Όλοι έχουμε ακούσει για τον συγκεκριμένο δρόμο λίγο έξω από το χωριό Δρούσεια. Όσο κι αν ξέρεις ότι είναι οφθαλμαπάτη, όσο κι αν βλέπεις ότι ο δρόμος ανηφορίζει ενώ στην πραγματικότητα είναι κατηφόρα, όσο δυσκολόπιστος και αν είσαι, άμα το ζήσεις από πρώτο χέρι, μια έκπληξη την παθαίνεις.

Πάντως, ένα παλιό σχετικό δημοσίευμα που βρήκαμε στο διαδίκτυο, επιβεβαίωνε πως κανένα μαγνητικό πεδίο δεν υπάρχει στην περιοχή, αλλά ότι πρόκειται για οπτική ψευδαίσθηση ή αλλιώς οφθαλμαπάτη.

Πήγαμε, λοιπόν, εντοπίσαμε το σημείο, βεβαιωθήκαμε ότι ο δρόμος είναι άδειος και από τις δύο κατευθύνσεις σε μεγάλη απόσταση και αφαιρέσαμε την ταχύτητα από το κιβώτιο. Και ναι, συνειδητοποιήσαμε ότι το αυτοκίνητο πήγαινε προς την κατεύθυνση που εμείς βλέπαμε ως ανήφορο. Και μάλιστα ανέπτυσσε σχετικά μεγάλη ταχύτητα γρήγορα.

Ότι κι αν συμβαίνει, πάντως, η αίσθηση είναι πρωτόγνωρη.

Ως κατακλείδα να πούμε ότι η οπτική αντίληψη του ανθρώπου εξαρτάται σε εξαιρετικά μεγάλο βαθμό από το φόντο της εκάστοτε εικόνας. Όταν για παράδειγμα έχουμε έναν δρόμο με ελαφρά κλίση τον αντιλαμβανόμαστε ως ανηφόρα ή κατηφόρα εξαιτίας της σύγκρισης του με το γύρω περιβάλλον. Όταν το background λείπει, τότε είναι σχεδόν αδύνατο να κρίνουμε την κλίση οποιασδήποτε επιφάνειας. Επίσης, όταν το background φέρει κάποια μη αναμενόμενα στοιχεία, όπως π.χ. υπερβολική κλίση των δένδρων λόγω ιδιαίτερων συνθηκών στην περιοχή (διόλου σπάνιο), τότε το ίδιο ωθεί την οπτική μας αντίληψη σε λανθασμένα συμπεράσματα. Σε αυτές τις περιπτώσεις, συνήθως υπάρχει οπτική επαφή με τον ορίζοντα και οπότε ένα σίγουρο μέτρο σύγκρισης ώστε να αποφύγουμε την οπτική ψευδαίσθηση. Υπάρχουν όμως κάποιες περιπτώσεις όπου ο ορίζοντας δεν φαίνεται, όπως σε βουνά και λόφους, με αποτέλεσμα να ωθούμαστε στην οπτική ψευδαίσθηση.

*Το σημείο που φαίνεται στη φωτογραφία δεν είναι το ακριβές σημείο που συμβαίνει η οπτική ψευδαίσθηση, αλλά ένα σημείο που βρίσκεται λίγο παρακάτω στη διαδρομή προς την Πόλη.

Στο διαδίκτυο βρήκαμε μάλιστα και ορισμένα σχετικά βίντεο: