Μερικοί από τους λόγους αυτούς αφορούν στο ότι, είτε δεν υπάρχουν οι υπηρεσίες και οι «ανέσεις» που υπάρχουν στις πόλεις, είτε γιατί οι ευκαιρίες για δουλειά στο χωριό είναι μηδαμινές.

Υπάρχουν όμως και οι εξαιρέσεις, αυτοί που δεν θα άφηναν και τόσο εύκολα τη ζωή και την ηρεμία του χωριού.

Η CITY συνομίλησε με 5 νέους Κύπριους οι οποίοι αποφάσισαν να ζήσουν και να φτιάξουν τη ζωή τους στο χωριό που γεννήθηκαν και μεγάλωσαν.

Ο Μενέλαος είναι 24 ετών και ζει στην Οδού, ο Φίλιππος 27 ετών και μένει στο Παλαιχώρι, ο Σταυρός 31 και ζει στο Μιτσερό, η Έλενα 32 και ζει στην Κλήρου και ο Αχιλλέας 25 ετών και διαμένει στον Κόρνο.

Κάποιοι από αυτούς, μάλιστα, έφτιαξαν στο χωριό και τις δικές τους επιχειρήσεις.

Γνωρίστε τους…

Όνομα: ΜΕΝΕΛΑΟΣ ΦΙΛΙΠΠΟΥ

Ηλικία: 24

Χωριό: Οδού

Επέλεξα να μείνω στο χωριό μου και να μην μετακομίσω στην πόλη, επειδή μόλις τελείωσα το στρατό, ξεκίνησα αμέσων να διοικώ την εταιρεία του πατέρα μου. Διαθέτουμε το μελισσοκομείο «Όρος Μαχαιρά», όπου η έδρα του είναι στο χωριό μας και τα τελευταία 4 χρόνια εργάζομαι εκεί. Αν και πέρασα Διοίκηση Επιχειρήσεων στη Θεσσαλονίκη, εντούτοις προτίμησα να μείνω στο χωριό.

Τα πλεονεκτήματα της ζωής στο χωριό είναι πολλά. Ζεις σε ένα καθαρό περιβάλλον. Δεν έχεις τόσο άγχος και σκοτούρες, όσο στην πόλη. Θα ξυπνήσεις το πρωί, θα πας στη δουλειά σου, στο καφενείο, μετά σπίτι και όλα κυλούν πιο ήρεμα. Επίσης, είμαστε πιο ενωμένοι οι νέοι στο χωριό, παρά οι νέοι στις πόλεις. Ίσως γι’ αυτό στο χωριό μου υπάρχει αρκετή νεολαία. Στην Οδού από τους 160 κάτοικους, οι 63 είναι νέοι κάτω των 30.

Εδώ δεν υπάρχουν τόσες ανέσεις και ευκολίες όπως στις πόλεις. Στην Οδού δεν έχουμε καν περίπτερο.

Ο μόνος λόγος που θα με έκανε να έφευγα από το χωριό, είναι αν η μελλοντική μου γυναίκα δεν θα μπορούσε να συμβιβαστεί και να ζήσει στο χωριό. Τότε αναγκαστικά θα έπρεπε να φύγω. Είναι δύσκολο για κάποιον που συνήθισε να ζει στην πόλη να μετακομίσει στο χωριό. Εδώ δεν υπάρχουν τόσες ανέσεις και ευκολίες όπως στις πόλεις. Στην Οδού δεν έχουμε καν περίπτερο.

Εργάζομαι στο μελισσοκομείο του πατέρα μου και ταυτόχρονα είμαι από φέτος και κοινοτάρχης του χωριού. Δεν υπήρχε ανθυποψήφιος και ήμουν κοινής αποδοχής από όλους τους χωριανούς. Ήθελαν να βάλουν σε αυτή τη θέση κάποιον νεαρό και επέλεξαν εμένα. Στο Κοινοτικό Συμβούλιο υπάρχουν ακόμη 2 νεαροί.

Στη ζωή της πόλης με εκνευρίζει το γεγονός πως όλοι κινούνται με πολύ γοργούς ρυθμούς. Επίσης στην πόλη οι περισσότεροι νέοι πηγαίνουν σε καφετέριες και είναι όλοι κολλημένοι πάνω στα κινητά. Εμείς δεν είμαστε έτσι. Στο καφενείο και στο Κέντρο Νεότητος όπου μαζευόμαστε, μιλάμε, παίζουμε επιτραπέζια, χαρτιά, τάβλι και περνούμε κατά την άποψη μου πιο ποιοτικά το χρόνο μας.

