Κάπως έτσι λειτούργησε και για τους τρεις Βρετανούς, οι οποίοι βρέθηκαν στην Κύπρο για δουλειά και κατέληξαν να γίνουν γνωστοί ως άλλοι Ροβινσώνες Κρούσοι. 

Ο Alex McCormick και οι δύο φίλοι του, ο James Wallman και ο Lewis Ellis από το Essex της Αγγλίας, ήρθαν στην Κύπρο για να εργαστούν σε τουριστικό θέρετρο στην Αγία Νάπα.

Χθες Τρίτη, και οι τρεις φίλοι φρόντισαν να έχουν μαζί ρεπό, γιατί είχαν κανονίσει βόλτα με πλοίο για να δουν δελφίνια, Να κάνουν καταδύσεις και να χαλαρώσουν από τη σκληρή δουλειά.

 

Μόνο που το μεθύσι της προηγούμενης βραδιάς, σε συνδυασμό με το άφθονο αλκοόλ που κατανάλωσαν το πρωϊνό της Τρίτης, δεν ήταν και ο καλύτερος συνδυασμός για να σκεφτούν καθαρά και λογικά. 

Φθάνοντας στο λιμάνι, συνειδητοποίησαν πώς είχαν ξεχάσει τα εισιτήρια τους, πίσω στο σπίτι, και επειδή δεν προλάβαιναν να επιστρέψουν να τα πάρουν θεώρησαν εξαιρετική ιδέα να επιβιβαστούν κρυφά σε διπλανό πλοίο –το οποίο πίστευαν πώς θα έκανε βόλτα στα γαλανά νερά του νησιού.

Μόνο που έπεσαν έξω…Πολύ σύντομα κατάλαβαν ότι έκαναν λάθος, αφού κανείς δεν μιλούσε αγγλικά πάνω στο πλοίο και κάθε λεπτό που περνούσε η Κύπρος απομακρυνόταν όλο και περισσότερο από το οπτικό τους πεδίο. 

Σε μια κατάσταση που θύμιζε τον πύργο της Βαβέλ και με το κινητό να μην έχει σήμα, οι τρεις νέοι αποδέχτηκαν τη μοίρα τους και 9 ώρες αργότερα, βρέθηκαν στο Ταρτούς (μια πόλη στη μεσογειακή ακτή της Συρίας), χωρίς να έχουν την παραμικρή ιδέα το πώς και το γιατί. 

«Υποθέσαμε ότι θα μπορούσε να ήταν Τουρκία ή Ελλάδα! Ήταν ένα λιμάνι, αλλά πολύ μεγαλύτερο από αυτό που είχαμε φύγει από την Κύπρο και είδαμε και διακριτικά του ρωσικού πολεμικού ναυτικού».

 

Μόλις τους είδαν πήγαν γρήγορα στη ρωσική Στρατιωτική Αστυνομία, που τους πήρε στο στρατόπεδο για να τους ανακρίνει! Η θέση τους ήταν αρκετά δύσκολη, αλλά για καλή τους τύχη, ο αστυνομικός βρήκε απίστευτα γελοία την ιστορία τους, και τους άφησε να χρησιμοποιήσουν το τηλέφωνο του στρατοπέδου. 

«Εξηγήσαμε τα πάντα με λεπτομέρεια και ο αξιωματικός σκέφτηκε ότι ήταν πάρα πολύ αστεία η ιστορία μας και μάλιστα μας τράβηξε και μια φωτογραφία στο κινητό του να μας θυμάται! 

Μας είπε ότι θα μας έστελνε πίσω την επόμενη κιόλας μέρα! Έτσι μείναμε εκεί στη ναυτική βάση. Είχαμε Wi - Fi, φάγαμε ωραίο φαγητό και μας έδωσαν και γυαλιά ηλίου ως αναμνηστικό», ανέφερε ο Alex.