Τι κι αν το Ζύγι δεν θέλει τα ασυνόδευτα παιδιά

Αυτό που δεν θέλουν στο Ζύγι, σκίζοντας μάλιστα τα ιμάτιά τους, το θέλουν διακαώς στη Βάσα Κελλακίου και στη Γερμασόγεια, εξηγώντας μας μάλιστα τους λόγους για τους οποίους θα ήταν χαρά τους να φιλοξενήσουν και οι δύο το Κέντρο Φιλοξενίας Ασυνόδευτων Παιδιών.

 


Article featured image
Article featured image

Σε παρέμβασή του χθες σε ραδιοφωνική εκπομπή, ο Γιώργος Παντελή, Κοινοτάρχης Βάσας Κελλακίου, κάλεσε τις Αρχές να εγκαταστήσουν το Κέντρο Φιλοξενίας Ανηλίκων στην κοινότητά τους, αξιοποιώντας τα εγκαταλελειμμένα στρατόπεδα που βρίσκονται στην περιοχή, εκφράζοντας παράλληλα την ετοιμότητα της κοινότητας να ενσωματώσει αυτά τα παιδιά, να τα αγκαλιάσει και να τα φροντίσει.

Αυτή είναι η δεύτερη εναλλακτική πρόταση που δέχεται το κράτος από άλλη περιοχή για να εγκαταστήσει το Κέντρο Φιλοξενίας κάπου αλλού πέραν της κοινότητας Ζυγίου, η οποία αρνείται πεισματικά να δεχτεί τα ασυνόδευτα παιδιά και μάλιστα το κάνει με τον χειρότερο και πλέον άκομψο τρόπο. «Θα είναι μεγάλο λάθος να ενσωματωθούν σε μια μικρή κοινωνία των 500 κατοίκων, όπως είναι το Ζύγι, άλλα 100 ασυνόδευτα παιδιά, ηλικίας από 13 έως 18 ετών. Θα δημιουργηθούν πολλά προβλήματα», δήλωνε πρόσφατα η κοινοτάρχης Ζυγίου Γεωργία Μιχαήλ, η οποία ξεκαθάρισε για ακόμη μία φορά τις προθέσεις της σχετικά με τη δημιουργία του Κέντρου στο Ζύγι, την ίδια ώρα που οι συγχωριανοί της με μονοκάμπινο όχημα έφρασσαν την είσοδο του στρατοπέδου εμποδίζοντας τους υπαλλήλους των Τεχνικών Υπηρεσιών να εισέλθουν στο χώρο για εργασίες σχετικά με το Κέντρο.

 

Ο Γιώργος Παντελή, κοινοτάρχης της Βάσας Κελλακίου και ο Κυριάκος Ξυδιάς, Δήμαρχος της Γερμασόγειας, μιλούν στη CITY για την πρόθεσή τους να δεχτούν το Κέντρο Φιλοξενίας στην κοινότητα και το Δήμο τους αντίστοιχα και εξηγούν γιατί αυτή η στάση θα έπρεπε να είναι αυτονόητη και αναμενόμενη από όλους μας, ειδικά στην Κύπρο.

 

«Ως κοινότητα έχουμε μόνο αγάπη και φροντίδα να δώσουμε σε αυτά τα παιδιά»

«Μιλάμε για ασυνόδευτα παιδιά, που δεν έχουν που να μείνουν. Κι εμείς οφείλουμε να τους προσφέρουμε την αγάπη μας και ένα χώρο για να μεγαλώσουν σωστά. Δεν το βλέπουμε εμπορικά, δεν είναι συναλλαγή. Το θέμα είναι ανθρωπιστικό και ως τέτοιο το αντιμετωπίζουμε» σημειώνει ο κος Γιώργος Παντελή. Ως κοινότητα, συνεχίζει, έχουμε μόνο αγάπη και φροντίδα να δώσουμε σε αυτά τα παιδιά και γι’ αυτό προτείναμε στο κράτος να φτιάξει εδώ το Κέντρο Φιλοξενίας Ανηλίκων.



«Ξεχνάμε ως κοινωνία, ξεχνάμε ότι περάσαμε κι εμείς τα ίδια κάποτε και κάποιοι άλλοι χρειάστηκε να μας βοηθήσουν». Είναι σημαντικό, λοιπόν, να έχουμε κατανόηση σε τέτοιες περιπτώσεις.

«Μπορεί να είμαστε μικρή κοινότητα, αλλά είμαστε διατεθειμένοι να προσφέρουμε ότι μπορούμε. Υπάρχουν δύο εγκαταλελειμμένα στρατόπεδα που είναι στα όρια της Βάσας Κοιλανίου μεν, αλλά δεν εμπίπτουν διοικητικά στην κοινότητά μας, άρα δεν μπορώ να επέμβω ως κοινοτάρχης και να πως ‘ελάτε να τα φτιάξετε εδώ’. Επίσης υπάρχουν χιλιάδες εκτάρια γης διαθέσιμα που μπορεί το κράτος να τα εκμεταλλευτεί αν θέλει και να φτιάξει ένα καινούργιο Κέντρο Φιλοξενίας.