Η Οδού υστερεί στο θέμα του τουρισμού. Θα έπρεπε να υπάρχουν κι αλλά αγροτουριστικά καταλύματα για να έρχονται ξένοι να μένουν. Επίσης δεν έχουμε ταβέρνα, αλλά σύντομα θα αποκτήσουμε. Ακόμη πρέπει να φτιαχτούν μουσεία, επειδή έχουμε αρκετά αρχαία, αλλά δεν υπάρχει κάποιος χώρος που να μπορεί κάποιος ξένος να έρθει και να τα επισκεφτεί. Έχουμε και έναν πολύ όμορφο καταρράχτη μέσα στη φύση και στην περιοχή εκεί πρέπει να φτιαχτεί μονοπάτι φύσης.

Το χωριό μου φημίζεται για τις ντομάτες του. Συγκεκριμένα το καλοκαίρι, μέχρι και τον Σεπτέμβρη, βγάζουμε την καλύτερη ποιότητα ντομάτας σε ολόκληρη την Κύπρο. Επίσης υπάρχουν αρκετοί νέοι στην Οδού που ασχολούνται με τη γεωργία.

Χρειάζομαι περίπου 15 ευρώ βενζίνη για να πάω και να έρθω Λευκωσία.

Ισχύει πως οι χωριανοί παρατηρούν τα πάντα. Δεν τους κατηγορώ όμως. Είναι λογικό επειδή είναι συνηθισμένοι να βλέπουν μόνο τους χωριανούς, έτσι όταν έρθει κάποιος ξένος στο χωριό ρωτούν ποιος είναι και από πού ήρθε. Δεν το κάνουν κακοπροαίρετα.

Όνομα: ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΜΟΥΡΟΥΖΗΣ

Ηλικία: 27

Χωριό: Παλαιχώρι

Επέλεξα να μείνω στο χωριό επειδή εδώ είναι πολύ διαφορετική η νοοτροπία από ότι στη Λευκωσία. Στο χωριό όλα είναι πιο χαλαρά.

Τα πλεονεκτήματα της ζωής στο χωριό είναι πως τους ξέρεις όλους και είμαστε όλοι σαν μια μεγάλη οικογένεια. Ενώ στην πόλη μπορεί να μην ξέρεις ούτε καν το γείτονα σου.

Υπάρχουν και μειονεκτήματα όμως στο χωριό.  Εδώ είναι πιο μικρό το παζάρι και αναγκαστικά πηγαινοέρχεσαι. Πολλές φορές για να αγοράσεις κάτι πρέπει να πας κάτω στη Λευκωσία. Ναι μεν έχουμε πολλά μαγαζιά στο Παλαιχώρι, αλλά δεν θα βρεις τα πάντα εδώ.

Είμαι επιπλοποιός. Έχω ένα δικό μου πελεκανιό στο Παλαιχώρι

Θα έφευγα από το Παλαιχώρι μόνο αν έβρισκα μια γυναίκα με την οποία θα έκανα οικογένεια και έπρεπε αναγκαστικά να ζήσουμε μαζί κάπου αλλού. Μπορεί για παράδειγμα να μην βολεύει με τη δουλειά της να μετακομίσει στο Παλαιχώρι.

Είμαι επιπλοποιός. Έχω ένα δικό μου πελεκανιό στο Παλαιχώρι, κάτω από το σπίτι μου. Ήταν η επιχείρηση του πατέρα μου και τώρα την ανάλαβα εγώ. 

Στη ζωή της πόλης με εκνευρίζει η κίνηση, οι γρήγοροι ρυθμοί και η απόσταση μεταξύ των ανθρώπων.

Το ιδανικό για το χωριό μου θα ήταν να φτιάξουν έναν πιο γρήγορο δρόμο που να οδηγεί στη Λευκωσία. 

Το Παλαιχώρι είναι ένα από τα πιο μεγάλα χωριά της Κύπρου. Διαθέτει μια όμορφη γραφική πλατεία με ωραίο περιβάλλον, η οποία αποτελεί πόλο έλξης για αρκετό κόσμο.

Συνήθως χρειάζεσαι βενζίνη περίπου 10 με 15 ευρώ για να πας και να έρθεις από το Παλαιχώρι στη Λευκωσία. Το δικό μου αυτοκίνητο όμως είναι αρκετά οικονομικό και χρειάζομαι περίπου 7 ευρώ.

