Στην αρχή, μόνο οι φωτογράφοι πήγαιναν κοντά της. Μετά από λίγο, οι άνθρωποι άρχισαν να διαλέγουν αντικείμενα από το τραπέζι. Κάποιοι άνθρωποι την ανάγκασαν να κάτσει κάτω, για να μπορούν να την ταπεινώσουν.

Η τέχνη οφείλει να προκαλεί, υποστηρίζουν αρκετοί. Οφείλει να πειράζει συνειδήσεις, να ενοχλεί, να ταράζει τα λιμνάζοντα νερά της κοινωνίας.

Οι περισσότεροι γνωρίζουμε την καλλιτέχνιδα Μαρίνα Αμπράμοβιτς από το βίντεο της «Οδυνηρή Σιωπή», με τον πρώην σύντροφό της Frank Uwe Ulay Laysiepen. Παρόλα αυτά, η Αμπράμοβιτς δημιουργεί τολμηρές διαδραστικές εκθέσεις για περισσότερα από 40 χρόνια, με τα έργα της να έχουν μακροχρόνιες επιδράσεις.

Όπως η πρώτη της εμφάνιση, πίσω στο 1974, η οποία εξακολουθεί να συζητιέται μέχρι και σήμερα. Η Αμπράμοβιτς, τότε, δημιούργησε ένα έργο με τον τίτλο «Ρυθμός 0» στο στούντιο Μόρρα στη Νάπολη της Ιταλίας. Η υπόθεση ήταν πολύ απλή: Η Αμπράμοβιτς θα παρέμενε τελείως ακίνητη για 6 ώρες και οι άνθρωποι που έρχονταν να τη δουν, θα μπορούσαν να κάνουν ό,τι θέλουν στο σώμα της με ένα από τα 72 αντικείμενα που είχε ακουμπήσει στο τραπέζι.

Ανάμεσα στα πράγματα που υπήρχαν στο τραπέζι, υπήρχαν «εργαλεία ευχαρίστησης» και «εργαλεία καταστροφής». Ανάμεσα στα ακίνδυνα αντικείμενα ήταν τα φτερά και τα λουλούδια. Τα επικίνδυνα εργαλεία ήταν μαχαίρι, ξυραφάκια και ένα γεμάτο όπλο. Αυτό που ακολούθησε ήταν τουλάχιστον τρομακτικό.

 

Ο κριτικός τέχνης Τόμας Μακέβιλεϊ που είδε το έργο, σχολίασε: «Ξεκίνησε ταπεινά. Κάποιος τη γύρισε. Κάποιος άλλος της σήκωσε τα χέρια στον αέρα. Κάποιος άγγιξε πιο προσωπικά της σημεία. Ένας άντρας χρησιμοποίησε ένα ξυραφάκι για να κάνει μια τομή στο λαιμό της. Την τρίτη ώρα όλα τα ρούχα της είχαν κοπεί με το ξυραφάκι. Την τέταρτη ώρα το ίδιο ξυραφάκι άρχισε να εξερευνά το σώμα της. Πραγματοποιήθηκαν πολλές μικρές σεξουαλικές επιθέσεις στο σώμα της. Ήταν τόσο αφοσιωμένη στο έργο, που δε θα αντιστεκόταν στον φόνο ή τον βιασμό», ανέφερε ο Μακέβιλεϊ.

Τις δυο τελευταίες ώρες, τα πράγματα έγιναν χειρότερα. Κάποιος την έβαλε να στρέψει το γεμάτο όπλο στον εαυτό της.

 

Το γεγονός ότι η Αμπράμοβιτς πήρε την ευθύνη για όσα συνέβησαν εκείνο το βράδυ, ήταν ακόμα πιο εκπληκτικό: «Ένιωθα βιασμένη, μου έκοψαν τα ρούχα, με τσίμπησαν με αγκάθια από τριαντάφυλλο στο στομάχι, με σημάδευαν με το όπλο», αναφέρει η ίδια.

Κάποιοι άντρες την έγδυσαν και άρχισαν να πιάνουν προσωπικά μέρη του σώματός της.

 

Όταν τελείωσαν οι 6 ώρες, η Αμπράμοβιτς περπάτησε ανάμεσα στο κοινό. Δεν μπορούσαν να την κοιτάξουν στα μάτια. Η Αμπράμοβιτς παρατήρησε ότι ο κόσμος δεν ήθελε κανενός είδους επαφή μαζί της. Δεν ήθελαν να θεωρηθούν υπεύθυνοι ή να κριθούν για ό,τι έκαναν. Ήταν σαν να ήθελαν να ξεχάσουν ό,τι είχαν κάνει.

 

Ακούστε την να περιγράφει την εμπειρία της:

*Με πληροφορίες από doryforos.gr