Ρωτήσαμε εννέα παιδιά, ηλικίας 9 με 12 χρονών, σε ποια ερώτηση δεν μπόρεσαν να απαντήσουν οι γονείς τους ικανοποιητικά και την μεταφέραμε σε εννέα ειδικούς για να δώσουν απαντήσεις.

Τα πιο κάτω απαντούν, σε αρκετές περιπτώσεις, και σε ερωτήσεις ενηλίκων! 

ΓΙΑΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΗΓΑΙΝΩ ΣΧΟΛΕΙΟ; 

Απαντά η Μαρία Αργυρού, Εκπαιδευτικός

Κάθε πρωί η 5άχρονη κόρη μου, καθώς την ξυπνώ για το σχολείο, γκρινιάζει και μου κάνει ακριβώς την ίδια ερώτηση: «Μαμά, γιατί πρέπει να πηγαίνουμε σχολείο;». Και κάθε πρωί εγώ προβληματίζομαι για την απάντηση που πρέπει να της δώσω. Ερωτήσεις που με βασάνιζαν κι εμένα ως παιδί: «Γιατί πρέπει να πηγαίνουμε σχολείο;» και «Γιατί πρέπει να υπάρχουν καν σχολεία;». Ένα ερώτημα που πολύ πιθανόν να πέρασε από το μυαλό όλων όσων φοίτησαν και φοιτούν στην εκπαίδευση. Που αναγκάζονται να ξυπνάνε από τις 6 το πρωί (αφού είμαστε η μοναδική ευρωπαϊκή χώρα που τα σχολεία ξεκινούν τόσο νωρίς), να ετοιμάζονται βαριεστημένα και να πηγαίνουν σ’ ένα χώρο που δεν επέλεξαν οι ίδιοι να πηγαίνουν.

Ε λοιπόν, παρόλο που δεν μπόρεσε κανείς να μου απαντήσει στην ερώτηση που ταλάνιζε το μυαλό μου τόσα χρόνια, έγινα δασκάλα. Και δεν σας κρύβω πως βρέθηκα αντιμέτωπη με την ίδια, κλασσική πλέον ερώτηση, από πολλούς μαθητές μου. Στα τόσα χρόνια τριβής με τα σχολεία και μετά από έντονη και ώριμη σκέψη, κατέληξα στο συμπέρασμα ότι δεν μπορώ να απαντήσω στους μαθητές ή στην κόρη μου το –φιλοσοφικό μάλλον- ερώτημα «Γιατί πρέπει να πηγαίνουμε σχολείο;». Μπορώ να πω με περηφάνια όμως ότι μπορώ να απαντήσω στο συναφές κι αντίθετο ερώτημα «Γιατί τα παιδιά δεν πρέπει να μην πηγαίνουν σχολείο;». Γιατί τα παιδιά δεν πρέπει να μένουν άπραγα στο σπίτι. Δεν πρέπει να απομονώνονται με μόνη συντροφιά τους γονείς, παππούδες, γιαγιάδες ή νταντάδες. Δεν πρέπει να πέφτουν θύμα εκμετάλλευσης λόγω άγνοιας άλλα να κοινωνικοποιούνται και να μορφώνονται. Όχι τόσο για να είναι καλοί στη γραμματική και την ορθογραφία αλλά για να αναπτύξουν την κριτική τους σκέψη και τους ορίζοντές τους. Να είναι σε θέση να πάρουν αποφάσεις, να μάθουν να σκέφτονται λύσεις σε πιθανά προβλήματα που μπορεί να αντιμετωπίσουν στη ζωή τους. Να έρθουν αντιμέτωποι με καταστάσεις που θα συναντήσουν στο μέλλον, ως μέλη της κοινωνίας. Να αναπτύξουν στάσεις και δεξιότητες. Να βρίσκουν σωστά επιχειρήματα για να πείθουν τους άλλους. Να γίνουν ολοκληρωμένες προσωπικότητες. Να μάθουν να θέτουν στόχους και να ονειρεύονται.

Δεν μπορώ να απαντήσω στο ερώτημα «Γιατί πρέπει να πηγαίνουμε σχολείο;» αλλά μπορώ, με περηφάνια, να απαντήσω στο συναφές «Γιατί τα παιδιά δεν πρέπει να μην πηγαίνουν σχολείο;».

Τι είναι το σχολείο; Ένας μικρόκοσμος του αληθινού κόσμου. Με τις συνεργασίες ανθρώπων για την παραγωγή του καλύτερου αποτελέσματος, με το μεταξύ τους ανταγωνισμό (υγιή και μη κάποιες φορές), με τη συνύπαρξη πολλών και διαφορετικών ατόμων, με την έκρηξη συναισθημάτων, με την οριοθέτηση των σχέσεων, με τη δημιουργία φιλίας, αντιζηλίας, καβγάδων, δολιοφθορών, πισώπλατων μαχαιρωμάτων. Τα παιδιά έρχονται αντιμέτωπα με πάρα πολλές καταστάσεις στο σχολείο και παίρνουν τα πρώτα μαθήματα ζωής. Πολλές φορές αυτά τα μαθήματα είναι «χαστούκια» αλλά μόνο τότε μαθαίνουν να στέκονται στα πόδια τους. Μόνο τότε καταλαβαίνουν ότι ο κόσμος είναι σκληρός και πρέπει να «πολεμήσεις»  για να επιβιώσεις έχοντας εφόδια το ήθος, τις αξίες και τις δεξιότητες εκείνες που χρειάζονται για να προχωράς. Ε, ναι λοιπόν, πρέπει να πηγαίνουμε σχολείο γιατί είναι ο αρωγός που χρειάζονται οι γονείς, γιατί είναι ο προπομπός της κοινωνίας και στο τέλος της ημέρας, γιατί η γνωστή λαϊκή παροιμία «Άνθρωπος αγράμματος, ξύλο απελέκητο» δεν ήταν τυχαία! Κλείνω τις σκέψεις μου παραφράζοντας τα λόγια του αγαπημένου μου ποιητή Οδυσσέα Ελύτη «Ακόμα κι αν δεν υπήρχε σχολείο, θα έπρεπε να το επινοήσουμε». 

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ; 

Απαντά ο Γιάννης Παναγιώτου, Πολιτικός Επιστήμονας

Η πολιτική είναι μια πολύ σημαντική διαδικασία που εφαρμόζουν οι άνθρωποι για να μπορούν να οργανωθούν και να συνεργαστούν. Με την πολιτική μπορούν να καθορίζουν τους τρόπους που λαμβάνουν αποφάσεις, που μοιράζονται αγαθά και που αναλαμβάνουν ευθύνες. Με την πολιτική μπορούν να ορίζουν τους τρόπους που λύνουν τις διαφορές τους, που προστατεύουν τα συμφέροντά τους και που διεκδικούν τα δικαιώματά τους.

Όμως, όπως συμβαίνει σε πολλές άλλες περιπτώσεις, η πολιτική μπορεί να οδηγήσει σε θετικά ή σε αρνητικά αποτελέσματα: Όταν η πολιτική γίνεται θετικά, τότε τα αποτελέσματα είναι η πρόοδος, η ομόνοια και η ειρήνη. Όταν η πολιτική γίνεται αρνητικά, τότε τα αποτελέσματα είναι η συντήρηση, η διχόνοια και ο πόλεμος. Η πολιτική γίνεται θετικά όταν οι άνθρωποι που ασχολούνται με αυτήν ενδιαφέρονται για το κοινό καλό, όταν λένε την αλήθεια, όταν είναι ικανοί και άξιοι. Η πολιτική γίνεται αρνητικά όταν οι άνθρωποι που ασχολούνται με αυτήν ενδιαφέρονται για το προσωπικό τους συμφέρον, όταν λένε ψέματα, όταν είναι ανίκανοι και ανάξιοι.

Η πολιτική μπορεί να οδηγήσει σε θετικά ή σε αρνητικά αποτελέσματα. Στον «Αστερίξ», στα «Στρουμφάκια», και στον ««Ρομπέν των Δασών», η αντίθεση της θετικής και της αρνητικής πολιτικής είναι χαρακτηριστική. 

Στον «Αστερίξ», στα «Στρουμφάκια», και στον ««Ρομπέν των Δασών», η αντίθεση της θετικής και της αρνητικής πολιτικής είναι χαρακτηριστική: Στον «Αστερίξ», υπάρχει η θετική πολιτική στο Γαλατικό Χωριό, όπου οι Γαλάτες προστατεύουν την ελευθερία τους και αντιστέκονται στους δυνατούς, και η αρνητική πολιτική στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία όπου οι Ρωμαίοι θέλουν να κυριαρχήσουν παντού με όλους τους τρόπους. Στα «Στρουμφάκια», υπάρχει η θετική πολιτική στο Στρουμφοχωριό όπου όλοι ζουν και εργάζονται ειρηνικά, και η αρνητική πολιτική του Δρακουμέλ, ο οποίος καταστρώνει διαρκώς σχέδια για να καταστρέψει τα Στρουμφάκια. Στον «Ρομπέν των Δασών», υπάρχει η θετική πολιτική στο Δάσος του Σέργουντ όπου ο Ρομπέν και οι σύντροφοί του παίρνουν από τους πλούσιους και βοηθούν τους φτωχούς, και η αρνητική πολιτική του Σερίφη του Νότιγχαμ ο οποίος εκμεταλλεύεται και καταπιέζει τους αδύνατους.

Στον πραγματικό κόσμο, για να επικρατήσουν τα θετικά αποτελέσματα της πολιτικής χρειάζεται πάρα πολλή προσπάθεια, επειδή εδώ δεν υπάρχουν οι πανίσχυροι ήρωες των παραμυθιών, αλλά υπάρχουν κακοί που είναι πολύ χειρότεροι από αυτούς των παραμυθιών. Πολλές φορές, αυτή η κατάσταση κάνει τους ανθρώπους να πληγώνονται και να απογοητεύονται, πιστεύοντας ότι η συμμετοχή στην πολιτική δεν έχει κανένα νόημα και δεν είναι καθόλου χρήσιμη. Αλλά αυτό δεν είναι σωστό, επειδή οι άνθρωποι που θέλουν να γίνει ο κόσμος καλύτερος συνήθως είναι περισσότεροι από αυτούς που θέλουν να παραμείνει ο ίδιος ή να γίνει χειρότερος. Και μπορούν να βοηθήσουν να γίνει ο κόσμος καλύτερος συμμετέχοντας στην πολιτική, διαμορφώνοντας αποφάσεις και σχεδιάζοντας το μέλλον. Επειδή η πολιτική έχει μεγάλη δύναμη, που πρέπει να αξιοποιείται σωστά, για καλό σκοπό, με θετικά αποτελέσματα. 

ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΟΛΑ ΤΑ ΑΣΤΕΡΙΑ ΤΟΥ ΓΑΛΑΞΙΑ ΜΑΣ ΤΟ ΒΡΑΔΥ; 

Απαντά ο Ανδρέας Παπαδόπουλος, Αστροφυσικός - Μεταδιδακτορικός ερευνητής

Υπάρχουν πολλοί παράγοντες που καθορίζουν ποια και πόσα αστέρια του Γαλαξία μας μπορούμε να δούμε στον βραδινό ουρανό. Καταρχήν η θέση του παρατηρητή είναι ένας βασικός παράγοντας και με τον όρο «θέση του παρατηρητή», εννοούμε τόσο τη γεωγραφική θέση ως προς την επιφάνεια της Γης, όσο και τη θέση της Γης (και του Ηλιακού μας συστήματος) ως προς τον Γαλαξία μας. Ακόμα ένας σημαντικός παράγοντας, ο οποίος μειώνει δραματικά την ικανότητά μας να παρατηρήσουμε περισσότερα αστέρια το βράδυ είναι η φωτορύπανση (κυρίως από τα φώτα των μεγαλουπόλεων), η οποία οφείλεται στον ανθρώπινο παράγοντα και τον σύγχρονο τρόπο ζωής.

Υπολογίζεται ότι κάτω από καλές καιρικές συνθήκες, σε αρκετά απομακρυσμένο από πόλεις σημείο και μετά από 20-30 λεπτά πλήρους συσκότισης, κατά μέσο όρο μπορούμε να παρατηρήσουμε 3-4 χιλιάδες αστέρια. 

Όπως πιθανότατα έχετε παρατηρήσει, και η λάμψη του Φεγγαριού (κυρίως κοντά στην την περίοδο της Πανσελήνου) είναι ακόμα ένας «μηχανισμός» που «κρύβει» πολλά αστέρια. Τέλος υπάρχει και ο περιορισμός της όρασής μας λόγω των φυσικών χαρακτηριστικών των ματιών μας, τα οποία δεν είναι και τα «καλύτερα εργαλεία» για παρατήρηση αμυδρών αντικειμένων (αστέρια).

