Το κέρδισε, αλλά ας την απαλλάξουμε απ’ αυτό γιατί είναι αρκετά βαρύ φορτίο για να το χρεώσεις σε οποιονδήποτε βρίσκεται στα πρώτα του βήματα. Η Μαρίνα Σάττι όμως, το δουλεύει, το ψάχνει, το βελτιώνει, το αναζητά. Και πάνω απ' όλα, τρέφεται ψυχικά από την μουσική κι αυτό βγάζει μάτι.

Για το νεαρό της ηλικίας της και για την επιτυχία που γνωρίζει, η Μαρίνα Σάττι κρατά το «εγώ» της προσγειωμένο, σα να μη την ενδιαφέρει όλος ο θόρυβος που γίνεται γύρω από τ’ όνομά της, σα να μην υπάρχει καν. Μπορεί και να είναι άμυνα, αλλά είναι ωραίο -και σπάνιο- να παρατηρείς αυτήν την αυθεντική αντίσταση στην έπαρση.

Και πολλά απ' αυτά που αναφέρει και η ίδια στη σύντομη κουβέντα μας, φανερώνουν κομμάτια του χαρακτήρα της και σχηματίζουν το ψυχογράφημα της. Απλότητα, εργατικότητα, συγκέντρωση στον στόχο, αλλά με μια εύστοχη δική της προσθήκη. Ένα «ποιος ξέρει, όπου με πάει», το οποίο όμως πηγάζει από τις προτεραιότητες της. Οικογένεια, φίλοι, αγάπη για την μουσική, είναι τα τρία πράγματα στα οποία αναφέρεται συνεχώς. Όλα τα άλλα, είναι καλοδεχούμενα, αλλά παρενθετικά.

Με ενθουσιάζει να φέρνω κοντά φαινομενικά αταίριαστα στοιχεία.

Στο παρόν όμως, η Μαρίνα Σάττι με το κομμάτι «Μάντισσα» φέτος και το rework στο «Κούπες (Θα σπάσω κούπες)» ενάμισι χρόνο πριν, κάνει το 2 στα 2 και κάτι μας λέει πως όσα χαρτιά και να ρίξεις, όσους καφέδες και να διαβάσεις, θα σου πουν πως το μέλλον, της ανήκει!

 

Περίμενες να έχει τόσο μεγάλη απήχηση η «Μάντισσα;»

Δεν ξέρω. Δεν το είχα σκεφτεί. Όσο το δούλευα ήθελα απλώς να καταφέρω να φτιάξω κάτι που να μ’ αρέσει. Έγραψα τη μουσική κάπου προς τα τέλη Ιανουαρίου και μετά ο Μιχάλης έγραψε τους στίχους. Δούλεψα πολύ πάνω στην ενορχήστρωση και την παραγωγή, και το ‘φερα απ’ ’δω, το πήγα απ’ εκεί και πειραματίστηκα αρκετά πριν καταλήξω σ᾽ αυτή την ιδέα για το βίντεο. Και χαίρομαι πολύ που καταφέραμε να φτιάξουμε κάτι κοντά σ’ αυτό που είχα αρχικά οραματιστεί, που κατάφερε να πει κάτι και σε άλλους ανθρώπους.

Με ενθουσιάζει να φέρνω κοντά φαινομενικά ‘αταίριαστα’ στοιχεία. Φαγητά, ανθρώπους, μουσικές.

Πώς ισορροπείς επαγγελματικά και προσωπικά μετά την επιτυχία;

Πλέον νιώθω ότι δε διαχωρίζονται αυτά τα δύο. Δεν ξέρω αν είναι καλό ή κακό αυτό, αλλά μάλλον δε με απασχολεί ιδιαίτερα. Συνεργάζομαι με τους φίλους μου και κάνω παρέα με τους συνεργάτες μου. Αυτό μας φέρνει ακόμα πιο κοντά. Χαίρομαι πολύ με το πως εξελίσσονται τα πράγματα στη ζωή μου, αλλά στ’ αλήθεια δεν έχει αλλάξει και τίποτα. Έχω το ίδιο διαμέρισμα, τους ίδιους ανθρώπους γύρω μου, την ίδια καθημερινότητα. Δεν ξέρω. Μακάρι να είμαι καλά, να έχω ιδέες και να μπορώ πάντα να δημιουργώ με χαρά, να έχω κάτι να πω.

 

Τι σημαίνει και πως μετράς εσύ την επιτυχία;

Επιτυχία είναι μάλλον να μπορέσεις να κοιτάξεις μπροστά, να θέσεις έναν καθαρό στόχο και να παραμείνεις συντονισμένος σε αυτόν όσο τον πλησιάζεις. Και μάλλον επιτυχημένος είναι κάποιος όταν υπάρχει ταύτιση μεταξύ αυτών που αρχικά ονειρευόταν και μεταξύ όσων πέτυχε.

 

Και μετά; Ποιο είναι το επόμενο βήμα και ποιος ο τελικός στόχος, αν υπάρχει.

