Μια δικαιολογία που «νομιμοποιεί» τις επεμβάσεις και εν τέλει τη δημιουργία τεχνητών παραλιών. Μιλήσαμε πολλές φορές με τον Δήμαρχο για παρόμοια ζητήματα και πάντοτε λαμβάναμε μια (καλή) δικαιολογία. Αυτή τη φορά δεν θα το κάνουμε, κι ας κατηγορηθούμε ότι δεν κάνουμε σωστά τη δουλειά μας.

Το Παραλίμνι και ο Πρωταράς αποκτούν όλο και περισσότερες τεχνητές παραλίες, οι οποίες σε καμιά περίπτωση δεν μοιάζουν με τις παραλίες όπως τις γνωρίζαμε. Όσοι έχουν πάει τα τελευταία 1-2 χρόνια για μπάνιο σε παραλίες όπως το Sirena Bay, το Green Bay, οι Πρόσκοποι, η παραλία κάτω από τον Αιγιαλό, ακόμα και η Αγία τριάδα, παραλίες δηλαδή όπου έχουν κάνει επέλαση οι μπουλντόζες, μπορούν εύκολα να επιβεβαιώσουν την πιο πάνω άποψη. Η άμμος στην αρχή της θάλασσας είναι τουλάχιστον αηδιαστική και γλοιώδης.

Όταν ανακατεύεις την θάλασσα, όταν μετακινείς χώματα από και προς, όταν αλλοιώνεις την παραλία και τον βυθό, όταν γενικότερα επεμβαίνεις στη φύση, εκτός από το να αλλάζεις τον χαρακτήρα και την αισθητική του σημείου, προφανώς προκαλείς και περιβαλλοντική ζημιά. Όπως μας είχε πει σχετικά πρόσφατα η Θαλάσσια Βιολόγος Μυρούλα Χατζηχριστοφόρου, μιλώντας μαζί της για ένα θέμα που είχε προκύψει σε μια άλλη παραλία του νησιού, «οι μπουλντόζες δεν πρέπει να μπαίνουν στην παραλία. Οι παραλίες δεν είναι για μπουλντόζες. Ούτε καν για αυτοκίνητα. Ο νόμος περί προστασίας της παραλίας (είμαι και μέλος της Κεντρικής Επιτροπής Παραλίων), απαγορεύει το οδήγημα, απαγορεύει να πιάσεις άμμο, να προσθέσεις χαλίκι, να κάνεις κατασκευές χωρίς άδεια του Επάρχου».

 

Κάπου εδώ να πω ότι βλέποντας τις φωτογραφίες προσπαθήσαμε αρχικά να μιλήσουμε με τον Έπαρχο Αμμοχώστου αλλά ακόμα δεν κατέστη δυνατό να μιλήσουμε μαζί του -αφήσαμε πάντως μήνυμα οπότε ευελπιστούμε ότι θα μας καλέσουν μόλις τα καταφέρουν για να ξεκαθαρίσουμε το ζήτημα.

Πάντως, σε περιπτώσεις που η μπουλντόζα μπαίνει στην παραλία, όσο καλή κι αν είναι η δικαιολογία που προτάσσεται -και πάντα υπάρχει μία-, η περιβαλλοντική ζημιά που προκαλείται είναι συνήθως μεγάλη. Εξ ου και είναι αναγκαίο σε κάθε περίπτωση να εκπονούνται μελέτες από όλα τα αρμόδια Τμήματα. Η λογική του «εντάξει μωρέ, σιγά» δεν έχει θέση στο 2018, εκτός κι αν προσπαθούν να μας πείσουν ότι ακόμα ζούμε στο 1950…

«Δεν έπρεπε να μπει η μπουλντόζα και τα άλλα μηχανήματα. Ανακάτεψαν, μετακίνησαν, πάτησαν την άμμο κλπ. Η έννοια της ‘Περιβαλλοντικής Ζημιάς’ στην Ευρωπαϊκή Νομοθεσία είναι ξεκάθαρη» μάς είχε πει επίσης η κυρία Χατζηχριστοφόρου.

Πιο κάτω είναι πολύ εύστοχο σχόλιο της δρ. Μαρίας Χατζημιχαήλ, μέλους της Πρωτοβουλίας για τη Διάσωση των Φυσικών Ακτών: