Αφού γίνεται που γίνεται, όμως, είτε γιατί «είναι μια συνήθεια που υπάρχει από παλιά στα σχολεία και απλώς συνεχίζουμε να το κάνουμε, έστω κι αν δεν υπάρχει σχετική εγκύκλιος του Υπουργείου Παιδείας», όπως ανέφεραν κάποιοι διευθυντές γυμνασίων σε ένα σημερινό διαδικτυακό ρεπορτάζ, είτε γιατί κάποιοι μαθητές το ζητάνε, είτε γιατί κάποιοι καθηγητές έρχονται σε συνεννόηση με την εκκλησία και τους ιερείς, κλείνοντάς τους «ραντεβού» για εξομολόγηση στο σχολείο, καλό είναι τουλάχιστον να είμαστε λίγο διακριτικοί, λίγο σοβαροί και λίγο να κρατάμε τα προσχήματα.

Μέχρι να αλλάξουμε κουλτούρα και νοοτροπία και να καταλάβουμε ότι είμαστε ένα κοσμικό κράτος (και όχι, ο γράφων δεν δηλώνει Άθεος), καλό είναι να σεβόμαστε όλα τα παιδιά μέσα σε μια τάξη, μέσα σε ένα σχολείο. Ναι μεν κάποιοι θέλουν να εξομολογηθούν (και καλά κάνουν), υπάρχουν όμως και οι κάποιοι που… δεν επιθυμούν να το κάνουν, για οποιοδήποτε λόγο.

Πριν από μερικούς μήνες, μητέρα παιδιού που φοιτά σε Δημοτικό Σχολείο της Λευκωσίας μάς είχε αναφέρει ότι ενώ είχε δηλώσει ότι το παιδί της δεν επιθυμεί να εξομολογηθεί όταν θα έρθει ο ιερέας στο σχολείο, συνέβη κάτι απαράδεκτο. Αφού τελείωσαν οι εξομολογήσεις, σύμφωνα με τα όσα μας περιέγραψε, ο ιερέας μπήκε στην τάξη, ρώτησε ποια παιδιά δεν εξομολογήθηκαν και τους ζήτησε να πάνε μαζί του για να τους μιλήσει.

Φυσικά και δεν έχουμε λόγο να αμφισβητήσουμε τις αγνές προθέσεις του ιερέα, απλώς την ώρα που ένας ιερέας μπαίνει μέσα στην τάξη, ρωτά ποια παιδιά δεν εξομολογήθηκαν (από τη στιγμή που είχαν δηλώσει εκ των προτέρων κιόλας ότι δεν επιθυμούν να το κάνουν) και τους ζητά να τον ακολουθήσουν για να τους μιλήσει, δεν δημιουργείται στα υπόλοιπα παιδιά η εντύπωση ότι οι συμμαθητές τους -αναφερόμαστε σε παιδιά δημοτικού- έκαναν κάτι κακό;

Δεν θα έπρεπε η δασκάλα στην εν λόγω τάξη να αντιδράσει για να προστατεύσει τα παιδιά; Δεν θα έπρεπε ο διευθυντής να είχε κάνει το ίδιο;

Το θέμα επανήλθε σήμερα στο προσκήνιο, έπειτα από ανάρτηση μιας εκπαιδευτικού, η οποία μεταξύ άλλων αναφέρει τα εξής: «Ουκ ολίγες φορές παιδιά μού είπαν ότι δεν νοιώθουν άνετα να πάμε. Το γιατί πάνε ενώ νοιώθουν άβολα, ας καταλάβει ο κάθε ένας με τη λογική που διαθέτει. Εγώ δεν είμαι σίγουρη αν η απόφασή τους είναι απαλλαγμένη επηρεασμού».

Οπότε, μέχρι να έρθει εκείνη η μέρα που θα έρθει η σχετική εγκύκλιος από το Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού για το αυτονόητο, ότι δηλαδή δεν είναι και το πιο φυσιολογικό πράγμα να μπαίνει ένας ιερέας στο σχολείο, να εξομολογεί τα παιδιά και ακολούθως να πηγαίνει στην τάξη και να ζητά να δει ποια παιδιά δεν εξομολογήθηκαν, προφανώς μη κατανοώντας ότι υπάρχουν παιδιά που για διάφορους λόγους δεν θέλουν να έχουν την εμπειρία του εν λόγω μυστηρίου, και μέχρι ορισμένοι καθηγητές να σταματήσουν να «πιέζουν» τα παιδιά έτσι ώστε να πάνε για εξομολόγηση, δημιουργώντας τους ενίοτε τύψεις και ενοχές αν αρνηθούν (το ακούσαμε κι αυτό), ας αναλογιστούμε ο καθένας τις ευθύνες του

Διευθύνσεις σχολείων, καθηγητές, γονείς, υπουργείο και λοιποί εμπλεκόμενοι, ας αναλάβει ο καθένας το μερίδιο που του αναλογεί, αν μη τη άλλο όλο αυτό να γίνεται διακριτικά και με σοβαρότητα, χωρίς να δακτυλοδείχνεται και να στοχοποιείται κανένας. Ας κάνουμε αυτό το πρώτο απλό βήμα, με την ευχή ότι σε μερικά χρόνια, στα σχολεία… θα γίνονται μόνο μαθήματα. Με την ευχή ότι σε μερικά χρόνια τα παιδιά μας θα φοιτούν σε κανονικά σχολεία.

Με τις απόψεις, πάντως, να διίστανται, σε σχέση με το αν πρέπει να γίνονται εξομολογήσεις εντός τους σχολικού χώρου, ένα σχόλιο χρήστη θέτει ένα απλό ερώτημα και λογικό ερώτημα, που ίσως δίνει μια απάντηση στους προβληματισμούς ορισμένων.