Ανάμεσα στον πανικό, τα ερωτήματα τύπου «Θα κτυπήσουν πίσω το Ακρωτήρι οι Ρώσοι;», «Θα ξεκινήσει ο Γ’ Παγκόσμιος;», «Έχουμε Ψυχρό Πόλεμο;» κλπ και τις ένθεν και ένθεν δηλώσεις οι μεν για να δικαιολογήσουν και οι δε για να καταδικάσουν το πρωϊνό σφυροκόπημα (ενίοτε απειλώντας με αντίποινα), παράλληλα προκύπτουν διλήμματα όπως «Ποια από τις δύο πλευρές του πολέμου που μαίνεται θα ήταν ορθότερο να υποστηρίξουμε εμείς; Είναι σωστό να υποστηρίξουμε κάποιαν από τις δύο;» αλλά και «Ποιος είναι ο θύτης και ποιος το θύμα σε αυτή την περίπτωση;».
Με μια ανάρτησή του ο Διεθνολόγος Ζήνωνας Τζιάρρας μάς υπενθυμίζει κάποια πράγματα, καταλήγοντας στο ποιο είναι το ζητούμενο (ή τουλάχιστον ποιο θα έπρεπε να είναι) σε περιπτώσεις όπως η συγκεκριμένη αλλά και ποιος είναι αυτός που υποφέρει πραγματικά και θα συνεχίσει να υποφέρει στο πλαίσιο ενός πολέμου που μαίνεται.
Πιο κάτω αυτούσιο το σχόλιό του:
«Και για τα περί ηθικής και υποστήριξης πλευρών στον πόλεμο.
Θεωρώ ότι καμία από τις πλευρές δεν έχει ηθική νομιμοποίηση. Και θεωρώ πολύ προβληματικό το ότι κάποιοι προσκολλώνται τόσο πολύ σε μια από τις πολλές πλευρές του πολέμου -είτε με τους Δυτικούς, είτε με τον Άσαντ, κτλ.
Όσο πολιτικά ανήθικος είναι ο Άσαντ, άλλο τόσο ανήθικες είναι οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους. Και δεν είναι θέμα ίσων αποστάσεων. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Το δίλημμα για επιλογή της μιας ή της άλλης πλευράς είναι ψεύτικο, κατασκευασμένο και καθοδηγούμενο από ιδεοληψίες ή πολιτικές ατζέντες.
Όσοι στηρίζουν τον Άσαντ ας θυμηθούν και ας δουν τη βία που ασκεί κατά των δικών του (μην ακούσω περί προπαγάνδας και fake news) και ας μάθουν ότι έπαιξε βασικό ρόλο στην γιγάντωση του τζιχαντιστικού κινήματος στη Συρία.
Και όσοι στηρίζουν τις ΗΠΑ (ως υπερασπιστή της σταθερότητας και άλλα φαιδρά), ας θυμηθούν ότι η Συρία είναι ένα κομμάτι ενός γεωπολιτικού ντόμινο καταστροφής και ανασφάλειας που (στην πρόσφατη ιστορία) ξεκίνησε στο Ιράκ, με την εισβολή των ΗΠΑ, και έχει αλλότριους (σίγουρα μη ηθικούς) σκοπούς.
Το ζητούμενο είναι η αναζήτηση της αλήθειας και η αντικειμενικότητα.
Αυτός που υποφέρει και θα υποφέρει είναι, βεβαίως, ο συριακός λαός ο οποίος και θα έχει πολύ λίγο λόγο στο πως θα διαμορφωθεί η Συρία την επόμενη μέρα του πολέμου».
