Μίλα μου

Ο Σταύρος ταξιδεύει μόνος τον πλανήτη με ένα σακίδιο πλάτης [28 χώρες και συνεχίζει]

«Ελευθερία, ναι, απόλυτη ελευθερία. Αυτό είναι το αίσθημα όταν ταξιδεύεις με αυτό τον τρόπο. Σε μια εποχή που όλοι θέλουν να μας τοποθετήσουν σε καλούπια, εγώ βρίσκω διέξοδο ταξιδεύοντας μόνος μου τον κόσμο. Είναι και οι εμπειρίες που αποκτάς. Δεν μπορεί κανένα σχολείο και κανένα σερφάρισμα στο internet να σου το προσφέρει αυτό».

 


Article featured image
ΤΑΞΙΔΙΑ backpacker σταύρος βιολάρης ελευθερια

Τρίτη 29 Αυγούστου 2017

Από τον Ανδρέα Κάτσιη

8 λεπτά

Article featured image

Ο Σταύρος Βιολάρης δεν το σκέφτηκε πολύ, εκείνο που έκανε ήταν απλά να ακολουθήσει το όνειρο του. Αυτό που ένιωθε ότι του ταίριαζε. Πήρε ένα σακίδιο στην πλάτη, έβαλε μέσα τα απαραίτητα και ξεκίνησε να ταξιδεύει τον πλανήτη. Το κάνει ήδη τρία χρόνια και στα 27 του επισκεφθεί 28 χώρες ενώ σε λίγες μέρες αναχωρεί (και πάλι) για Ασίας όπου και θα μείνει για 4 μήνες.


Σε χώρες τριτοκοσμικές και υποβαθμισμένες οικονομικά που αν και δεν έχουν αυτά που εμείς ονομάζουμε «απαραίτητα» είναι πιο ευτυχισμένοι, πιο χαρούμενοι.


Από μικρός μου άρεσε να ταξιδεύω, αφού λόγω της μητέρας μου που ήταν αεροσυνοδός είχα εξοικειωθεί πολύ νωρίς τα ταξίδια και τα αεροπλάνα. Ένεκα αυτού πήγα σε πολλά μέρη, αλλά την εμπειρία του solo backpacking τη γνώρισα κατά τη διάρκεια των σπουδών μου στην Αγγλία. Εκεί λόγω της εύκολης και οικονομικής μετάβασης σε άλλες χώρες, το hobby του back packing travelling είναι πολύ διαδεδομένο ανάμεσα στους νέους. Είναι ανεκτίμητη εμπειρία το να ταξιδεύεις μόνος σου έχοντας μοναδικό «βάρος» ένα σακίδιο.

 

 

Το πρώτο μου ταξίδι τέτοιου ως backpacker το έκανα το 2015. Είχα ένα κενό από τη δουλειά 3 μήνες, η κατάλληλη ευκαιρία δηλαδή για να υλοποιήσω αυτό που είχα στο μυαλό μου για χρόνια. Έκανα την έρευνα μου στο διαδίκτυο και ένα μήνα μετά έφευγα για το πρώτο μου solo backpacking trip στην Ασία. Στις 10 εβδομάδες που διήρκησε επισκέφθηκα την Ταϊλάνδη, το Λάος, την Καμπότια και το Βιετνάμ. Ο λόγος που επέλεξα αυτούς τους προορισμούς ήταν γιατί μέσα από την έρευνα που έκανα, διαπίστωσα πως αυτές οι χώρες βρίσκονται στις πρώτες επιλογές των ατόμων που ταξιδεύουν με αυτό τον τρόπο, έτσι θεωρητικά δεν θα συναντούσα ιδιαίτερες δυσκολίες στην πρώτη μου προσπάθεια. Δεν το μετάνιωσα, ήταν από τις ωραιότερες περιόδους της ζωής μου. Τότε κατάλαβα ότι αυτό είναι για μένα. Αυτό μου ταιριάζει. Έξι μήνες αργότερα, είχα ήδη ετοιμάσει το επόμενο ταξίδι. Αυτή τη φορά επέλεξα Λατινική Αμερική. Το πρόγραμμα μου περιλάμβανε Βραζιλία, Αργεντινή, Χιλή και Ουρουγουάη. Μοναδική εμπειρία.

