Το ίδιο συμβαίνει με πολλούς καπνιστές όταν εστιάσουν στα πακέτα τους και δουν τη φωτογραφία με τα διαλυμένα δόντια του καπνιστή στην εικόνα. Από μία φάση και μετά απλά την αγνοούν. Μπορείς να συγκρίνεις την υγεία σου με ένα σπασμένο πλακάκι; Σε καμία περίπτωση. Παρόλα αυτά, αναρωτιέμαι αν έχει όντως δουλέψει η εν λόγω οδηγία/εκστρατεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την εικονογράφηση και ενημέρωση στα πακέτα των τσιγάρων.
Της Μαρίας Κωνσταντίνου
*Το άρθρο αυτό δεν εκθειάζει σε καμία περίπτωση το κάπνισμα. Το κάπνισμα βλάπτει σοβαρά εσάς και τους γύρω σας. Γραμμή διακοπής του καπνίσματος: 1431
Δεν είμαι σίγουρη αν οι καπνιστές όντως δεν γνωρίζουν τις επιπτώσεις του καπνίσματος. Πολλοί από μας κουνάμε συγκαταβατικά το κεφάλι όταν κάποιος μας τις αναφέρει. Γνωρίζουμε πολύ καλά τι ενδέχεται να μας περιμένει και πολλοί από μας μετράμε τις αποτυχημένες προσπάθειες να το κόψουμε. Δεν έχουμε αρκετή θέληση; Αρνούμαστε να πειθαρχήσουμε; Κάθε φορά που αποτυγχάνουμε να το βγάλουμε απ’ την ζωή μας απογοητευόμαστε ακόμα περισσότερο; Η απάντηση είναι «Ναι». Έχουμε υποσχεθεί στον εαυτό μας πως μετά τις διακοπές θα αρχίσουμε γυμναστήριο και θα διακόψουμε το κάπνισμα; Ναι. Έχουμε ξυπνήσει μες την νύχτα κι επειδή δεν μπορούσαμε να ξανακοιμηθούμε βγήκαμε στο μπαλκόνι, με το σπασμένο πλακάκι, να ανάψουμε ένα τσιγάρο; Ναι. Μετά σκεφτήκαμε πως την κίνησή μας αυτή θα την πληρώσουμε μελλοντικά; Ναι.
ΔΙΑΒΑΣΕ ΕΠΙΣΗΣ: Πως αντιδρούν οι Κύπριοι στις αποκρουστικές εικόνες στα πακέτα τσιγάρων
Ως καπνίστρια που είμαι το λέω -και θα επιμένω να το λέω- πως το κάπνισμα αφορά σε μία χρόνια ασθένεια απ’ την οποία κάποιος μπορεί να ξεφύγει και να διορθώσει, έστω και σε μικρό βαθμό, την ζημιά που ενδέχεται να προκάλεσε. Παρόλα αυτά για κάποιους από εμάς -και μπορείς να μας αποκαλείς «αδύναμους»- μοιάζει επιχείρηση βουνό να διακόψουμε το κάπνισμα.
Πίσω στα νέο-εικονογραφημένα πακέτα των τσιγάρων, προσπαθώ ακόμα να καταλάβω αν όντως οι αποκρουστικές εικόνες και τα δασκαλίστικα μηνύματα που φιλοξενούν, βοηθούν σ’ όλο αυτό το μπάχαλο που προβληματίζει ένα καπνιστή. Με παράδειγμα τον εαυτό μου και ρωτώντας φίλους και γνωστούς που καπνίζουν, το σοκ που αρχικά προκλήθηκε διήρκησε μόλις μία βδομάδα, μέχρις ότου δηλαδή μας αραδιάσει ο περιπτεράς όλα τα εικονίδια των πακέτων μπροστά μας. Μετά, απλά, σταματάς να το κοιτάζεις. Την αναγραφόμενη: «Γραμμή διακοπής του καπνίσματος: 1431 / Sigara Birakma Danışma Hatti: 1431» για να πω την αλήθεια την πρόσεξα όταν περιεργάστηκα το πακέτο μου για να γράψω αυτό το άρθρο.
Εδώ που θέλω να καταλήξω, αποφεύγοντας με πολύ κόπο να κάνω αναφορά στα άλλα χιλιάδες δηλητήρια που τρώμε και πίνουμε καθημερινά, είναι πως αντίστοιχες προερχόμενες απ’ την ΕΕ εκστρατείες, δεν γνωρίζω αν αποτελούν την ιδανική πρόταση για να αποτρέψεις κάποιον απ’ το να μπει σ’ αυτό το λούκι του καπνίσματος. Ή αν έχεις στην τελική αυξήσει τις πωλήσεις σε ταμπακιέρες κι εκείνα τα πλαστικά καλύμματα για τα πακέτα. Το ίδιο συμβαίνει και με τους χώρους εστίασης, όπου τελικά ο κόσμος καπνίζει κανονικότατα μέσα σε χώρους επενδυμένους με νάιλον ή σε χώρους όπου έχουν… αποχωρήσει οι μη καπνιστές.
Το περίεργο είναι πως όλοι εμείς, που δυσκολευόμαστε να ξεφύγουμε απ’ την κακή αυτή συνήθεια, είμαστε οι πρώτοι που θα χειροκροτήσουμε και θα χαρούμε όταν κάποιος σταματήσει το κάπνισμα και οι πρώτοι που θα συμβουλέψουμε ένα νεαρό να μην το ξεκινήσει. Αυτό που χρειάζεται μπορεί να μην είναι διαμελισμένα χέρια και πόδια, διαλυμένες οδοντοστοιχίες και εικόνες από τρυπημένους πνεύμονες. Ο καπνιστής, δυστυχώς, ξέρει. Αυτό που χρειάζεται είναι ενημέρωση. Η υγεία είναι ένας τρόπος να τσιγκλίσεις κάποιον αλλά, συνήθως και δυστυχώς, ένας νέος στα 16 το τελευταίο που σκέφτεται είναι η υγεία του. Αυτό που νομίζω πως χρειάζεται και πρέπει να γίνει, είναι να επενδυθούν επιπλέον κονδύλια για ενημέρωση κατά των εξαρτήσεων γενικότερα. Το αίσθημα της εξάρτησης. Όχι αυτό που μπορεί να σου προκαλέσει. Κι αυτό αφορά απ’ το αλκοόλ, στο κάπνισμα, στα ναρκωτικά, στον τζόγο, σε όλα τα κλισέ αλλά και στις «αθώες» εξαρτήσεις όπως η ζάχαρη. Δεν μπορείς εν έτει 2017 να σοκάρεις με εικόνα και δασκαλίστικη οδηγία. Πρέπει με κάποιον τρόπο να εξηγήσεις στο 16χρονο που λέγαμε πως η εξάρτηση είναι η φυλακή που επιλέγει να μπει αλλά δεν έχει την ευχέρεια να επιλέξει πότε θα βγει. Όσο για τον διασωληνωμένο ασθενή στο πακέτο των τσιγάρων, δυστυχώς, για κάποιους από εμάς δεν λέει τίποτα η όψη του. Συνεχίζουμε καθημερινά να τον κουβαλούμε μαζί μας στην φυλακή της εξάρτησής μας.