Από κλισέ σε κλισέ θα μου πεις κι εγώ θα σου πω πως αν δεν έχεις απολαύσει ακόμα το κομμάτι αυτό της Ελλάδας, εκεί όπου λέξεις όπως η κρίση και η μιζέρια είναι ψιλά γράμματα, θα πρέπει μάλλον να πάρεις την επόμενη πτήση της Tus Airways και να βρεθείς στο γραφικό αεροδρόμιο των Ιωαννίνων. Εμπειρία ζωής ένα ταξίδι στην Ήπειρο -στα Ιωάννινα, στα Ζαγοροχώρια, στην Κόνιτσα, στο Φαράγγι του Βίκου κλπ!

Αυτό που διαπιστώνω εκ νέου είναι πως, χωρίς να το επιδιώκω, άμα πάω κάπου και περάσω καλά, κατά κάποιο τρόπο αρνούμαι να γράψω κάτι για την εκάστοτε εμπειρία μου. Είναι μάλλον ότι φοβάμαι πως δεν θα αποδώσω στο έπακρο αυτό που έχω ζήσει ή ότι θα παρασυρθώ από τον ενθουσιασμό μου και θα αρχίσω να χρησιμοποιώ μεγάλο αριθμό επιθέτων ή αρκετές φράσεις-κλισέ (όπως καλή ώρα έκανα στην εισαγωγή) για να ωραιοποιήσω το κείμενο, κάτι που προφανώς ελλοχεύει τον κίνδυνο να φαίνεται στο τέλος αρκετά επιτηδευμένο.

Επειδή όμως ο καιρός περνά και οι μόνοι που αδικούνται από αυτή μου την άρνηση είναι η Action Global Communications και η TUS Airways που οργάνωσαν αυτό το ταξίδι, φτιάχνοντάς μας ένα υπέροχο πρόγραμμα (του οποίου τα highlights θα διαβάσεις παρακάτω), θα πρέπει κι εγώ με τη σειρά μου να γράψω για την εμπειρία μου, ως είθισται. Πριν από μένα, έγραψαν ήδη η Στέλλα, ο Κλεάνθης, η Κούλα και ο Κωστής, οπότε φρόντισα να διαφοροποιηθώ λίγο σε σχέση με τον τρόπο γραφής, δίνοντας υπό τη μορφή χρήσιμων tips τα όσα υπέροχα κουβαλώ ως αξέχαστες εμπειρίες τους τελευταίους δύο μήνες!

Προσπάθησα απλώς να δημιουργήσω εικόνες των όσων έζησα, όχι για να σε πείσω να ταξιδέψεις (αν και νομίζω πως θα τα καταφέρω εύκολα) αλλά για να διοχετεύσω επιτέλους κάπου αυτό τον υπέρμετρο ενθουσιασμό!

Εικόνα 1η

Η απόλυτη ατραξιόν της πόλης είναι σαφέστατα η λίμνη Παμβώτιδα. Αφού περπατήσεις περιμετρικά, απολαμβάνοντας καφέ και γιαννιώτικα σιροπιαστά σε ένα από τα ζαχαροπλαστεία-cafe, πήγαινε στα σημεία που βρίσκονται τα καραβάκια, μπες σε ένα από αυτά και ζήσε το μύθο σου στο νησί των Ιωαννίνων -ένα από τα ελάχιστα νησιά λιμνών της Ευρώπης που κατοικείται (έχει περίπου 250 κατοίκους, ψαράδες οι πλείστοι), αλλά και το μοναδικό νησί στον κόσμο που δεν έχει όνομα.

Εικόνα 2η

Ιδιαίτερη περίπτωση αποτελεί και το Κάστρο των Ιωαννίνων, καθώς πρόκειται για ένα από τα λίγα κατοικήσιμα κάστρα της Ελλάδας, ενώ διαθέτει μεταξύ άλλων και πολλά διατηρητέα κτίρια. Σε ένα από αυτά έχει στεγαστεί το Μουσείο Αργυροτεχνίας, το οποίο παρότι είναι μέσα σε ένα από τα παλιά κτίρια που ήταν τα μαγειρία του Αλή Πασά, εντούτοις μοιάζει να αιωρείται αφού σε ελάχιστα σημεία εφάπτεται του διατηρητέου κτίσματος. Όντας στο μουσείο, δώσε βάση στα καλλιτεχνήματα που έχουν φτιαχτεί από τους περίφημους ντόπιους τεχνίτες -ειδικά σε αυτά που είναι με τη μέθοδο της συρματερής τεχνικής-, αλλά και στην ιστορία του Σωτήριου Βούλγαρη που έφυγε από την πόλη και πήγε στην Ιταλία δημιουργώντας την αυτοκρατορία BVLGARI.