Είχα πλέον πάθει εξάρτηση, μπορεί να ακούγεται υπερβολικό σαν έκφραση, αλλά έτσι ένιωθα. Ήμουν βέβαια τυχερός γιατί έχοντας ως βάση διαμονής το Λονδίνο, όλα μπορούσαν να γίνουν πιο εύκολα. Το κόστος των εισιτηρίων ήταν αρκετά χαμηλό, κάτι που με διευκόλυνε πολύ. Επόμενες στάσεις: Κεντρική Ευρώπη και Σκανδιναβία. Ένας εντελώς άλλος κόσμος.

 



Συνολικά από το 2015 έως σήμερα έχω καταφέρει να επισκεφθώ 28 χώρες, ενώ αυτή τη περίοδο προετοιμάζομαι για το επόμενο μου ταξίδι στην Ασία, που είναι σε λίγες μέρες και θα διαρκέσει περίπου 4 μήνες. Θεωρώ αυτό το κομμάτι του πλανήτη, ένα από το ομορφότερα, ενώ παράλληλα είναι αρκετά οικονομικό και σχετικά εύκολο να το εξερευνήσεις.

Για να γίνω πιο συγκεκριμένος, το budget που χρειάζεσαι για τέτοιου είδους ταξίδια είναι περίπου 30 ευρώ ημερησίως (7 ευρώ διαμονή σε hostel, 5 ευρώ διατροφή και γύρω στα 15 ευρώ οι εκδρομές και τα μεταφορικά). Σαφώς και οι αριθμοί αυτοί είναι κατά προσέγγιση, αφού αλλάζουν από χώρα σε χώρα. Παρόλα αυτά στην Ασία το κόστος κυμαίνεται κάπου εκεί. Φυσικά αυτό ανεβαίνει κατά πολύ αν επισκεφθείς Ευρώπη, Σκανδιναβία ή Αμερική.

Πολλοί φίλοι όταν τους λέω τι κάνω, ενθουσιάζονται γιατί νομίζουν ότι κάνω πολύμηνα ταξίδια αναψυχής, που περιλαμβάνουν χαλάρωση και ηρεμία. Δεν είναι ακριβώς έτσι. Η πραγματικότητα απέχει κατά πολύ. Φυσικά υπάρχει διασκέδαση και πολλές όμορφες στιγμές, αλλά ένα ταξίδι που διαρκεί 3-4 μήνες περιλαμβάνει πολλή οργάνωση και προγραμματισμό, ενώ οι συνθήκες διαμονής και διαβίωσης είναι πολύ μακριά από πολυτελή ξενοδοχεία και luxury σπα. Αυτός είναι και ο λόγος που επιλέγω να ταξιδεύω μόνος, για να έχω την ευθύνη του εαυτού μου και να περνώ τη κάθε μέρα όπως εγώ θέλω.


Οι backpackers είναι ένας αλλιώτικος κόσμος, με άλλη ιδιοσυγκρασία, που λειτουργούν με δικούς τους κώδικες και κανόνες. Η πλειοψηφία έχει απορρίψει τα κοινωνικά στερεότυπα και ζει έξω από τις νόρμες που μας επιβάλλει η σύγχρονη εποχή.


Έχει άλλη μαγεία του να ταξιδεύεις μόνος. Για κάποιους μπορεί να ακούγεται βαρετό, αλλά σου δίνει την ευκαιρία να γίνεις ένα με τους ντόπιους να γνωρίσεις δεκάδες διαφορετικές κουλτούρες, ως ταξιδευτής και όχι ως τουρίστας. Γνώρισα απίστευτα cool τύπους από όλη τη Γη και μπορώ να πω με σιγουριά ότι αυτό είναι και το πιο σημαντικό που κέρδισα από τα ταξίδια μου.

Στην πρώτη μου απόπειρα, όταν βρέθηκα στην Bangkok, ομολογώ πως είχα πάθει ένα πολιτισμικό σοκ. Χιλιάδες κόσμου να κυκλοφορεί στους δρόμους, έντονα χρώματα και μυρωδιές, κάθε αίσθηση δούλευε στην υπερβολή της. Αυτό όμως που εντυπωσίασε περισσότερο ήταν το πόσο εύκολα κατάφερα να ενσωματωθώ με τις διάφορες παρέες που «συγκατοικούσαμε» στα hostel και να έχουμε μια πολύ όμορφη και ουσιαστική επαφή, την οποία διατηρούμε έως σήμερα.

