H επίσημη πρώτη θα είναι την Τετάρτη, 17 Ιανουαρίου στις 18.00 στο Δημοτικό Θέατρο Λατσιών.

Η παράσταση «Ένας κύκλος με κιμωλία» στηρίζεται στο έργο του Brecht «Ο Καυκασιανός Κύκλος με την Κιμωλία». 

Πρόκειται για μια σύγχρονη απόδοση του έργου του μεγάλου συγγραφέα, με στόχο να φέρει το μύθο πιο κοντά στο νεανικό κοινό, διατηρώντας έναν από τους κυριότερους στόχους του συγγραφέα: να προκαλέσει την κριτική σκέψη και τον προβληματισμό του κοινού, ευαισθητοποιώντας το σε σύγχρονα και ταυτόχρονα διαχρονικά κοινωνικά προβλήματα.

Με αυτό το έργο, το 1957 ο Κάρολος Κουν σύστησε στο ελληνικό κοινό τον πρωτοπόρο Γερμανό δραματουργό, ενώ η παράσταση του Θεάτρου Τέχνης σε απόδοση Οδυσσέα Ελύτη και μουσική Μάνου Χατζιδάκι έμεινε ιστορική. 

Η νέα αυτή πρόταση από το Θέατρο ΛΕΞΗ δύναται να λειτουργήσει σε πολλαπλά επίπεδα ώστε να διευρύνει το κοινό θέασης του έργου, στοχεύοντας στη δυνατότητα παρακολούθησης της παράστασης τόσο από ενήλικες όσο και από παιδιά σχολικής και πρώτης σχολικής ηλικίας. 

Η έννοια της διασκευής στο θέατρο στηρίζεται κατεξοχήν στο διακειμενικό παιχνίδι ανάμεσα στο πρώτο κείμενο-πηγή και στο νέο έργο.

Στην παράσταση ενσωματώνεται μέρος της μουσικής του συνθέτη από την ιστορική παράσταση του Θεάτρου Τέχνης του 1957, για να λειτουργήσει σε πρώτο επίπεδο ως ανάμνηση της ιστορίας της παραστασιογραφίας του έργου στον ελληνικό χώρο, αλλά και για να φέρει σε δεύτερο επίπεδο τα παιδιά και τους νέους της σημερινής εποχής σε επαφή με τη μουσική παρακαταθήκη του μεγάλου Έλληνα συνθέτη.

Στόχος η δημιουργία μιας ολοκληρωμένης παράστασης υψηλής αισθητικής, συνδυάζοντας διάφορα καλλιτεχνικά είδη. 

Στην παράσταση συμμετέχει αριθμός εννιά ηθοποιών που αναλαμβάνουν τους πολλαπλούς ρόλους του έργου, με τη μορφή της δραματοποιημένης αφήγησης και με χρήση αρκετών τεχνικών σωματικού θεάτρου. 

Υπακούοντας στην αρχή της δραματοποιημένης αφήγησης, η παράσταση συνδυάζει τις μπρεχτικές τεχνικές με τις αρχές που διέπουν το θέατρο για παιδιά, δημιουργώντας ένα διάλογο ανάμεσα στο δραματικό λόγο, την αφήγηση, το θέατρο σκιών, τη μουσική και την κίνηση. Για το σκοπό αυτό συνεργάζονται συντελεστές με εξειδίκευση και εμπειρία στον τομέα του Θεάτρου για Παιδιά ή Νέους, στοχεύοντας σε μια ολοκληρωμένη καλλιτεχνικά αντιμετώπιση του μπρεχτικού μύθου. 

Συντελεστές:

Σκηνοθεσία/Δραματουργική Επεξεργασία: Νίκος Νικολαΐδης

Διασκευή: Στέλια Δημητρίου-Νίκος Νικολαΐδης 

Σκηνικά/Κοστούμια: Έλενα Κατσούρη, Μαρία Γεωργίου 

Πρωτότυπη Μουσική-Δημιουργία Ηχοτοπίων: Δημήτρης Ζαχαρίου

Κινησιολογία: Αλεξία Νικολάου

Στίχοι Τραγουδιών: Σταύρος Σταύρου

Σχεδιασμός φωτισμών: Αlexander Jotovic

Ερμηνεύουν οι ηθοποιοί:

Νίκη Δραγούμη, Κύνθια Παυλίδου, Δημήτρης Αντωνίου, Αντώνης Καλογήρου, Κώστας Συλβέστρος, Ειρήνη Ανδρέου, Παντελίτσα Λοίζου, Στέλλα Φιλιππίδου, Κυριάκος Βιολάρης.

Σημείωση: Στην παράσταση ενσωματώνεται μέρος της μουσικής/τραγούδι του συνθέτη Μάνου Χατζιδάκι σε στίχους του Οδυσσέα Ελύτη από την πρώτη παρουσίαση του έργου από το Θέατρο Τέχνης Κάρολος Κουν το 1957.  

Λίγα λόγια για την υπόθεση:

Το σπουδαίο αυτό κοινωνικό παραμύθι αφηγείται την ιστορία της Γρούσας,  υπηρέτριας σε αρχοντικό, η οποία αποφασίζει να πάρει κοντά της το γιο του άρχοντα, όταν αυτός δολοφονείται από επαναστάτες και η βασίλισσα τον εγκαταλείπει κυνηγημένη. Η Γρούσα με θυσίες κρατάει το παιδί κοντά της, μέχρι την ημέρα που η βιολογική μητέρα του επιστρέφει και το διεκδικεί δικαστικά, κατηγορώντας τη Γρούσα, ότι της το έκλεψε. Ο ιδιόρρυθμος δικαστής Άζντακ καλείται να αποφασίσει για την τύχη του παιδιού, επιλέγοντας μία σολομώντεια λύση: Τοποθετεί το παιδί μέσα σ’ ένα κύκλο και ζητά από τις δύο γυναίκες να  το τραβήξουν από τα χέρια του με δύναμη, η κάθε μια προς το μέρος της. Όποια καταφέρει να το βγάλει από τον κύκλο, θα το κρατήσει δικό της για πάντα.

Το έργο κυριαρχείται από το αντιπολεμικό πνεύμα του συγγραφέα και είναι μια αλληγορία, μια παραβολή «για τον πειρασμό της καλοσύνης», σύμφωνα με τα λόγια του Μπρέχτ. Το ταξίδι της Γρούσας σημαδεύεται από μεγάλες δυσκολίες (πείνα, φτώχεια, καταδίωξη, απόρριψη, εξαπάτηση), που θέτουν σε κίνδυνο τόσο το παιδί όσο και την ίδια, η οποία σε κάθε διασταύρωσή της με οποιοδήποτε εμπόδιο, έρχεται αντιμέτωπη με ζωτικής σημασίας διλήμματα, επιλέγοντας κάθε φορά την οδό της αυτοθυσίας, η οποία γίνεται ταυτόσημη με την έννοια της μητρότητας.