Το ντοκιμαντέρ «Hidden in the Sand» (Χωμένη στην άμμο), ήταν μια ιδέα που υλοποιήθηκε πριν 9 χρόνια από την Ελληνοκύπρια σκηνοθέτη και καλλιτέχνη Βάσια Μαρκίδη, με σκοπό να σκιαγραφήσει τη μοίρα των κατεχόμενων Βαρωσίων μέσα στην εγκατάλειψη, αλλά και τη σύνδεση της οικογένειας της με αυτή την έρημη πλέον πόλη.
Το εκπληκτικό αυτό ντοκιμαντέρ διάρκειας 30 λεπτών, κάνει μια αναδρομή μέσα από διηγήσεις κατοίκων της πόλης, στα ωραία εκείνα χρόνια, που όλοι ζούσαν μεταξύ τους με γνώμονα την αγάπη και τη φιλία που τους ένωνε.
Παρατηρούν την εγκατάλειψη και της περίκλειστης πόλης, τα σημάδια της ερήμωσης και της εγκατάλειψης, αναπολώντας και προσπαθόντας ακόμα να κατανοήσουν το γιατί έγινε όλο αυτό. Γιατί να πρέπει να βρίσκονται μακριά από το σπίτι τους, να μην μπορούν να μπουν μέσα, να μυρίσουν τα λουλούδια στον κήπο και να κολυμπήσουν στις γαλαζοπράσινες παραλίες της πόλης τους.
«Έχασα τα παιδικά μου χρόνια εκεί, αυτό έχασα. Δεν με νοιάζουν οι περιουσίες και τα αυτοκίνητα, αυτά τα ξαναφτιάξαμε και ζούμε άνετα. Δεν είναι αυτό που χάσαμε. Χάσαμε μια όμορφη πόλη, που αναπτύσσονταν συνεχώς, μια αθώα κοινωνία με αγάπη και φιλία, όχι άπληστη όπως τώρα».
Άκης Λόρδου
Για το ντοκιμαντέρ η Βάσια, χρησιμοποιεί υλικό και μαρτυρίες από μέλη της οικογένειας της, ενώ στο ντοκιμαντέρ συμμετέχουν και Τουρκοκύπριοι, οι οποίοι μετά την εισβολή μεταφέρθηκαν στις κατεχόμενες περιοχές, χάνοντας και αυτοί τις περιουσίες και τα σπίτια τους. Ενδιαφέρον έχει επίσης και η πλευρά του πρώην προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας Γλαύκου Κληρίδη.
«Το 1974, ένα πραξικόπημα υποκινούμενο από την ελληνική χούντα, ήταν η αφορμή που έψαχνε η Τουρκία για να εισβάλει στην Κύπρο. Με την εισβολή και το πόλεμο, οι Τούρκοι κατέλαβαν σχεδόν το 40% του νησιού, και διαχώρισαν τους κατοίκους του στις δύο πλευρές Ελληνοκύπριους και Τουρκοκύπριους. Τα Βαρώσια, ένα ακμάζον λιμάνι της Αμμοχώστου καταλήφθηκε επίσης, με τους Ελληνοκύπριους κατοίκους του να εκδιώκονται με τη βία από τα σπίτια τους.
Από τότε τα Βαρώσια, κρατούνται κλειστά και απρόσιτα, περιφραγμένα με βαρέλια και συρματοπλέγματα, με κανέναν να μην μπορεί να πλησιάσει.
Τα τελευταία χρόνια μετά την κατοχή, τα Βαρώσια μετατράπηκαν από κυπριακή Ριβιέρα, σε πόλη – φάντασμα, με τους κατοίκους να κοιτάνε τα σπίτια τους από μακριά.
Μέσα στην περίκλειστη περιοχή των Βαρωσίων η βλάστηση έχει καταλάβει τα ερειπωμένα σπίτια, και συνεχίζει να μεγαλώνει ανεξέλεγκτα, ενώ στις παραλίες της υπάρχουν φωλιές από σπάνια είδη χελωνών, που αναπαράγονται εκεί».