Οι backpackers είναι ένας αλλιώτικος κόσμος, με άλλη ιδιοσυγκρασία, που λειτουργούν με δικούς τους κώδικες και κανόνες. Οι πλειοψηφία έχει απορρίψει τα κοινωνικά στερεότυπα και ζει έξω από τις νόρμες που μας επιβάλλει η σύγχρονη εποχή. Εκεί δεν έχεις ωράρια και υποχρεώσεις, έχεις μόνο την ανάγκη να θρέψεις τον εαυτό σου με εικόνες και εμπειρίες. Η δουλειά είναι απλά το μέσο που σε βοηθά να ζεις τη ζωή σου όπως γουστάρεις, και όχι αυτό που σου καθορίζει τη ζωή σου.

 

 



Πως κυλά η μέρα ενός backpacker; Πολύ απλά. Ξυπνάς νωρίς, τρως κάτι φτηνό για πρόγευμα και αρχίζεις να εξερευνάς την περιοχή που είσαι. Το βράδυ έχει έξοδο για ποτό και χαλάρωση και προγραμματισμό για τις επόμενες ημέρες.

Βέβαια για να μην τα παρουσιάζω όλα ρόδινα, σε όλα τα ταξίδια με τόσο μεγάλη διάρκεια υπάρχουν αρκετές δυσκολίες που πρέπει να ξεπεράσεις. Ένα πρόβλημα που για παράδειγμα αντιμετωπίζω συχνά, είναι η διαμονή. Επειδή ποτέ δεν κάνω κράτηση σε hostel από πριν, αφού δεν ξέρω πόσο θα μείνω σε κάθε μέρος, υπάρχουν φορές που δυσκολεύομαι να βρω μέρος χώρο να με φιλοξενήσει ειδικά σε χώρες με μεγάλη επισκεψιμότητα. Ευτυχώς προς το παρόν δεν χρειάστηκε να μείνω στο δρόμο, αφού τελευταία στιγμή κάτι βρισκόταν.

 



 

Πλέον έφυγα από το Λονδίνο και διαμένω μόνιμα στην Κύπρο. Η πρώτη μου περιπέτεια απ’ εδώ ξεκινά στις 31 Αυγούστου και τις πρώτες 2 εβδομάδες θα της περάσω Φιλιππίνες. Αν βέβαια μου αρέσει κάποιο μέρος αρκετά, μπορεί να παρατείνω τη διαμονή μου ακόμη λίγο. Αν πάλι δεν μου αρέσει το μέρος, τότε μπορεί να φύγω και από το ίδιο βράδυ με το night bus (το night bus είναι μια εξαιρετική υπηρεσία που ταξιδεύει καθ’ όλη τη βραδιά, κοιμάσαι κανονικά και ξυπνάς το επόμενο πρωί σε άλλη πόλη. Γλυτώνεις έτσι και τα χρήματα του hostel).


Σε μια εποχή που όλοι θέλουν να μας τοποθετήσουν σε καλούπια, εγώ βρίσκω διέξοδο ταξιδεύοντας μόνος μου τον κόσμο. 


Έπειτα σκέφτομαι πως αφού θα είμαι πλέον στην Κύπρο θα είχε ενδιαφέρον να ταξιδέψω και στις γειτονικές χώρες όπως Τουρκία, Ισραήλ, Ιορδανία, Λίβανο και άλλες. Αλλά σίγουρα δεν θα σταματήσω εκεί αφού τα όνειρα μου δεν έχουν σύνορα και περιορισμούς. Στα επόμενα χρόνια θέλω να επισκεφθώ την Ιαπωνία, τη Κίνα, τη Μογγολία την Κορέα, Παπούα Νέα Γουινέα, Αυστραλία, Κούβα. Νομίζω αν συνεχίσω δεν θα σταματήσω ποτέ.

 



 

Μόνο στη σκέψη για όλα αυτά που έπονται χαμογελάω. Είναι ελευθερία, ναι, απόλυτη ελευθερία. Αυτό είναι το αίσθημα όταν ταξιδεύεις με αυτό τον τρόπο. Σε μια εποχή που όλοι θέλουν να μας τοποθετήσουν σε καλούπια, εγώ βρίσκω διέξοδο ταξιδεύοντας μόνος μου τον κόσμο. Είναι και οι εμπειρίες που αποκτάς. Δεν μπορεί κανένα σχολείο και κανένα σερφάρισμα στο internet να σου το προσφέρει αυτό.

Και γνώσεις, πραγματικές και ουσιαστικές γνώσεις του τι συμβαίνει στον υπόλοιπο κόσμο. Σε χώρες τριτοκοσμικές και υποβαθμισμένες οικονομικά που αν και δεν έχουν αυτά που εμείς ονομάζουμε «απαραίτητα» είναι πιο ευτυχισμένοι, πιο χαρούμενοι.

























ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