Σήμερα, έπειτα από δεκαετίες, οι γυναικείες ανάγκες επιτέλους παίρνουν την προσοχή που τους αξίζει με την αιδοιολειξία να βρίσκεται στο επίκεντρο της pop κουλτούρας για πρώτη φορά. Παρόλα αυτά όμως όπως υποστηρίζουν ειδικοί σεξολόγοι, απέχουμε πολύ απ’ αυτό που αποκαλούμε «ισότητα στον στοματικό έρωτα», αν και έχει σημειωθεί αρκετή πρόοδος.

Είναι πολύ σύνηθες να βλέπουμε ένα γυναικείο χαρακτήρα να πέφτει στα γόνατα, αλλά πόσο συχνά βλέπουμε άνδρες να χαμηλώνουν στο κορμί της ερωμένης τους σε μια ενθουσιώδης κίνηση αγάπης;

«Η pop κουλτούρα χρειάζεται ακόμη περισσότερο αντιπροσώπευση», ισχυρίζεται η Sophie Delancey, αντιπρόεδρος πορνογραφικών site όπως τα The Art of Cunnilingus και The Art of Blowjob. «Σε σχέση με το παρελθόν και το παρόν υπάρχουν τεράστια κενά αναφορικά με τι μπορεί να απεικονιστεί για τη γυναικεία και ανδρική σεξουαλικότητα στις ταινίες. Πρέπει να φτάσουμε σε ένα σημείο, τόσο στα εμπορικά media όσο και στη βιομηχανία του πορνό, που η γυναικεία σεξουαλική ικανοποίηση να είναι το ίδιο σημαντική και όχι να θεωρείται πιο διαφορετική και ακραία από ότι η ανδρική σεξουαλική ικανοποίηση».  

Το 2011, το Blue Valentine παραλίγο να χαρακτηριστεί NC-17 (αυστηρώς ακατάλληλο) κι αυτό λόγω μιας σκηνής αιδοιολειξίας μεταξύ του Ryan Gosling και της Michelle Williams. Η σεξολόγος Shanna Katz ισχυρίζεται ότι τέτοια περιστατικά συμβαίνουν συχνά «επειδή η κουλτούρα μας κυριαρχείται από τη σεξουαλική ικανοποίηση των straight ανδρών, οπότε οτιδήποτε δεν συμπεριλαμβάνει ένα πέος να ικανοποιείται, θεωρείται ριζοσπαστικό και αντικομφορμιστικό».

 

«Ο κινηματογραφικός κόσμος βελτιώνεται αλλά όχι τόσο γρήγορα», σύμφωνα με τη σεξολόγο Chris Maxwell Rose, ιδρύτρια του PleasureMechanics.com. «Η σκηνή της αιδοιολειξίας στο Gone Girl είναι μια θετική απεικόνιση αλλά διαρκούσε μόνο μερικά καρέ. Θα ήταν ωραία να δούμε την αιδοιολειξία να απεικονίζεται πιο συχνά ακόμη και με πιο υπαινικτικό τρόπο από ό,τι τολμηρό. Είναι πολύ σύνηθες να βλέπουμε ένα γυναικείο χαρακτήρα να πέφτει στα γόνατα, αλλά πόσο συχνά βλέπουμε άνδρες να χαμηλώνουν στο κορμί της ερωμένης τους σε μια ενθουσιώδης κίνηση αγάπης;».

Οι στρέιτ άντρες είναι πρόθυμοι για αιδοιολειξία, αλλά η ερώτηση που κάνουν συνέχεια είναι «Πόσο χρόνο υποτίθεται ότι πρέπει να το κάνω;

«Αν και η αιδοιολειξία έχει γίνει η πρωταγωνίστρια σε ορισμένους τομείς της πορνογραφικής και pop κουλτούρας, παραμένει ένα δύσκολο θέμα για πολλούς όταν βρίσκονται πίσω από τις πόρτες», αναφέρει η Delance.

Η Katz τονίζει ότι οι στρέιτ άντρες είναι πρόθυμοι για αιδοιολειξία, αλλά η ερώτηση που κάνουν συνέχεια είναι «Πόσο χρόνο υποτίθεται ότι πρέπει να το κάνω;». Η Rose Katz λέει ότι αυτό γίνεται επειδή προσεγγίζουν το σεξ όπως κάνουν με τα αθλήματα. «Αυτή την συμπεριφορά τη βλέπουμε κυρίως στους στρέιτ άντρες. Κάνουμε παρέα με άντρες θέλοντας να μπορούν να έχουν μια απάντηση και ένα εγχειρίδιο για τα πάντα και δυστυχώς δεν υπάρχει κάποια μαγική φόρμουλα για το καλό σεξ, συμπεριλαμβανομένου και του καλού στοματικού έρωτα».  

