Αυτή η απάντηση ενός καλού φίλου -μετά που του είπα πως τον θεωρώ ήρωα για κάτι συγκεκριμένο που κάνει- φωτογραφίζει πολλούς ανθρώπους. Ένας εξ αυτών είναι η Μαρίνα Σιακόλα.

Σίγουρα, ούτε η ίδια η Μαρίνα περιμένουμε πως θα συγκατανεύσει σε μια τέτοια άποψη, αποδεχόμενη χαρακτηρισμούς όπως ήρωας ή επαναστάτης.

Εξάλλου, όπως έχει πει και ένας σπουδαίος Έλληνας λογοτέχνης-ακτιβιστής, ο Χρόνης Μίσσιος, ο δρόμος του επαναστάτη είναι μοναχικός, συμπληρώνοντας όμως ότι είναι και μοναδικός.

Οι άνθρωποι που προσφέρουν ανιδιοτελώς, που έχουν τον μαγικό τρόπο να μετατρέπουν το δάκρυ σε χαμόγελο, τη δυστυχία σε χαρά και την απόγνωση σε ελπίδα (όπως πολύ εύστοχα ειπώθηκε το βράδυ της Τρίτης στο Θέατρο Στροβόλου όταν η Μαρίνα Σιακόλα βραβεύτηκε από τη Madame Figaro ως «Γυναίκα της Χρονιάς 2016», στην κατηγορία «Editor’s Choice»), προφανώς και αρνούνται να υιοθετήσουν τέτοιους χαρακτηρισμούς.

Ναι, η Μαρίνα Σιακόλα κάνει σπουδαίο έργο και αυτό είναι κοινώς παραδεκτό. Εξάλλου, την άποψη αυτή ενισχύουν οι αριθμοί, αφού ξέρουμε πολύ καλά ότι το Sophia Foundation βοηθά σήμερα περίπου 4500 παιδιά!

Δεν ξέρω αν έχει νόημα να ειπωθούν περισσότερα για το προσωπικό έργο της ίδιας αλλά και για τη συνεισφορά των πολλών εθελοντών που βρίσκονται πίσω από την ιδέα που ονομάζεται Sophia Foundation, καθώς όλοι κατά καιρούς έχουμε δει και διαβάσει για τα παιδιά στην Αφρική και για το πως αυτά αποκτούν με τη βοήθεια του Ιδρύματος κάτι που λογικά θα έπρεπε να θεωρείται αυτονόητο: την ελπίδα.

 

Αρκεί μόνο να δεις μια φωτογραφία δική της, με ένα από τα «δικά» της παιδιά και εύκολα θα διαπιστώσεις πόσο σπουδαία δουλειά γίνεται, αφού στις φωτογραφίες της Μαρίνας Σιακόλα η ευτυχία είναι διάχυτη και το γέλιο ακούγεται δυνατά!

Κάθε φορά που μαζί με τους συνεργάτες της καταφέρνουν να βγάλουν ένα παιδάκι από τις φυλακές ανηλίκων στην Κένυα, εξασφαλίζοντάς του ασφάλεια, σίτιση και μόρφωση, είμαι 100% σίγουρος ότι αποκτά ακόμα περισσότερη δύναμη για να συνεχίσει. Κυρίως γιατί αντιλαμβάνεται ότι πίσω -και πάνω- από κάθε κλικ της, από κάθε πράξη της, από κάθε εισφορά, βρίσκεται ένας άνθρωπος και εν τέλει ένα αληθινό χαμόγελο.

 

Η ομιλία της στο TEDx Limassol 2015 που είχε ως θέμα το "True Heroes"

Δες πιο κάτω στιγμιότυπα από την έκθεση φωτογραφίας «Saltiness» που εγκαινιάστηκε στο ξενοδοχείο «Almyra», στην Πάφο, το προηγούμενο Σάββατο (μάθε περισσότερα για την έκθεση ΕΔΩ). Η έκθεση θα διαρκέσει μέχρι την 21η Μαΐου, ενώ ακολούθως, θα μεταφερθεί στο ξενοδοχείο «Anassa» όπου και θα παρουσιαστεί από τις 27 Μαΐου μέχρι τις 26 Ιουνίου. Όλα τα έσοδα από τις πωλήσεις των φωτογραφιών θα δοθούν στο ίδρυμα «Σοφία για τα παιδιά».

