Την Danielle την ξέρω αρκετά χρόνια, αλλά ποτέ έως σήμερα δεν είχαμε την ευκαιρία να συζητήσουμε για όλα όσα βίωσε μέχρι σήμερα, με τα προβλήματα υγείας της κόρης της, αλλά και για το πόσο κοντά στο θάνατο έφτασε όσο ήταν έγκυος.
Βρήκα το θάρρος να της στείλω μήνυμα έπειτα από μια ανάρτηση που έκανε στον προσωπικό της λογαριασμό στο Facebook, μέσα από την οποία ευχαριστούσε το κορίτσι της για όλα αυτά που της χάρισε τα χρόνια που πέρασαν.
Ήρθες στην ζωή μου! Υπάρχω...Για να σε φροντίζω 24ώρες. Για να σου προσφέρω την ανιδιοτελή αγάπη μου. Για να σε στηρίζω στα βήματά σου... Για να στέκομαι διακριτικά κοντά σου όταν με έχεις ανάγκη. Για να σε δω να πραγματοποιείς τα όνειρά σου έτσι όπως εσύ θέλεις. Για να σε ακούσω να μου λες ‘Μαμά, μπορώ και μόνη μου, τώρα δεν χρειάζομαι βοήθεια’.
Δεν επιθυμώ να γίνεις γιατρός, δικηγόρος ή επιστήμονας. Επιθυμώ μόνο αυτό που θες εσύ. Γι’ αυτό υπάρχω μάτια μου. Για σένα, για τον αδελφό σου και για μένα που με έκανες πιο ώριμο άνθρωπο, πιο υπεύθυνο και πιο ευαίσθητο. Με άλλαξες ζωή μου. Σ’ ευχαριστώ για τα πιο ωραία συναισθήματα που με έκανες να νιώσω για πρώτη φορά αληθινά. Σ’ αγαπάω».
Είναι απ’ αυτά τα post που αν δεν γνωρίζεις τι πραγματικά κρύβουν, χαρακτηρίζεις μελό και κάπως επιτηδευμένα.
Η Danielle, ενόσω ήταν έγκυος το πρώτο της παιδί, την κόρη της, έπαθε σοβαρή εκλαμψία και βρέθηκε διασωληνωμένη στο Μακάριο Νοσοκομείο. «Είχα πάθει σπασμούς και είχα πέσει σε κώμα. Είχαν ειδοποιήσει μάλιστα τον σύζυγό μου να έρθει στο νοσοκομείο να υπογράψει ότι αν πεθάνω δεν φέρουν καμία ευθύνη, αφού όπως χαρακτηριστικά του είχαν πει ‘την προλαβαίνεις, δεν την προλαβαίνεις ζωντανή’».
Λόγω της κατάστασής της η Danielle γέννησε πρόωρα το κορίτσι της, για να σώσουν τουλάχιστον μία από τις δύο. «Μόλις 25 εβδομάδων και 835γρ, σε άσχημη κατάσταση και με αιμορραγία β’ βαθμού στον εγκέφαλο. Παλεύαμε και οι δύο να ζήσουμε. Οι γιατροί, μάλιστα, μας είχαν πει ότι θα ήταν τυφλή, ανάπηρη και με νοητικό πρόβλημα. Απ’ όλα αυτά το μόνο που είχε ήταν απώλεια ακοής την οποία βελτιώσαμε με επέμβαση ένα χρόνο μετά. 10 χρόνια μετά, παλεύουμε με την σπαστική τετραπληγία. Ήδη έχει κάνει 2 επεμβάσεις στο ισχίο και επιμήκυνση μυών, ενώ καθημερινά κάνει εντατικές θεραπείες και έχουμε δει μεγάλη βελτίωση».
Η κόρη της Danielle πάει κανονικά σχολείο, με τη βοήθεια συνοδού και όπως αναφέρει η Danielle, δεν υστερεί σε τίποτα από τους υπόλοιπους συμμαθητές της. «Είναι πολύ έξυπνη και θαυμάζω τη δίψα και την όρεξη που έχει για να μαθαίνει και να γίνεται καλύτερη. Το ίδιο συμβαίνει και με το θέμα της κινητικότητάς της. Με τη βοήθεια των ειδικών έχει καταφέρει να περπατά με βοήθημα βάδισης. Αυτή της η θέληση είναι που μου δίνει δύναμη να τη στηρίζω με όλες μου τις δυνάμεις και θα το παλέψω μέχρι να τη δω να γίνεται ανεξάρτητη και να μπορεί να αυτοεξυπηρετείται».