«Ξέρετε, είμαι πολλά χρόνια κοινοτάρχης στη Βάσα Κελλακίου και αυτό το σκηνικό το έχω ξαναζήσει όταν το κράτος μοίραζε οικόπεδα σε πρόσφυγες. Τότε είχα στείλει πολλές επιστολές στις Αρχές ζητώντας τους να στείλουν πρόσφυγες και στις μικρές κοινότητες για να ξεκινήσουν εδώ τη ζωή τους. Αντ’ αυτού επέλεξαν να βαρυφορτώσουν τις πόλεις και να αφήσουν τα χωριά να φυτοζωούν».

«Αυτά τα παιδιά θέλουν κάπου να μείνουν και κάποιους να τους προσφέρουν αγάπη και στήριξη. Αν ήταν κάποιος πλούσιος επιχειρηματίας, άσχετά με το ποιόν του θα τον υποδεχόμασταν με ανοιχτές αγκάλες, επειδή έχουμε να κάνουμε με μικρά παιδιά, που δεν έχουν ‘εμπορική’ αξία μάς ενοχλούν και τα διώχνουμε. Εμείς ως κοινότητα είμαστε εδώ και περιμένουμε. Ακόμη δεν έχει επικοινωνήσει μαζί μας κάποιος κρατικός φορέας σχετικά».

 



Το επίμαχο στρατόπεδο στο Ζύγι

 

«Όπως αντιμετώπισαν εμάς στο εξωτερικό όταν φύγαμε πρόσφυγες, έτσι οφείλουμε να αντιμετωπίσουμε κι εμείς τα ασυνόδευτα παιδιά»

«Μια χώρα που έπαθε τόσα, με 200 χιλιάδες πρόσφυγες να αναζητούν στέγη εντός και εκτός της χώρας τους, δεν μπορεί να συντηρεί τέτοιες νοοτροπίες. Έχουμε να κάνουμε με παιδιά με ασυνόδευτα παιδιά, το ζήτημα είναι καθαρά ανθρωπιστικό κι εμείς είμαστε άνθρωποι.

Ξέρετε ένας λόγος που πολλοί δεν θέλουν τέτοια κέντρα στις περιοχές τους, είναι γιατί συνήθως οι αρμόδιοι φτιάχνουν αποθήκες ψυχών στις οποίες τσουβαλιάζουν κόσμο.Σκοπός δεν είναι να φτιάξεις ένα χώρο για να κρύψεις το πρόβλημα, σκοπός είναι να δώσεις χώρο σε μικρά παιδιά να δημιουργήσουν, να εξελιχθούν και να γίνουν σωστοί άνθρωποι και παραγωγικοί για την κοινωνία που τους φιλοξενεί».

 

Στο ίδιο μήκος κύματος με τον κοινοτάρχη Βάσας Κελλακίου και ο Δήμαρχος Γερμασόγειας, κος Κυριάκος Ξυδιάς, ο οποίος πρώτος είχε προτείνει στην κυβέρνηση να αλλάξει γνώμη για το Ζύγι και να δημιουργήσει το Κέντρο Φιλοξενίας στη Γερμασόγεια, στους χώρους του παλιού δημοτικού σχολείου το οποίο δεν λειτουργεί για πάνω από 10 χρόνια.

Όπως αναφέρει στη CITY ο κ. Ξυδιάς, τότε είχε επικοινωνήσει με την κυβέρνηση, η οποία ωστόσο δεν αποδέχτηκε την πρότασή του, αφού όπως τον είχε ενημερώσει είχε ήδη εντάξει το Ζύγι στο ευρωπαϊκό πρόγραμμα το οποίο θα χορηγούσε τη δημιουργία του Κέντρου (πάνω από 1 εκατομμύριο ευρώ), και δεν μπορούσε να αλλάξει η τοποθεσία.

«Έπειτα από την άρνηση της κυβέρνησης, το Δημοτικό Συμβούλιο συνεδρίασε και αποφάσισε να δημιουργήσει στο δημοτικό ένα Πολυδύναμο Κέντρο. ΄Άρα όπως αντιλαμβάνεστε δεν είναι τόσο εύκολο σήμερα που μιλάμε να αρθεί αυτή η απόφαση, καθώς πρέπει πρώτα να συνεδριάσει ξανά το συμβούλιο. Αν, όμως, αντιληφθώ ότι υπάρχει η θέληση από το κράτος για μεταφορά του Κέντρου στη Γερμασόγεια, τότε μπορούμε να το συζητήσουμε», σημειώνει ο κος Ξυδιάς.

Όπως τονίζει, πριν κάποια χρόνια δεκάδες Κύπριοι είχαν φύγει στο εξωτερικό ως πρόσφυγες για ένα καλύτερο αύριο και βρήκαν θετική αντιμετώπιση, άρα είναι υποχρέωσή μας, συνεχίζει, να αντιδράσουμε κι εμείς το ίδιο. «Δεν έχω κάτι περισσότερο να κερδίσω απ’ αυτό που κερδίζω ήδη, τις θετικές αντιδράσεις του κόσμου και τα λόγια στήριξης που ακούω».

 


ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