Υπολογίζεται ότι κάτω από καλές καιρικές συνθήκες, σε αρκετά απομακρυσμένο από πόλεις σημείο και μετά από 20-30 λεπτά πλήρους συσκότισης, κατά μέσο όρο μπορούμε να παρατηρήσουμε 3-4 χιλιάδες αστέρια. Ο αριθμός αυτός μειώνεται δραστικά στις μερικές εκατοντάδες αστέρια όταν υπάρχει έστω και λίγη φωτορύπανση από την γύρω περιοχή.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ ΤΟ ΑΡΘΡΟ: ΑΦΗΣΤΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΑΣ ΝΑ 'ΤΑΛΑΙΠΩΡΗΘΟΥΝ', ΓΙΑΤΙ ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΧΑΡΙΖΕΤΑΙ ΣΤΗ ΖΩΗ

ΓΙΑΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΗΓΑΙΝΩ ΣΤΟΝ ΟΔΟΝΤΙΑΤΡΟ; 

Απαντά ο Νίκος Χριστοδουλίδης, Οδοντίατρος-Περιοδοντολόγος   »

Ο οδοντίατρος είναι ο γιατρός των δοντιών κι εκτός από γιατρός είναι και ο καλύτερος φίλος των δοντιών σου αλλά και ολόκληρου του στόματός σου. Μπορεί να σε βοηθήσει για οτιδήποτε υπάρχει πίσω από τα χείλη σου, δηλαδή ό,τι είναι μέσα στο στόμα. Οι καλύτεροι λόγοι για να πηγαίνεις στον οδοντίατρο είναι για να μάθεις πως να προστατεύεις τα δόντια σου, να μάθεις πως να τα βουρτσίζεις σωστά -τουλάχιστον δύο φορές την ημέρα, χρησιμοποιώντας την σωστή βούρτσα και κρέμα- κι έτσι να προλάβεις τυχόν προβλήματα που μπορεί να προκύψουν με τα δόντια και τα ούλα σου. Σίγουρα δεν θα ήθελες να χαλάσουν τα δόντια σου και να μοιάζουν σαν πειρατή και σίγουρα θα ήθελες δόντια άσπρα σαν τα χιόνια! Αν για κάποιο λόγο χαλάσει ένα δοντάκι ή μας ενοχλεί, πηγαίνοντας συχνά στον οδοντίατρο μπορούμε να φτιάξουμε πιθανά προβλήματα γρήγορα, πριν αυτά μεγαλώσουν. Υπάρχει πια η γνώση και η τεχνολογία να φτιάξεις τα δόντια σου και να τα κάνεις σαν καινούρια.

Ο οδοντίατρός σου θα σε βοηθήσει να ξεπεράσεις τυχόν προβλήματα που έχεις με τα δόντια σου και να αποφύγεις την κυρία Δόνα Τερηδόνα, την ηρωίδα απ’ το παραμύθι του Ευγένιου Τριβιζά. 

Συνήθως η τερηδόνα (δηλαδή να χαλάνε τα δόντια μας), η αιμορραγία των ούλων και τα στραβά δόντια είναι τα πιο συχνά προβλήματα. Ο οδοντίατρός σου θα σε βοηθήσει να τα ξεπεράσεις και να αποφύγεις την κυρία Δόνα Τερηδόνα την ηρωίδα απ’ το παραμύθι του Ευγένιου Τριβιζά.

Αν το στόμα σου και τα δόντια σου είναι υγιή, τότε μπορείς να τρως σχεδόν τα πάντα και να χαμογελάς με ένα τεράστιο λευκό χαμόγελο όταν είσαι χαρούμενος. Φαντάζεσαι πόσο δύσκολο θα ήταν να προσπαθήσεις να φας το αγαπημένο σου φαγητό χωρίς δόντια; Πολύ δύσκολο, δεν νομίζεις; Τώρα πια ξέρουμε πως η καλή υγεία ξεκινά απ’ το στόμα. Αν το στόμα σου είναι υγιές τότε και το υπόλοιπο σου σώμα θα σε ευχαριστεί! Και αν το σώμα σου είναι χαρούμενο τότε και εσύ θα είσαι χαρούμενος και θα μπορείς να απολαμβάνεις την κάθε μέρα ευχάριστα!

Τελειώνοντας θα πρέπει να θυμάσαι ότι το να προλάβεις προβλήματα είναι πιο εύκολο παρά να τα φτιάξεις. Η καλύτερη θεραπεία είναι η πρόληψη! Αν όμως νιώσεις άσχημη μυρωδιά στο στόμα, αν δεις τα ούλα σου να είναι κόκκινα ή αν κάποιο δοντάκι αλλάξει χρώμα ή αρχίσει να ενοχλεί, δεν πρέπει να ανησυχείς, γιατί μπορείς εύκολα να κάνεις το στόμα σου να μοιάζει σαν καινούριο πηγαίνοντας στον φίλο σου τον οδοντίατρο. Έτσι θα μπορείς να έχεις ένα αστραφτερό χαμόγελο για μια ζωή.