Παρατηρούμε συνήθως τους άγνωστους. Οι μεγαλύτεροι μάς μετέφεραν κι εμάς τους νεότερους άθελα τους να παρατηρούμε τους ξένους που επισκέπτονται το χωριό. Μπορεί να δούμε κάποιον ξένο στο χωριό και αμέσως θα πούμε «ποιος εν τούτος;».

Όνομα: ΕΛΕΝΑ ΧΕΙΜΩΝΑ

Ηλικία: 32

Χωριό: Κλήρου

Επέλεξα να επιστρέψω στο χωριό το 2013, επειδή λόγω οικονομικής κρίσης έχασα τη δουλειά μου. Σπούδασα αρχιτέκτονας στην Πάτρα και ακολούθησα το επάγγελμα στη Λευκωσία για 5-6 χρόνια. Όταν έχασα τη δουλειά μου ήρθα πίσω στην Κλήρου και ξεκίνησα να παρασκευάζω φυτικές κρέμες με κερί μέλισσας, λόγω του ότι ο άντρας μου είναι μελισσοκόμος.

Τα πλεονεκτήματα της ζωής στο χωριό, είναι πως εδώ είναι πιο ήσυχη η καθημερινότητα και κινούμαστε όλοι με πιο αργούς ρυθμούς, έτσι δεν έχουμε το άγχος της πόλης. Επίσης εδώ είναι και η οικογένεια μου.

Εδώ είναι πιο ήσυχη η καθημερινότητα και κινούμαστε όλοι με πιο αργούς ρυθμούς

Η πόλη σίγουρα έχει πλεονεκτήματα, αλλά δεν θα ήθελα να ζήσω ποτέ εκεί. Γενικά μας αρέσει η φύση γι’ αυτό ο άντρας μου ασχολείται με τις μέλισσες και εγώ με τις κηραλοιφές.

Δεν θα έφευγα από το χωριό. Μόνο αν έβρισκα κάποια παρά πολύ καλή ευκαιρία για εργοδότηση στον τομέα μου.

Αυτό το διάστημα φτιάχνω χειροποίητα φυτικά καλλυντικά, τα περισσότερα από αυτά είναι κατασκευασμένα με κερί μέλισσας, λόγω του ότι ο άντρας μου είναι μελισσοκόμος. Όλα τα προϊόντα μου τα πουλάω σε διάφορα φεστιβάλ, ή μέσω του Facebook στη σελίδα «Μέλαινα - χειροποίητα καλλυντικά».

Στη ζωή της πόλης, με εκνευρίζουν οι ρυθμοί της, η κίνηση και το άγχος.

Η Κλήρου χρειάζεται περισσότερη προβολή. Είναι όμορφο χωριό, αλλά δεν είναι τόσο ανεπτυγμένο, όσο θα έπρεπε. Πρέπει να ενδιαφερθούν οι νέοι και να διοργανώσουν διάφορες εκδηλώσεις όπως φεστιβάλ για να διαφημιστεί το χωριό μας.

Το χωρίο μου φημίζεται για σμυρναίικα σύκα του. Εξ ου και τον περασμένο Οκτώβρη διοργανώσαμε το φεστιβάλ «Από τη Σμύρνη στην Κλήρου: Συκάτες διαδρομές», το οποίο είχε αρκετή απήχηση.

Βάζω βεζίνη περίπου 10 ευρώ για να πάω και να έρθω από την Κλήρου στη Λευκωσία.

Στο χωριό είναι πιο κλειστή η κοινωνία και γι’ αυτό είναι λογικό να σχολιάζουν. Για παράδειγμα οι γειτόνισσες μπορεί να παρατηρούν να βρουν κάτι για να πουν.   

Όνομα: ΑΧΙΛΛΕΑΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ

Ηλικία: 25

Χωριό: Κόρνος

Επέλεξα να μείνω στο χωριό μου, δηλαδή τον Κόρνο και να μην μετακομίσω στην πόλη, επειδή εδώ συνήθισα. Δεν θα μου άρεσε να έμενα στην πόλη λόγω της βαβούρας που υπάρχει εκεί. Σπούδασα Δημοσιογραφία στη Λευκωσία και από τότε πηγαινοερχόμουν καθημερινά. Επίσης και για οικονομικούς λόγους δεν έχω τη δυνατότητα να πάω να ζήσω μόνος μου στην πόλη.