Θα κάνουμε κάποιες εμφανίσεις μέσα στο καλοκαίρι με τα αγαπημένα μου κορίτσια, το γυναικείο πολυφωνικό γκρουπ «Fonέs». Θα εμφανιστούμε και στην Κύπρο στο Φεστιβάλ Φέγγαρος στις 5 Αυγούστου. Όσο για τα επόμενα προσωπικά μου σχέδια δεν ξέρω, όποτε έβαζα μακροπρόθεσμους στόχους ποτέ μου δεν κατάφερνα να τους υλοποιήσω. Γιατί πολύ απλά ξυπνούσα ένα πρωί και δε με εξέφραζαν πια. Ο τελικός στόχος; Με τρομάζει αυτή η διατύπωση. Δε θα ζητούσα κάτι πολύ διαφορετικό απ’ αυτά που έχω σήμερα. Νιώθω πραγματικά ευγνώμων για ο,τιδήποτε μου έχει δοθεί. Ελπίζω να είμαι καλά και συγκεντρωμένη στο τώρα, και πολλά τώρα στη σειρά θα με φτάσουν ως το αύριο. Νομίζω πως όταν κάνεις κάτι με αγάπη δεν μπορεί παρά να φέρει και να μεταφέρει αυτή την ενέργεια. Και θα ονειρευόμουν να αγαπώ και να με αγαπούν, και να αγαπώ κι εγώ τον εαυτό μου.

 

Όποτε έβαζα μακροπρόθεσμους στόχους, ποτέ μου δεν κατάφερνα να τους υλοποιήσω. Γιατί πολύ απλά ξυπνούσα ένα πρωί και δε με εξέφραζαν πια.

Μου δίνεις την εντύπωση πως με την μουσική σου και το χαρακτήρα σου ενώνεις πολλούς μουσικούς κόσμους, αταίριαστους μέχρι σήμερα. Το εισπράττεις αυτό, το επιδιώκεις;

Νομίζω πως αυτό που με πονάει και με δυσκολεύει περισσότερο μέσα στην οποιαδήποτε δημιουργική διαδικασία, είναι να καταφέρω να διατηρήσω τη σύνδεση ανάμεσα σ’ αυτό που νιώθω και σ’ αυτό που φτιάχνω. Είμαι λάτρης του mix and match, όπως το λένε, έτσι ζω και κι έτσι σκέφτομαι, και χαίρομαι πολύ αν αυτό τελικά αποτυπώνεται και στη μουσική μου.

 

Φαγητά, ανθρώπους, μουσικές. Μου αρέσει αυτό, με ντοπάρει και με ενεργοποιεί σε όλες τις πτυχές της ζωής μου. Από μικρή με πείραζε πολύ να ακούω «δεν ταιριάζει», «δεν κολλάει» ή «δε γίνεται». Όλα ταιριάζουν, όλα κολλάνε και όλα γίνονται αρκεί να μπορέσεις να τα φανταστείς μαζί. Δεν ξέρω αν είναι κάποιου είδους προβολή που κάνω προσπαθώντας να δικαιολογήσω κι εγώ τη δική μου υπόσταση και διττή καταγωγή – μιας και ο μπαμπάς μου είναι από το Σουδάν και η μαμά μου από την Κρήτη. Μπορεί να’ ναι κι αυτό.

Από μικρή με πείραζε πολύ να ακούω «δεν ταιριάζει», «δεν κολλάει» ή «δε γίνεται».

Κατατάσσεις τον εαυτό σου σε κάποιο είδος μουσικής;

Σε κάποιο είδος, ε; Δεν ξέρω... μου αρέσει απλώς η μουσική. Έχω επηρεαστεί από αρκετά «είδη» αν και δεν είμαι σίγουρη κατά πόσο πιστεύω σε αυτούς τους διαχωρισμούς. Ενορχηστρώνοντας ένα τραγούδι έτσι ή αλλιώς, απλώς επιλέγεις τον τρόπο και τη γλώσσα με την οποία θα πεις την ιστορία του τραγουδιού. Έχω μεγαλώσει με κλασσική μουσική, έχω ακούσει παραδοσιακά τραγούδια από κάθε γωνιά του κόσμου, όπως και από την Ελλάδα και απ’ το Σουδάν. Και σίγουρα έχω επηρεαστεί πολύ από την ποπ και ηλεκτρονική σκηνή από τα 90s ως και σήμερα. Με συγκινεί να τραγουδάω πολυφωνικά μαζί με άλλους ανθρώπους.

 

Ποιες είναι για εσένα οι γυναίκες-παραδείγματα και ινδάλματά σου;

Πάντα θαύμαζα τη Μαρία Κάλλας και τη Bjork για την καλλιτεχνική τους παρουσία και για την συνέπειά τους. Αλλά έχω τόσα άλλα παραδείγματα, γυναικών - και ανδρών-, από την καθημερινή ζωή. Όλοι αν το παρατηρήσεις με κάτι παλεύουν και μπορούν να σε εμπνεύσουν προς όλες τις κατευθύνσεις. Αλλά θα πω και για τη γιαγιά μου την Μαρίνα στην Κρήτη. Δε θα πω πολλά, μόνο πως παρ’ όλες τις δυσκολίες της κατοχής και της μεταπολεμικής Ελλάδας κατάφερε να επιτύχει με ό,τι κι αν καταπιάστηκε. Κι είναι ακόμα εδώ, μια μικρή θεά, και μας τρελαίνει όλους.

 

Ποια είναι η καλύτερη συμβουλή που πήρες ποτέ;

«If you do what you always did, you will get what you always got».

 

*Η Μαρίνα Σάττι με το γυναικείο πολυφωνικό γκρουπ «Fonέs», θα εμφανιστούν στο Φεστιβάλ Φέγγαρος στις 5 Αυγούστου (για πληροφορίες σχετικά με το φεστιβάλ και όχι μόνο, διαβάστε ΕΔΩ)