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΕΡΑΣ; 

Απαντά η Λουΐζα Σοφοκλέους, Μηχανικός Βιοιατρικής

Τον αέρα δεν τον βλέπουμε, ούτε τον μυρίζουμε και ξεχνάμε την ύπαρξή του, αλλά είναι παντού γύρω μας και αυτός μας δίνει ζωή. Αν δεν υπήρχε ο αέρας, δεν θα μπορούσαμε να ζήσουμε, ούτε να ακούσουμε ή να μυρίσουμε. Ο καθαρός αέρας είναι ένα μίγμα αερίων και είναι διαφανής, δηλαδή το φως περνά μέσα απ’ αυτόν. ‘Όταν υπάρχει σκόνη, τα σωματίδια της σκόνης απορροφούν το φως και τότε ο αέρας παύει να είναι διάφανης. Αποτελείται κυρίως από  άζωτο και οξυγόνο, και σε μικρότερες ποσότητες άλλα αέρια, όπως διοξείδιο του άνθρακα και αργό καθώς επίσης και υδρατμούς. Όταν αναπνέουμε το οξυγόνο που περνά στους  πνεύμονες, μεταφέρεται στο αίμα και από αυτό σε όλο το σώμα. Χρειαζόμαστε το οξυγόνο για να μπορέσουμε να πάρουμε την ενέργεια από τις τροφές που τρώμε και αυτό μας δίνει ζωή.

Αν δεν υπήρχε ο αέρας, δεν θα μπορούσαμε να ζήσουμε, ούτε να ακούσουμε ή να μυρίσουμε. Ο καθαρός αέρας είναι ένα μίγμα αερίων και είναι διαφανής, δηλαδή το φως περνά μέσα απ’ αυτόν. 

Με την εκπνοή, το διοξείδιο του άνθρακα, το οποίο δεν χρειαζόμαστε, φεύγει από το σώμα μας. Οι φίλοι μας τα δέντρα και τα φυτά παίρνουν το διοξείδιο του άνθρακα και με την φωτοσύνθεση ελευθερώνουν στον αέρα οξυγόνο για να μπορούμε εμείς και τα άλλα ζώα να αναπνέουμε. Το άζωτο είναι επίσης σημαντικό αφού όπως λέει και το όνομα του, ά-ζωτο,  χωρίς αυτό δεν υπάρχει ζωή. Χρησιμοποιείται από το έδαφος, από βακτήρια και από τα φυτά.

Η ποιότητα της ζωής μας  και η υγεία μας εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από το πόσο καθαρός είναι ο αέρας που αναπνέουμε. Ενώ όλοι γνωρίζουμε πόσο σημαντικός είναι, με τον σύγχρονο τρόπο ζωής μας, μολύνουμε συνεχώς τον αέρα. Τα εργοστάσια και τα αυτοκίνητα είναι οι κύριες πηγές ρύπανσης του αέρα. Πρέπει λοιπόν να προσπαθούμε να διατηρούμε τον αέρα καθαρό, ο καθένας όσο μπορεί και με απλούς τρόπους, όπως για παράδειγμα να μην κόβουμε τα δέντρα και να μην καίμε στο τζάκι μας πλαστικά. Να θυμόμαστε ότι μπορεί να μην βλέπουμε τον αέρα αλλά χωρίς αυτόν δεν θα μπορούσαμε να ζήσουμε!

ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΣΚΥΛΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΓΑΤΟΙ ΔΕΝ ΜΙΛΑΝΕ; 

Απαντά ο Κυριάκος Κυριακίδης, Κτηνίατρος  

Μια πολύ ενδιαφέρουσα ερώτηση με μία εξίσου ενδιαφέρουσα απάντηση. Ο τρόπος με  τον οποίο μιλάμε εμείς οι άνθρωποι είναι ένας  πολύπλοκος και αξιοθαύμαστος μηχανισμός. Στην περιοχή του λαιμού μας υπάρχουν χορδές, οι φωνητικές χορδές, και εκεί παράγεται ο ήχος, ο οποίος μετά από κάποια επεξεργασία, καταλήγει να  βγαίνει από το στόμα μας με τη μορφή λέξεων και προτάσεων. Πολύ εύκολα θα μπορούσε κάποιος να παραλληλίσει τον τρόπο που παράγουμε την ομιλία, με τον τρόπο που παράγει ήχους μια κιθάρα. Ανάλογα με το πόσο δυνατά ή πόσο απαλά ακουμπούμε τη χορδή μια κιθάρας, αποφασίζουμε πόση ένταση και πόση διάρκεια θα έχει μια νότα και ανάλογα με το σημείο που πατάμε στο λαιμό μιας κιθάρας αποφασίζουμε ποια νότα θα ακουστεί. Όταν αυτό γίνει επαναλαμβανόμενα και συντονισμένα, γεννιέται η μουσική.

