110 επιστήμονες από 24 χώρες πήραν μέρος σε δύο διεθνή φόρουμ στη Λευκωσία, όπου επί τάπητος τέθηκε και η προστασία του κυπριακού αγρινού.
Στο πλαίσιο των φόρουμ αυτών, παρουσιάστηκε και ένα ωραίο ντοκιμαντέρ (γυρισμένο στην άγρια κυπριακή φύση), μέσω του οποίο παρουσιάζεται το πιο δημοφιλές ενδημικό είδος της Κύπρου, που δεν είναι άλλο από το αγρινό.
* Το αγρινό (γνωστό και ως μουφλόν) είναι είδος άγριου προβάτου και ανήκει στην οικογένεια Caprinae. Θεωρείται ο ένας από τους δύο προγόνους όλων των σημερινών εξημερωμένων προβάτων. Τα χρώματά του είναι συνήθως καφέ και κόκκινο. Τα αρσενικά έχουν πάντοτε κέρατα, ενώ τα θηλυκά μπορεί να έχουν ή να μην έχουν. Τα κέρατά τους κάνουν μια σχεδόν πλήρη περιστροφή και έχουν μήκος περίπου 85 εκατοστά. Στην Κύπρο το αγρινό έγινε ενδημικό είδος (δηλαδή συναντάται μόνο στην Κύπρο), το Κυπριακό Αγρινό (πρόβατον ο ανατολικός ο οφίων - Ovis orientalis ophion). Ο αριθμός του Κυπριακού αγρινού απαριθμείται στις 3000.
Για την ιστορία να πούμε πως τα δύο διεθνή φόρουμ διεξήχθησαν από το υπουργείο Εσωτερικών, με τη συνεργασία του Πανεπιστημίου Frederick (Nature Conservation Unit) και της Ομάδας Εμπειρογνωμόνων του Species Survival Commission του ΙIUCN, Caprinae Specialist Group. Πρόκειται για το 6ο Παγκόσμιο Συνέδριο για τα Ορεσίβια Οπληφόρα θηλαστικά (World Congress on Mountain Ungulates) και το 5ο Διεθνές Συμπόσιο για τα Αγρινά (International Symposium on Mouflon).
Διήρκησαν τέσσερις ημέρες, από τις 28 Αυγούστου μέχρι την 1η Σεπτεμβρίου, και σε αυτά συμμετείχαν 110 επιστήμονες από 24 χώρες, ενώ παρουσιάστηκαν περίπου 70 επιστημονικές εργασίες, 40 προφορικές παρουσιάσεις και 23 παρουσιάσεις σε μορφή αφίσας (poster).
Η συμμετοχή διακεκριμένων επιστημόνων από τόσες πολλές χώρες, από σχεδόν όλες τις ηπείρους του πλανήτη, δείχνει το τεράστιο ενδιαφέρον που υπάρχει για την προστασία και διαχείριση των ορεσίβιων οπληφόρων θηλαστικών σε όλο τον πλανήτη, αλλά και την Κύπρο. Χωρίς αμφιβολία, η ανταλλαγή γνώσεων, ιδεών και εμπειριών, είναι μια παράμετρος που συμβάλλει θετικά στη διαμόρφωση των αναγκαίων ορθολογικών πολιτικών που απαιτούνται για τη διαμόρφωση και λήψη σωστών διαχειριστικών μέτρων για την προστασία και την ανάπτυξη των Ορεσίβιων Οπληφόρων Θηλαστικών, που σε πολλές περιπτώσεις κινδυνεύουν με εξαφάνιση.