 

Πέρα από την έκθεση Saltiness, μπορείς και με άλλους τρόπους να βοηθήσεις τη Μαρίνα Σιακόλα και το Sophia Foundation - ΔΕΣ ΕΔΩ ΠΩΣ

Ένα σύντομο βιογραφικό της Μαρίνας Σιακόλα, έτσι όπως παρουσιάστηκε κατά τη διάρκεια της βράβευσής της στα βραβεία της Madame Figaro

Σπούδασε Νομική και κοινωνιολογία, ιστορία της τέχνης και MBA, όμως το 1991 τα άφησε πίσω της για να κοιτάξει πίσω… από μια κάμερα. Αποφάσισε να ασχοληθεί με τα περιοδικά και το ταξίδι αυτό κράτησε για 10 ολόκληρα χρόνια. Όμως αναζητούσε κάτι περισσότερο γι’ αυτό πήρε τη μηχανή της και γύρισε τον κόσμο. Συνολικά έκανε 20 ατομικές και συλλογικές εκθέσεις και έχει εκδώσει 4 λευκώματα. Αλλά το σημαντικότερο είναι ότι μέσα από κάθε φωτογραφία συλλαμβάνει μία στιγμή μέσα στο χρόνο.

Σαν εκείνη τη στιγμή, όταν αντίκρυσε για πρώτη φορά στα 16 της, την εξαθλίωση των παιδιών στην Αφρική. Και πήρε έναν όρκο, ότι θα ξαναγυρνούσε… 2007 η επιστροφή στην Κένυα με τους Γιατρούς Χωρίς Σύνορα, οι εγκλωβισμένοι πρόσφυγες, τα ξυπόλητα υποσιτισμένα παιδιά και οι άθλιες συνθήκες του Ορφανοτροφείου Μακάριος στην Κένυα. Ένα οδοιπορικό που της άλλαξε τη θεώρηση για τη ζωή.

Έτσι δημιουργήθηκε το Ίδρυμα Σοφία για τα Παιδιά, με όραμα να παρέχουν σε εκείνα τα παιδιά, την ασφάλεια, την τροφή, τη μόρφωση, την ιατροφαρμακευτική βοήθεια, μα πάνω από όλα το δικαίωμα να ονειρεύονται.

Το Ίδρυμα Σοφία βοηθά περίπου 4500 παιδιά, έκτισε μηχανοκίνητο πηγάδι για καθαρό νερό στην απομακρυσμένη έρημο Τουρκάνα και στήριξε τα Κυπριόπουλα την περίοδο της οικονομικής κρίσης με το πρόγραμμα Μαγειρεύω και Προσφέρω, 16 ολοήμερα δημοτικά σχολεία, απέκτησαν τη δική τους κουζίνα και με σεφ άνεργες μητέρες προσφέρουν γεύματα στα παιδιά.

Μέσα από τα projects «Φτιάξε το δικό σου παραμύθι», «Το τόξο της Ελπίδας», «Μια τσάντα, ένα παιδί, μια ζωή», μας έκανε να συνειδητοποιήσουμε ότι πρέπει να αγωνιστούμε αν θέλουμε έναν καλύτερο κόσμο.

Γιατί τίποτα δεν είναι δεδομένο σε αυτή τη ζωή και τίποτα δεν αξίζει περισσότερο από το να μετατρέπεις το δάκρυ σε χαμόγελο, τη δυστυχία σε χαρά και την απόγνωση σε ελπίδα και όλα αυτά αποτυπώνονται σε μία στιγμή, σε μία φωτογραφία: παιδιά, παιχνίδι… γέλια και ναι, σε αυτή τη φωτογραφία το γέλιο ακούγεται!