Οι πιο στενοί του «φίλοι» όμως, εκτός από τους ένοικους του Προεδρικού, υπήρξαν οι εργαζόμενοι των ΜΜΕ, που καθημερινά περίμεναν ώρες για δηλώσεις, με τον Λίο να αποτελεί την ευχάριστη νότα και ανάπαυλα στη μάχη της ενημέρωσης.
Φιλικός και προσιτός, ο Λίο είχε εξοικειωθεί με όλους και ήταν ο πρώτος που τους προϋπάντησε με το που περνούσαν την είσοδο για το Προεδρικό.
9 δημοσιογράφοι που γνώρισαν τον προεδρικό σκύλο θυμούνται στιγμές που πέρασαν μαζί του και τον αποχαιρετούν με τον πιο όμορφο τρόπο.
Άννα Μαρία Ευτυχίου
Όπως όλα τα ζωάκια έτσι και ο Λίο ήταν αξιαγάπητος. Πρόεδρε, όταν περάσει ο χρόνος να υιοθετήσεις ένα σκυλάκι από το καταφύγειο.
Γιάννης Ξενοφώντος
Ήταν ο πρώτος που υποδεχόταν τους δημοσιογράφους στο Προεδρικό Μέγαρο. H όμορφη νότα που φρόντιζε πάντα να κάνει την παραμονή μας στο λόφο του προεδρικού πιο ευχάριστη και διαφορετική.
Άντρη Δανιήλ
Ήταν εγκάρδιος, σε προϋπαντούσε πάντα στο χώρο ελέγχου και κουνώντας την ουρά του, σε συνόδευε στα σκαλιά του Προεδρικού. Κατά τη διάρκεια της αναμονής των συναντήσεων του προέδρου, έπαιζε με τους εκπροσώπους των ΜΜΕ στην αίθουσα αναμονής. Ακόμα και στις δηλώσεις έδινε διακριτικά το παρών του με ευγένεια χωρίς να παρενοχλεί κανενός τη δουλειά. Ήταν ο πιο πολυφωτογραφημένος σκύλος εντός και εκτός του Προεδρικού.
Γαβριέλλα Ζάρτηλα
Ήταν μια χαρούμενη νότα ακόμη και στις πιο δύσκολες ημέρες του προεδρικού. Ο πρώτος που μας καλωσόριζε.
Ευτυχία Ανδρέου
Φιλικός, ζωηρός, πάντα πρόσχαρος στην είσοδο του Προεδρικού Μεγάρου, έβαζε χρώμα στη μέρα μας. Πάντα πρόθυμος να μοιράσει χάδια και να βάλει ένα χαμόγελο στο πρόσωπο του καθενός μας.
Έλενα Γεωργίου
Οι ατέλειωτες ώρες στο Προεδρικό, ενώ περιμέναμε την επιστροφή του Προέδρου της Δημοκρατίας από τις συνομιλίες για το κυπριακό, θα ήταν κουραστικές χωρίς την παρουσία του Λίο. Πάντα δίπλα μας, ακόμα και αν έκανε κρύο. Θυμάμαι ένα βράδυ, θα ήταν γύρω στις οχτώ, αναμέναμε την επιστροφή του Προέδρου, για δηλώσεις. Ξαφνικά, συνειδητοποιήσαμε ότι ο Λίο δεν ήταν μαζί μας.
Προφανώς, βγήκε από το χώρο όπου βρισκόμαστε όλοι οι δημοσιογράφοι, για να περπατήσει. Ανησυχήσαμε γιατί δεν επέστρεφε και τότε επιστρατεύσαμε την προεδρική φρουρά για να τον εντοπίσουμε! Ξαφνικά, βλέπουμε το Λήο να εμφανίζεται με εκείνο το νωχελικό βάδισμα, που το χαρακτήριζε. Ήταν ένα σκυλάκι, που έδειχνε την αγάπη του σε όλους μας. Όταν έμπαινα στο χώρο του προεδρικού για τον έλεγχο και άκουγε τη φωνή μου, ερχόταν να με υποδεχθεί.
Νικόλας Μαρκαντώνης
Λίο… ο τρομερός. Η ευχάριστη ανάπαυλα στις ατελείωτες ώρες αναμονής στο Προεδρικό.
Δημήτρης Μανουσάκης
Αυτό που θυμάμαι είναι ότι επειδή έχω σκυλάκι, όταν πήγαινα προεδρικό δεν ξεκολλούσε από το πόδι μου και μια φορά, λόγω αυτού τον πάτησε κατά λάθος ένας κινηματογραφιστής την ώρα που έπαιρνε πλάνα από μια συνάντηση του Προέδρου.
Έλενα Λουκά
Ο Λίο ήταν ένα ιδιαίτερο μωρό, και στενοχωρήθηκα πολύ που «έφυγε». Ήταν η χαρά και η ψυχή του Προεδρικού. Όλοι τον αγαπούσαμε και ήταν με όλους μας πολύ εξοικειωμένος. Θυμάμαι μια νύχτα που πήγε ο Downer στο Προεδρικό και όπως ήταν φυσικό, ακολουθείτο από μια μεγάλη συνοδεία. Ο Λίο πήγε και «ξαλάφρωσε» πάνω στον τροχό του αυτοκινήτου του. Το ίδιο έκανε και σε αυτοκίνητα των αστυνομικών, μια φορά που τον πήγαινα βόλτα στο Προεδρικό.