Όπως εξομολογείται ο ίδιος, η ανάγκη να προβάλλει την πραγματική εικόνα των κατεχομένων, δεν προήλθε από το γεγονός ότι οι γονείς του κατάγονται από κατεχόμενη περιοχή, αφού δεν έχει καμία σχέση με τα κατεχόμενα, αλλά από την ανάγκη που ένοιωθε ως Κύπριος να προβάλλει με κάποιο τρόπο το κυπριακό ζήτημα. 

Ο 23χρονος Johnny Συμεού, με το «Occupied 74», κατάφερε να αποτυπώσει 42 χρόνια αναμονής ενός πληγωμένου τόπου, που περιμένει δικαίωση. Η αθωότητα, η αυθεντικότητα και ο αυθορμητισμός της ηλικίας του, μαζί με το φόβο για το άγνωστο, δημιούργησαν ένα album με ιστορίες που φωνάζουν ότι ακόμα τίποτα δεν έχει τελειώσει, τίποτα δεν έχει αλλάξει, έστω κι αν η ερήμωση και η εγκατάλειψη που ζωγραφίζεται στο χαρτί, δηλώνει το αντίθετο.

Ο τρόπος που τοποθετήθηκαν οι φωτογραφίες, παρουσίαζαν μια ιστορία για το πως η φθορά και τα απομεινάρια του πολέμου έχουν αποτυπωθεί παντού.

Πώς προέκυψε το «Occupied 74»;

Το συγκεκριμένο project, ξεκίνησε ακριβώς ένα χρόνο πριν. Ο στόχος ήταν να παρουσιάσω τη δική μου προσέγγιση στο πρόβλημα που αντιμετωπίζει η χώρα μας εδώ και 42 χρόνια, αλλά και να το κάνω ευρέως γνωστό σε μια χώρα που ίσως κάποιοι να μην το γνώριζαν ή να μην το ήξεραν στο βαθμό που το βιώνουμε εμείς. 

To project δημιουργήθηκε και παρουσιάστηκε στα πλαίσια των σπουδών μου, ως τελική εργασία για το πτυχίο. Η έκθεση παρουσιάστηκε στο Menier Gallery στο Λονδίνο, μαζί με τα project των υπόλοιπων φοιτητών και διήρκησε 5 ημέρες. Ο τρόπος που τοποθετήθηκαν οι φωτογραφίες, παρουσίαζαν μια ιστορία και παραθέτανε τα γεγονότα σε μια ροή που έδινε στον παρατηρητή να καταλάβει πως είναι σήμερα τα κατεχόμενα και πως η φθορά και τα απομεινάρια του πολέμου έχουν αποτυπωθεί παντού. 

Παρουσίασα επίσης και ένα βιβλίο με φωτογραφικό υλικό, το οποίο μπορούσε ο επισκέπτης να το πάρει στα χέρια του, να το ανοίξει, να το νοιώσει και να αντλήσει περισσότερες πληροφορίες μέσα από αυτό.

Πώς βίωσες όλη αυτή την εμπειρία;

Μια αρκετά ενδιαφέρουσα εμπειρία, αφού μου δόθηκε η ευκαιρία να εκφράσω και να εκφραστώ μέσα από τον τόπο μου, αλλά και να ενημερώσω τον κόσμο για την κατάσταση στο νησί, μετά από 42 χρόνια. Αρκετοί ήταν αυτοί που έδειξαν έντονο ενδιαφέρον κατά τη διάρκεια της έκθεση, και με πλησίαζαν για να μάθουν περισσότερα. Ρωτούσαν για την εισβολή, για το πώς είναι τα πράγμα σήμερα, για την σχέση των δύο κοινοτήτων.

​Ήθελα να αναδείξω την κατάσταση στην κατεχόμενη πλευρά μετά από τόσα χρόνια. Την φθορά, την εγκατάλειψη και την κατάληψη από ξένα στρατεύματα.

Πώς ένοιωθες κατά τη διάρκεια της δημιουργίας του project;

Τα συναισθήματα μου ήταν ανάμεικτα. Με ξένισε ότι ένοιωθα ξένος μέσα στην ίδια μου τη χώρα. 

 

Αντιμετώπισες δυσκολίες; Υπήρξε κάποιος που προσπάθησε να σε αποτρέψει;

Ήταν ένας από τους μεγαλύτερους φόβους μου, να αρχίσουν τις ερωτήσεις τι και γιατί φωτογραφίζω. Παρόλα αυτά κανείς δεν με ενόχλησε, όσο καιρό δούλευα το project. Βέβαια προσπάθησα να είμαι κι εγώ όσο πιο διακριτικό γίνεται, για να μην προκαλέσω. 

 

Τι ήθελες να δείξεις με αυτήν την έκθεση;  

Ήθελα να αναδείξω την κατάσταση στην κατεχόμενη πλευρά μετά από τόσα χρόνια. Την φθορά, την εγκατάλειψη και την κατάληψη από ξένα στρατεύματα. Να προβάλω το πρόβλημα μέσα από την δική μου ματιά χωρίς να δημιουργήσω προπαγάνδα, απλά να φωτογραφήσω αυτό που μου κέντρισε το ενδιαφέρον, αυτό που μου φάνηκε παράξενο και αυτό που με ενοχλούσε.   

 

Ποιες περιοχές βλέπουμε στις φωτογραφίες σου;   

Κατά την διάρκεια του project είχα επισκεφθεί δυο χωρία της Κερύνειας, την Βασίλεια και τον Βαβυλά. Tην Μύρτου και το ΠελλαΠαις, περιοχές της Αμμοχώστου και το κατεχόμενο κομμάτι της Λευκωσίας.   

 

Κατά καιρούς έχουμε δει αρκετές εκθέσεις με την ίδια θεματική. Τι διαφορετικό έχει η δική σου;  

Θεωρώ πώς καμία έκθεση φωτογραφίας, ακόμα και αν έχει το ίδιο θέμα, δεν μπορεί να είναι ίδια. Στην δική μου περίπτωση, το διαφορετικό έχει να κάνει με τα σημεία ενδιαφέροντος και τον τρόπο που φωτογραφήθηκαν. Προσπάθησα να αποβάλω προσωπικά πιστεύω και ιδεολογίες και αποτύπωσα αυτό που είχα απέναντι μου καθαρά, αυθεντικά . 

Επίσης από την πρώτη μέρα που ξεκίνησε το project πάντα είχα κατά νου ότι ζω στην σκιά του πολέμου την οποία προσπάθησα να αποτυπώσω στις φωτογραφίες μου.  

Ποιες οι αντιδράσεις που πήρες από τον κόσμο που επισκέφτηκε την έκθεση;

Όπως ανέφερα και πριν, δέχθηκα διάφορες αντιδράσεις από τον κόσμο. Πολλοί ήθελαν να τους αναλύσω την προσωπική μου θέση, σε σχέση με το κυπριακό και άλλοι τι ένοιωθα όσο βρισκόμουν στα κατεχόμενα.  Άλλοι πάλι ήθελαν να μου εκφράσουν όλα αυτά που οι ίδιοι ένοιωσαν, παρατηρώντας τις φωτογραφίες, ενώ δεν γνώριζαν τίποτα για το ζήτημα. 

 

Θα το δούμε και στην Κύπρο;  

Αυτός είναι ο επόμενος μου στόχος και σε αυτό εργάζομαι τώρα και προσπαθώ να βρω τον κατάλληλο χώρο για να κάνω μια δεύτερη παρουσίαση.

  

*Website: www.johnnysymeouphotography.co.uk