταλυτική δύναμη στην ανάπτυξη του ανεξάρτητου Αμερικανικού κινηματογράφου στη Νέα Υόρκη τις δεκαετίες του ’50 και του ’60. Οι πειραματικές μικρού μήκους ταινίες της, τα ντοκιμαντέρ και οι πιο  αφηγηματικές της εργασίες, την τοποθέτησαν στο επίκεντρο του Αμερικανικού 'cinema verité' και του πρωτοποριακού κινηματογράφου στην Νέα Υόρκη. Οι πρώιμες εμπειρίες της ως χορεύτρια και η ενασχόλησή της με κοινωνικά θέματα αποδείχθηκαν καθοριστικά στη δημιουργία του πρωτοποριακού τρόπου με τον οποίο «χορογραφούσε» τις εικόνες και τις παραστατικές αναζητήσεις του «ενδιάμεσου» χώρου – εκείνου ανάμεσα στη μυθοπλασία και την πραγματικότητα, τον αυτοσχεδιασμό και τη σύνθεση, την ταυτότητα και το περφόρμανς, την αισθητική και την πολιτική.

Η αναδρομή στη Σίρλεϊ Κλαρκ «Το διάστημα ανάμεσα στα cut» αναδεικνύει το αμφιλεγόμενο και προκλητικό έργο μιας επιδραστικής, και συχνά παραγνωρισμένης σκηνοθέτιδας του Αμερικανικού underground, η οποία, με την εξερεύνηση των ενδιάμεσων αυτών χώρων έδωσε φωνή σε όσους βρίσκονταν στο περιθώριο.

Έρευνα και παρουσίαση από τους Christopher Zimmerman και Αντώνη Μποσκοΐτη, Eπιμελητές του Προγράμματος

Ο Bruno Dumont και το Σινεμά του Σώματος

Τρεις ταινίες του Γάλλου σκηνοθέτη, που θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ως υπαρξιακά κινηματογραφικά υβρίδια τρόμου, έρωτα και πολέμου. Η αρχέγονη μάχη μεταξύ καλού και κακού απαλλαγμένη από οποιαδήποτε θρησκευτικά στοιχεία, είναι το κυρίως θέμα που προβληματίζει τον Dumont. Αποστρέφει την κάμερά του από το συναίσθημα και επιδιώκει μέσα από τα κάδρα του και της μεγάλης διάρκειας σιωπηλές λήψεις των πρωταγωνιστών του, να εξετάσει τα όρια του τι είναι αυτό που αξίζει να κινηματογραφηθεί τελικά. Ως ακραίος νατουραλιστής, ο Dumont συζητά την επιστροφή του κινηματογράφου στο κέντρο του, στην γέννηση του, στο ανθρώπινο σώμα.

Έρευνα και παρουσίαση από τον Νείλο Ιακώβου, Σκηνοθέτη και Eπιμελητή του Προγράμματος

Andrzej Żuławski ή o Oρισμός του «Καταραμένου» Δημιουργού

Λίγα έχουν γραφτεί (στην αγγλική γλώσσα) από κριτικούς και ακαδημαϊκούς για το έργο του Andrzej Żuławski. Ο χώρος των ταινιών του είναι απόμακρος, αναρχικός, αλλόκοτος και ‘ανυπόφορος’. Επομένως δεν είναι εύκολο να πλησιάσεις κριτικά κάτι το οποίο σε έχει ήδη παρασύρει σε άγνωστες περιοχές με τον πιο απλό  - μια αμήχανη κίνηση του ηθοποιού - ή υπερβολικό τρόπο, μια σπασμωδική χορογραφία. Το καλύτερο που μπορεί να κάνει ο θεατής όταν βλέπει Żuławski είναι να δει και να νιώσει με μειωμένες αντιστάσεις, διότι εκεί που πιστεύεις ότι έχεις ίσως καταλήξει σε μια σοβαρή επιχειρηματολογία για το τι επιτυγχάνει ο συμβολισμός μιας σκηνής, η επόμενη σκηνή σου κλείνει το μάτι και σε οδηγεί σε άλλους ολισθηρούς δρόμους. Το φεστιβάλ «Εικόνες και Όψεις του Εναλλακτικού Κινηματογράφου» θα προβάλει τρεις ταινίες του Andrzej Żuławski: Τη δεύτερη μεγάλου μήκους ταινία του, The Devil (1972), την βραβευμένη με Cesar καλύτερης ηθοποιού (Isabelle Adjani) και υποψήφια για χρυσό φοίνικα στο διεθνές φεστιβάλ των Καννών καλτ ταινία τρόμου Possession (1981) και την ταινία La Femme Publique (1984).

Έρευνα και παρουσίαση από τον Δρα. Κώστα Κωνσταντινίδη, Ακαδημαϊκό και Eπιμελητή του Προγράμματος

Οι Γυναίκες στον Χρόνο: Τα Πρώτα Χρόνια της Chantal Akerman

Η Βελγίδα σκηνοθέτιδα Chantal Akerman (1950 - 2015) καθιερώθηκε ως μια από τις πιο καινοτόμες και σημαντικές προσωπικότητες στο μοντέρνο σινεμά, μέσα από το έργο της το οποίο έγινε γνωστό για την ακρίβεια και τη δύναμη με την οποία εξερευνά το «γυναικείο βλέμμα».  Με πειραματικές ταινίες μικρού μήκους, αποκαλυπτικά ντοκιμαντέρ και μεγάλου μήκους ταινίες, η Chantal Akerman τοποθέτησε με σταθερό και ανατρεπτικό τρόπο τις «καθημερινές χειρονομίες» των γυναικών στο επίκεντρο του έργου της. Το πρόγραμμα ‘Οι γυναίκες μέσα στον χρόνο’: Τα πρώτα δημιουργικά της χρόνια, η Chantal Akerman εξερευνά τη φιγούρα της «διαχωρισμένης» γυναίκας, που εκφράστηκε αρχικά στο κινηματογραφικό της ντεμπούτο (σε ηλικία 18 ετών) με το Saute ma vie και κορυφώθηκε με το  ορόσημό της Jeanne Dielman, 23 Quai du Commerce, 1080 Bruxelles.

Έρευνα και παρουσίαση από τον Δώρο Δημητρίου, Ιστορικό Κινηματογράφου και Eπιμελητή του Προγράμματος

Γενικές Πληροφορίες:

Όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος, τα προγράμματα πλαισιώνονται από σύντομες διαλέξεις ειδικών και μια σειρά από συζητήσεις αμέσως μετά τις προβολές.

Ώρα έναρξης προβολών: 20.30

Χώρος: Λέσχη Βιβλίου «Υφαντουργείο»

Διεύνθυνση: Λεύκωνος 67 - 71, Λευκωσία

Η είσοδος για το κοινό είναι ελεύθερη.

Όλες οι προβολές είναι για άτομα άνω των 18 ετών

Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το πρόγραμμα της εκδήλωσης μπορείτε να αποτείνεστε στο τηλέφωνο 99 517 910 ή στη σελίδα του φεστιβάλ στο facebook Images & Views of Alternative Cinema Film Festival