Όπως είπε και ο Γάλλος φιλόσοφος, Michel Foucault: «Ο κήπος είναι το πιο μικρό́ κομμάτι του κόσμου και επιπλέον είναι ολόκληρος ο κόσμος».

Αφορμή για την έκθεση και τις εκδηλώσεις που τη συνοδεύουν, έδωσαν οι κοινοτικοί χώροι και οι κήποι στους προσφυγικούς συνοικισμούς, στους οποίους στεγάστηκαν οι εκτοπισμένοι Κύπριοι.

Η έκθεση διερευνά ανθοφόρα, βοτανικά και κοινωνικά οικοσυστήματα μέσα από οπτικές αφηγήσεις σχετικά με τα φυτά, καθώς και μέσα από τις ιστορίες των κατοίκων για τη χλωρίδα της Λευκωσίας, το όνομα της οποίας λέγεται ότι προέρχεται από τις Λεύκες που φύονται στις όχθες του Πεδιαίου ποταμού.

Με τίτλο «Whoever has a tree, has shade», η έκθεση διερευνά με οπτικά μέσα ιδέες σχετικά με την κοινωνική οικολογία της αστικής φύσης και αναδεικνύει πώς μπορούμε να προσεγγίσουμε τα κοινά και τις κοινότητες στις οποίες ανήκουμε μέσα από τον τρόπο που μετασχηματίζεται η χρήση της γης και η σχέση μας μαζί της.

Οι κήποι, τα φυτά, τα δέντρα και η ύπαιθρος της Λευκωσίας, καθώς και οι ιστορίες των κοινοτήτων που δημιουργήθηκαν μέσα από την καλλιέργειά τους, τόσο κατά το παρελθόν όσο και στο παρόν, λειτουργούν ως αφορμή για να στοχαστούμε το φυσικό κόσμο όπως διαμορφώνεται στο αστικό περιβάλλον.

Οι συνοικισμοί υπήρξαν το μεγαλύτερο εγχείρημα αστικής δόμησης στη νεότερη Κύπρο, όπου οι κοινόχρηστοι χώροι αποτέλεσαν βασικό συστατικό του σχεδιασμού και οι κοινοτικοί κήποι κομμάτι της συγκατοίκησης.

Η σημασία του κήπου και της καλλιεργήσιμης γης στην ιδιωτική και κοινοτική παραγωγή και κατανάλωση αντανακλάται ακόμη και στις πρώτες εσπευσμένες προσπάθειες ανάπτυξης των προσφυγικών κατοικιών στην Κύπρο (1976-2000), όταν οι ένοικοι προέρχονταν κυρίως από αγροτικές περιοχές και καλλιεργούσαν στους κήπους και στους κοινόχρηστους χώρους εδώδιμα δέντρα, φυτά και λουλούδια.

Στις σχεδιασμένες από το κράτος αστικές γειτονιές, οι κοινοτικοί κήποι λειτουργούν ως κέντρα κοινωνικότητας όπου οι κάτοικοι συναντιούνται και οικοδομούν σχέσεις. Ο τρόπος με τον οποίο οι κάτοικοι συνδέονται με τους κήπους μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως μεταφορά για να διερευνήσουμε πώς μπορούμε να κατανοήσουμε την κοινότητα μέσα από τη σχέση των ανθρώπων με το φύτεμα και την καλλιέργεια της γης.

Επίσης, η έκθεση λειτουργεί ως πλαίσιο στοχασμού πάνω στη σχέση του αγροτικού με τον αστικό χώρο στην Κύπρο, τη σχέση του σύγχρονου ανθρώπου με την καλλιέργεια φυτών και δέντρων και τις ιστορίες που συγκεντρώνουμε, διαμορφώνουμε και μοιραζόμαστε μέσα από αυτές τις σχέσεις.

Η έκθεση θα περιλαμβάνει:

-Βοτανική εικονογράφηση εδώδιμων φυτών από την εικαστικό Eleni McLoughlin που έχει ασχοληθεί κυρίως με την εικονογράφηση των ενδημικών φυτών της Κύπρου.

-Τεκμήρια από το αρχείο του Robert Desmond Meikle, συγγραφέα της δίτομης έκδοσης Flora of Cyprus (1977 και 1985), που εκτίθενται για πρώτη φορά με την ευγενική παραχώρηση της Eleni McLoughlin.

-Απόσπασμα από το project του ιστορικού Αντώνη Χατζηκυριάκου με θέμα τη χαρτογράφηση της χλωρίδας της Κύπρου κατά την Οθωμανική περίοδο.

-Έργα των εικαστικών Αθηνάς Αντωνιάδου, Έφη Σαββίδη, Πηνελόπης Βάσκεζ Λύρα, pick nick, Ορέστη Λάμπρου & Εύης Τσελίκα. Το project Flora Nicossiensis, μία εικαστική εγκατάσταση με εργασίες που δημιουργήθηκαν στη διάρκεια ενός έτους από φοιτητές των προγραμμάτων Γραφικής Επικοινωνίας και Καλών Τεχνών του Τμήματος Σχεδιασμού και Πολυμέσων του Πανεπιστημίου Λευκωσίας.

Εγκαίνια έκθεσης | 24 Νοεμβρίου, 19.00

Διάρκεια έκθεσης | 24/11 – 04/12

Συμπόσιο: 01/12 |17.00 – 20.00

Χώρος: Ίδρυμα Άρτος (Λεωφόρος Αγίων Ομολογητών, Λευκωσία 1080)

Πληροφορίες: 22445455