Λίγοι άντρες έχουν παραπονεθεί για το σχήμα του αιδοίου των ερωμένων τους ή τη γεύση του. Θέλουν απλά να βυθιστούν με το πιγούνι και να νοιώσουν τις γυναίκες τους να σπαρταράνε από την ευχαρίστηση.  

H Rose επισημαίνει τη σεξουαλική κατεύθυνση σαν έναν βασικό παράγοντα του να καθορίσεις πώς οι αποδέκτες της αιδοιολειξίας αισθάνονται σχετικά με την πράξη. «Οι γυναίκες είναι πιο πιθανό να πιστεύουν ότι θα αρέσει στις άλλες γυναίκες να κάνουν στοματικό σεξ. Οι γυναίκες που ντρέπονται για τον τρόπο που φαίνεται ή μυρίζει το αιδοίο τους, πιστεύουν ότι και οι άντρες αισθάνονται το ίδιο. Η αλήθεια είναι ότι λίγοι άντρες έχουν παραπονεθεί για το σχήμα του αιδοίου των ερωμένων τους ή τη γεύση του. Θέλουν απλά να βυθιστούν με το πιγούνι και να νοιώσουν τις γυναίκες τους να σπαρταράνε από την ευχαρίστηση».  

Αντίθετα, οι γυναίκες μπορεί να μην δέχονται να τους γίνει αιδοιολειξία για λόγους που έχουν να κάνουν περισσότερο με το τι νομίζουν ότι πρέπει να θέλουν από το τι πραγματικά θέλουν. Σύμφωνα με την Katz, «οι γυναίκες που κοιμούνται με άντρες, συγκεκριμένα όσες είναι στρέιτ, συχνά νιώθουν πίεση ώστε να μην θέλουν την αιδοιολειξία επειδή θεωρούν ότι είναι κάτι εγωιστικό ή το θέλουν μόνο για μερικά λεπτά και μετά με μαγικό τρόπο είναι έτοιμες για σεξ. Έτσι, πολλές γυναίκες λένε ότι τελείωσαν πριν συμβεί στ' αλήθεια ή προσποιούνται ότι δεν το θέλουν ακόμη και αν αυτό δεν ισχύει».  

 

Η Rose βλέπει την ένταση στο πρόσωπο των γυναικών σε σχέση με την αποδοχή του στοματικού έρωτα σαν κάτι που επεκτείνεται και εκτός της κρεβατοκάμαρας.

«Οι γυναίκες αγωνίζονται να πιστέψουν ότι αξίζουν οποιαδήποτε ικανοποίηση που μπορούν να τους δίνουν οι εραστές τους με την στοματική διέγερση και αγωνίζονται να χαλαρώσουν αρκετά έτσι ώστε να μπορέσουν να νιώσουν την εξαιρετική ερωτική ικανοποίηση που προσφέρει η αιδοιολειξία. Αυτές οι συμπεριφορές γύρω από την αποδοχή της ερωτικής ικανοποίησης αντικατοπτρίζονται σε διάφορες άλλες πλευρές της ζωής της γυναίκας. Πιστεύει ότι αξίζει να αγαπηθεί; Είναι διατεθειμένη να δώσει προτεραιότητα στις δικές της ανάγκες για μια στιγμή; Καταλαβαίνει ότι το σώμα της και τα γεννητικά της όργανα είναι κάτι όμορφο, αξιαγάπητο και που αξίζει την προσοχή; Έτσι η αιδοιολειξία γίνεται ο μικρόκοσμος των μεγαλύτερων απόψεων που έχει μια γυναίκα για τον εαυτό της, το σώμα της και τη θέση της στον κόσμο».

Αυτό δεν σημαίνει ότι η αιδοιολειξία πρέπει να αρέσει σε όλους. Το θέμα είναι σίγουρα όχι το ότι περισσότερες πρέπει να απαιτούν αιδοιολειξία, αλλά το ότι δεν πρέπει να την απορρίπτουν σαν αυτονόητη ή να βγάζουν συμπεράσματα για το τι μπορεί να πιστεύει ο σύντροφος τους (όπως και στα πάντα σε σχέση με το σεξ, η επικοινωνία είναι το κλειδί). Όπως καταλήγει η Jones, «πολλές γυναίκες, ειδικά εκείνες που δεν έχουν κανένα λόγο να αλληλεπιδρούν με τα γεννητικά όργανα άλλων γυναικών, κουβαλούν μια βαριά και ταπεινωτική εικόνα με το πώς είναι να έρθουν σε κοντινή επαφή με τα αιδοία τους. Η αιδοιολειξία είναι ένα προνόμιο. Αυτό είναι ένα μήνυμα που όλες οι γυναίκες ανεξάρτητου σεξουαλικής ταυτότητας πρέπει να το ακούσουν», καταλήγει. 

 

Πηγή: LIFO