Με ακριβώς τον ίδιο τρόπο που ο κιθαρίστας δημιουργεί με την κιθάρα του μουσική, έτσι και το σώμα μας δημιουργεί την ομιλία. Η μεγάλη διαφορά είναι πως ένας άνθρωπος έχει τη δυνατότητα με το συντονισμό των κινήσεων του στόματος και της γλώσσας του να επεξεργαστεί ακόμα περισσότερο τον ήχο και να τον αναλύσει σε σύμφωνα και φωνήεντα. Έτσι γεννιούνται οι λέξεις και οι προτάσεις.

Τα ζώα επικοινωνούν μαζί μας με χίλιους άλλους, καμιά φορά πιο μαγικούς, τρόπους από την κοινή ομιλία. Είναι μεγάλη μαγεία ένα πλάσμα να επικοινωνεί μαζί σου με ένα βλέμμα, με ένα κούνημα της ουράς, με ένα χάδι. 

Θα μπορούσε κάποιος να πει ότι οι φωνητικές μας χορδές είναι ένα «εξελιγμένο» μουσικό όργανο. Και αυτή είναι η λέξη κλειδί: Εξέλιξη. Διότι αγαπητοί μου, οι τετράποδοί μας φίλοι έχουν φωνητικές χορδές ακριβώς όπως εμείς και παράγουν ήχους ακριβώς όπως έχουμε εξηγήσει. Γαυγίζουν, νιαουρίζουν, κλαίνε. Μάλιστα η σκυλίτσα μου είμαι σίγουρος ότι τραγουδάει κιόλας, περισσότερο όταν λείπω από το σπίτι, απ’ ότι μου λένε οι γείτονες! Τους λείπει απλά αυτή η επιπλέον επεξεργασία που κάνουμε εμείς με τις πολύπλοκες κινήσεις του στόματός μας, της γλώσσας μας και των χειλιών μας. Και είναι δύσκολο απλά να τους διδάξουμε να τις κάνουν γιατί δεν έχουν εξελιχθεί ως οργανισμοί ακόμα αρκετά για να μπορούν. Ίσως και ο άνθρωπος κάποτε να μην μπορούσε να μιλήσει και να παρήγαγε απλά ήχους, αλλά λόγω της γρήγορής του εξέλιξης, μπόρεσε να τα καταφέρει.

Εδώ όμως πρέπει να γίνει ένας μεγάλος διαχωρισμός της ομιλίας με την επικοινωνία. Διότι τα ζώα μας, επικοινωνούν μαζί μας με χίλιους άλλους -καμιά φορά πιο μαγικούς- τρόπους από την κοινή ομιλία. Είναι μεγάλη μαγεία ένα πλάσμα να επικοινωνεί μαζί σου με ένα βλέμμα, με ένα κούνημα της ουράς, με ένα χάδι. Θα έρθουν στιγμές στη ζωή σας που θα νιώθετε  ότι ο μόνος που σας καταλαβαίνει είναι ο τετράποδος φίλος σας και θα έρθουν στιγμές στη ζωή σας που  το μόνο που θα θέλετε είναι  τη συντροφιά  ή την παρηγοριά του. Κι ας μη μιλάει σαν άνθρωπος, επικοινωνεί κατευθείαν με τη ψυχή μας. Κι ας μη ξεχνάμε, εξέλιξη είναι αυτή... Εγώ θα είχα πολλά να ρωτήσω τη σκυλίτσα μου την Olive, ειδικά για το τι της φταίει ο καναπές μας και τον έχει διαλύσει!

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΗΣ CITY ΜΕ ΤΙΤΛΟ «ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΑΠΑΝΤΟΥΝ»

ΓΙΑΤΙ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ;

Απαντά η Μαρίνα Λεοντιάδου, Μεταδιδακτορική ερευνήτρια Photon Science Institute

Οι επιστήμονες υπάρχουν για να δίνουν απαντήσεις σε διάφορα ερωτήματα και λύσεις σε προβλήματα που αντιμετωπίζουμε καθημερινά. Μέσα από την έρευνά τους, μπορούμε να καταλάβουμε ή να προβλέψουμε διάφορα φυσικά φαινόμενα ή ακόμα να οδηγηθούμε σε ανακαλύψεις. Ο κάθε επιστήμονες ασχολείται με διαφορετική, ας το πούμε έτσι, δουλειά. Ερευνά διαφορετικά πράγματα. 

Η δημιουργία νέων φαρμάκων και οι θεραπείες αντιμετώπισης διαφόρων ασθενειών είναι μία απ’ τις ‘δουλειές’ που έχουν να κάνουν κάποιοι επιστήμονες. Κάποιοι άλλοι επιστήμονες μπορούν να μας βοηθήσουν να καταλάβουμε πως αλληλεπιδρά η ύλη με το φως ώστε να βελτιώσουμε τα διαφορετικά υλικά που χρησιμοποιούμε για να φτιάχνουμε συσκευές που χρησιμοποιούμε καθημερινά: Οι τηλεοράσεις, τα κινητά τηλέφωνα, οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές, το διαδίκτυο, τα φωτοβολταϊκά, είναι μόνο κάποια ελάχιστα παραδείγματα που αποτελούν μέρος της επιστημονικής έρευνας.

Θα έλεγε κανείς πως οι επιστήμονες υπάρχουν γιατί διψούν για γνώση, γιατί τους αφορούν οι προκλήσεις των καιρών και γιατί η αλήθεια βρίσκεται κάπου εκεί έξω.

Μέσα από την έρευνα μπορούμε να βελτιώσουμε την ποιότητα ζωής, να βρούμε εναλλακτικές πηγές ενέργειας και το πιο σημαντικό, να βρούμε λύσεις οικονομικές και φιλικές προς το περιβάλλον. Θα έλεγε κανείς πως οι επιστήμονες υπάρχουν γιατί διψούν για γνώση, γιατί τους αφορούν οι προκλήσεις των καιρών και γιατί η αλήθεια βρίσκεται κάπου εκεί έξω! 

ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΜΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΗΓΑΙΝΟΥΝ ΔΟΥΛΕΙΑ; 

Απαντά ο Αντώνης Κουντούρης, Μηχανολόγος Μηχανικός

Είναι σχεδόν βέβαιο ότι κάθε παιδί θα έλεγε ότι θα προτιμούσε να μην εργάζονται οι γονείς του επειδή έτσι θα είχε τους γονείς του συνεχώς στο σπίτι για να τον βοηθάνε στα μαθήματα, να παίζουν και να τον στηρίζουν σε όλα. Είναι όμως έτσι τα πράγματα; Με τους γονείς  να εργάζονται, μια οικογένεια έχει περισσότερα κέρδη και έτσι ικανοποιούνται ευκολότερα οι βιοτικές ανάγκες της.  Ως εκ τούτου, μόνο έτσι μπορούν να ικανοποιούνται και κάποιες άλλες ανάγκες των παιδιών πέραν των βασικών -ρούχα, φαγητό κτλ- όπως είναι η αγορά παιχνιδιών, η διασκέδαση κ.ά. Το ότι οι γονείς εργάζονται λοιπόν είναι ο λόγος που εσείς τα παιδιά απολαμβάνετε κάποιες ανέσεις, ειδικά στις μέρες μας που οι ανάγκες σας είναι πολλές (π.χ. φροντιστήρια και άλλες δραστηριότητες) και οι απαιτήσεις σας πολύ πιο μεγάλες (π.χ. κινητά, υπολογιστές κτλ).

Όταν οι γονείς σας είναι δραστήριοι και δημιουργικοί, αυτό τους βοηθάει να βρίσκουν και τις λύσεις για τα προβλήματα που προκύπτουν στο σπίτι σας

Βεβαίως, για να υπάρξουν αυτά τα κέρδη, χρειάζεται πολλή δουλειά και κόπος από τους γονείς. Φυσιολογικό αποτέλεσμα λοιπόν είναι κάποτε, εσείς τα παιδιά, να νιώθετε δυσαρεστημένα αλλά και παραμελημένα. Όμως παιδιά, είναι λογικό και ανθρώπινο κάποιες φορές οι γονείς σας να επιστρέφουν από τη δουλειά κουρασμένοι και πολλές φορές λίγο εκνευρισμένοι. Εδώ είναι που χρειάζεται εσείς, με τη συμπεριφορά και τις πράξεις σας, να βοηθάτε στο να ξεφεύγουν από τη ρουτίνα της καθημερινότητας και να βρίσκουν τις αντοχές για να ασχοληθούν με τα όσα θέλετε εσείς να ασχοληθούν. Πέραν όμως του οικονομικού, πρέπει να  δείτε το θέμα και από την πλευρά του γονέα σας. Εκτός από την κάλυψη των υλικών αναγκών, η εργασία είναι δημιουργία και χαρίζει ενέργεια και αυτοπεποίθηση στους ανθρώπους. Το κάθε άτομο, χρειάζεται μια εργασία γιατί η κάθε είδους εργασία υποχρεώνει τον άνθρωπο να βάζει το μυαλό του να «δουλεύει» και έτσι παραμένει δραστήριος με αποτέλεσμα να αναπτύσσει χαρακτηριστικά όπως η κριτική σκέψη, η δημιουργικότητα και η ανάπτυξη πολλών δεξιοτήτων που θα τον βοηθήσουν πολλές φορές στο να βρίσκει λύσεις σε κάθε είδους πρόβλημα που προκύπτει στο σπίτι. Επιπλέον, εφόσον ο γονέας αναπτύξει αυτά τα χαρακτηριστικά (τη δημιουργικότητα και την κριτική σκέψη), θα τα μεταδώσει σε εσάς, δίνοντάς σας έτσι σπουδαία εφόδια για να ενταχθείτε στην κοινωνία στην οποία μελλοντικά, εσείς με τη σειρά σας, θα κάνετε τη δική σας οικογένεια και θα μεγαλώσετε τα δικά σας παιδιά.