Τα πλεονεκτήματα της ζωής στο χωριό, είναι η ηρεμία, αλλά και το γεγονός πως όλοι γνωριζόμαστε μεταξύ μας. Δεν θα ντραπείς να ζητήσεις βοήθεια από τους γείτονες σου, ενώ στην πόλη δεν υπάρχει αυτή η οικειότητα μεταξύ των κατοίκων.   

Είναι δύσκολο για κάποιον νέο να μένει στο χωριό, δεν είναι εύκολο.   

Υπάρχουν και μειονεκτήματα όμως στο χωριό, όπως για παράδειγμα το γεγονός πως δεν υπάρχουν δουλειές εδώ και οι περισσότεροι αναγκάζονται να πηγαινοέρχονται στην πόλη. Είναι δύσκολο για κάποιον νέο να μένει στο χωριό, δεν είναι εύκολο.   

Θα έφευγα από το χωριό μόνο αν έβρισκα μια καλή δουλειά στην πόλη που θα μπορούσα να ανταπεξέλθω και οικονομικά.

Στη ζωή της πόλης με εκνευρίζει η πολλή βαβούρα.

Θα ήθελα στο χωριό μου να υπήρχαν περισσότερα καταστήματα. Μετά τις 22.00 δεν έχουμε περίπτερο, άρα αν χρειαστείς οτιδήποτε πρέπει να πας στην πόλη για να το βρεις. Επίσης θα ήθελα να υπήρχαν δουλειές για να μην αναγκαζόμαστε να πηγαινοερχόμαστε στη Λευκωσία.

Ο Κόρνος είναι γνωστός για το αγγειοπλαστείο του. Έρχονται αρκετοί τουρίστες στο χωριό για να το επισκεφτούν.

Με 15 ευρώ βενζίνη μπορώ να πάω από το χωριό μου στη Λευκωσία και να επιστρέψω.

Ό,τι και να κάνεις στο χωριό θα το μάθουν όλοι. Εγώ όμως δεν ασχολούμαι με αυτά και προσπαθώ να μένω εκτός από τα κουτσομπολιά.

Όνομα: ΣΤΑΥΡΟΣ ΙΑΚΩΒΟΥ

Ηλικία: 31

Χωριό: Μιτσερό

Επέλεξα να επιστρέψω στο χωριό και να ζήσω εδώ, για να είμαι πιο κοντά στη φύση και στην ηρεμία της. Σπούδασα Ελλάδα και αργότερα πήγα Αγγλία και Γερμανία για  δουλειά, όμως πάντα μου άρεσε το χωριό γι’ αυτό αποφάσισα να επιστρέψω και να δουλέψω εδώ.

Τα πλεονεκτήματα της ζωής στο χωριό είναι πως είσαι πιο ελεύθερος άνθρωπος και έχεις τη φύση πιο κοντά σου. Μπορεί να υπάρχουν περισσότερες δυσκολίες στο χωριό, ωστόσο η φύση μειώνει το άγχος και σου δίνει την ευκαιρία να ξεφύγεις από την καθημερινότητα.

Ο μόνος λόγος που θα με έκανε να έφευγα από το Μιτσερό, θα ήταν αν παντρευόμουν και η γυναίκα μου δεν έβρισκε δουλειά εδώ.

Η φύση μειώνει το άγχος και σου δίνει την ευκαιρία να ξεφύγεις από την καθημερινότητα. 

Εργάζομαι ως personal trainer και fitness instructor σε ένα μικρό studio γυμναστικής που άνοιξα στο γειτονικό χωριό Αρεδιού.

Στη ζωή της πόλης με εκνευρίζει ο θόρυβος και ότι δεν μπορώ να δω πράσινο.

Το Μιτσερό είναι γνωστό από τη χαλκολιθική εποχή και είναι φημισμένο για τα μεταλλεία του.

Το χωριό μου νομίζω πως υστερεί από χώρους αναψυχής. Δεν έχει για παράδειγμα μια καφετέρια ή ένα γυμναστήριο για να πάνε οι νέοι. Γι’ αυτό εγώ επέλεξα να ανοίξω το studio γυμναστικής μου στην επαρχία.

Με περίπου 7 ευρώ βενζίνη, πηγαίνω από το Μιτσερό στη Λευκωσία και πίσω.

Το κουτσομπολιό και οι σχολιασμοί ισχύουν νομίζω σε ολόκληρη την Κύπρο, απλώς στα χωριά είναι πιο έντονο.