ΓΙΑΤΙ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΓΟΡΑΚΙΑ ΚΑΙ ΚΟΡΙΤΣΑΚΙΑ;

Απαντά η Φωτεινή Καλαμπαλίκα, Φοιτήτρια Βιολογίας

«Μαμά, μαμά... γιατί τα αγοράκια δεν φοράνε φούστα;». Αυτή είναι ίσως η πιο εύκολη ερώτηση που μπορεί να σας ρωτήσει το παιδάκι σας. Όμως τι ακριβώς πρέπει να πείτε στα παιδιά σας όταν έρθει η επίμαχη στιγμή να τους εξηγήσετε γιατί υπάρχουν αγοράκια και κοριτσάκια; Στα πολύ παλιά χρόνια λοιπόν, όταν το μόνο που υπήρχε από ζωντανούς οργανισμούς ήταν κάτι κυτταράκια που έπρεπε και αυτά, κάποια στιγμή, να κάνουνε παιδάκια, προέκυψε το φύλο. Το πώς έγινε αυτό, είναι μάλλον μία σύμπτωση, από τις τόσες που μας έφεραν μέχρι εδώ. Αλλά γιατί;

Επειδή τα αγοράκια έχουν την μισή συνταγή και τα κοριτσάκια την άλλη μισή για το πώς να φτιάξετε ένα νέο ανθρωπάκι

Τα αγοράκια και τα κοριτσάκια, ή μάλλον τα αρσενικά και τα θηλυκά όντα υπάρχουν γιατί ουσιαστικά… συμπληρώνουν το ένα το άλλο. Τα αγοράκια έχουν κάτι που τα κοριτσάκια δεν έχουν, και τα κοριτσάκια έχουν κάτι μοναδικό αντίστοιχα. Για να συνεχίσουν να υπάρχουν τόσο σύνθετοι οργανισμοί στον κόσμο όπως οι άνθρωποι, όλες αυτές οι μαγικές λειτουργίες που συμβαίνουν στο σώμα μας, έπρεπε μάλλον να χωριστούν στα δύο.

Για αυτό και υπάρχει αυτή η παράξενη έλξη ανάμεσα στα δύο φύλα. Για αυτό και η Αννούλα αγαπάει τον Γιωργάκη. Επειδή τα αγοράκια έχουν την μισή συνταγή και τα κοριτσάκια την άλλη μισή για το πώς να φτιάξετε ένα νέο ανθρωπάκι, και νιώθουν την ανάγκη να μοιραστούν μεταξύ τους αυτό το μυστικό!

Αναρωτιέστε γιατί; Γιατί πρέπει να είναι χωρισμένη η συνταγή στα δύο; Εδώ ήρθε η ώρα να σας πω πως αν δεν υπήρχαν αγοράκια και κοριτσάκια, τότε όλοι μας θα ήμασταν ακριβώς το ίδιο. Καλά ακούσατε. Εσύ, εγώ, η μαμά σου και η δασκάλα σου θα μοιάζαμε ακριβώς το ίδιο, επειδή θα ήμασταν απλά ένα αντίγραφο. Για να είμαστε λοιπόν ξεχωριστοί ο ένας από τον άλλο έγινε αυτός ο διαχωρισμός. Τώρα, όταν τα αγοράκια και τα κοριτσάκια θα μοιράζονται την μυστική συνταγή της ζωής, ο καθένας θα μπορεί να βάλει την δικιά του πινελιά, ώστε εγώ και εσύ να είμαστε μοναδικοί.