Εικόνα 3η

Αν πρέπει να σου προτείνω χώρο για διαμονή, θα ήμουν τουλάχιστον άδικος αν δεν σε έστελνα στο 5αστερο Hotel Du Lac. Προσωπικά, τον Μάρτιο, απόλαυσα τη θέα της λίμνης, πίσω από την οποία δέσποζαν οι χιονισμένες βουνοκορφές. Εσύ, αν πας εκεί σήμερα, θα απολαύσεις μπάνιο σε μια μεγάλη πισίνα ή στις ιδιωτικές πισίνες των σουίτων, ένα πραγματικά πλουσιοπάροχο πρόγευμα, χαλάρωση με ποτό ή διάβασμα σε ένα απίστευτης αισθητικής lobby, αλλά και εξαιρετικό φαγητό -ακόμα έχω στο στόμα μου τη γεύση του βελουτέ μανιταριών της Πίνδου με αφρό.

Εικόνα 4η

Βολτάροντας στην πόλη, εκτός από τα μπαράκια, τις ταβέρνες, τις καφετέριες και φυσικά τα καταστήματα (σε όλα θα βρεις Κύπριους να ψωνίζουν), μην παραλείψεις να διαβείς την εβραϊκή γειτονιά και να ρωτήσεις για να μάθεις 5 πράγματα για την ιστορία που συνοδεύει την εν λόγω συνοικία με τα πανέμορφα, πολύχρωμα σπίτια.

Εικόνα 5^η

Ok, το λεωφορείο συνήθως προκαλεί κούραση, ζάλη και άλλες παρενέργιες. Όταν όμως αντικρύσεις απέναντί σου το φημισμένο Γεφύρι του Κόκκορου, φτάνοντας στα Ζαγοροχώρια, θα πάθεις την πλάκα σου. Όχι, δεν έχεις παραισθήσεις, αυτό που βλέπεις είναι αληθινό. Πιες ένα αφέψημα με φύλλα ιπποφαές από τον κυριούλη εκεί και πάρε κι ένα πακέτο για το σπίτι. Απίστευτα αναζωογονητικό, όσο και η αίσθηση να περπατάς στο απείρου κάλλους μονότοξο γεφύρι.

Εικόνα 6η

Φτάνοντας στο Μονοδένδρι, σε χιονισμένο τοπίο πλέον, περάσαμε από το πολύ ιδιαίτερο Πέτρινο Δάσος, όπου πραγματικά ο νους αδυνατεί να συλλάβει ότι δεν έχει αγγίξει ανθρώπινο χέρι σε αυτό που βλέπεις. Αφού κατεβήκαμε από το λεωφορείο, περπατήσαμε μέχρι τη θέση Οξυά, απολαμβάνοντας από ψηλά ένα από τα πιο φημισμένα, εντυπωσιακά και σημαντικά φαράγγια στον κόσμο, αυτό του Βίκου. Ήξερες ότι η χαράδρα του Βίκου, σύμφωνα με την έκδοση του 2005 του βιβλίου των ρεκόρ Guinness, είναι η βαθύτερη του κόσμου (σε αναλογία με το πλάτος της); Κι αυτό γιατί σε ένα συγκεκριμένο σημείο έχει βάθος 900 και πλάτος 1100 μέτρα.

Εικόνα 7η

Στην πανέμορφη και γραφική Κόνιτσα, είχαμε μεταξύ άλλων την ευκαιρία να ανεβούμε στο ψηλότερο σημείο του χωριού και να απολαύσουμε μια εικόνα που αντίστοιχή της θα δεις μόνο αν βρεθείς στο Mont Blanc. Καθόλου τυχαίος ο χαρακτηρισμός «ελληνικές Άλπεις» που έχουν αποδώσει στην Τύμφη.

Εικόνα 8^η

Είτε πιστεύεις είτε όχι, πραγματικά αξίζει να επισκεφτείς το σπίτι όπου ο (Άγιος σήμερα) Παΐσιος έζησε τα νεανικά του χρόνια. Όχι για να ανάψεις κεράκι και άλλα τέτοια «παγανιστικά», αλλά για να ακούσεις από πρώτο χέρι δυο πράγματα γι’ αυτή την σημαντική για τη χριστιανοσύνη και προφανώς παρεξηγημένη προσωπικότητα. Η κυρία που θα σου ανοίξει το σπίτι, η Αντωνία Εζνεπίδου (διάβασε σχετική συνέντευξη στη CITY, ΕΔΩ), είναι ανιψιά του Παΐσιου. Άμα ακούσεις από πρώτο χέρι τι άνθρωπος ήταν θείος της, ή παππούλης όπως η ίδια τον ονομάζει, θα καταλάβεις πόσο παραφουσκωμένος είναι από κάποιους, για τους δικούς τους λόγους, ο μύθος ενός ανθρώπου που ασκήτευε σε καλύβες στο Άγιο Όρος. Μην παραλείψεις να πάρεις ένα φρέσκο λουκουμάκι φεύγοντας.

Εικόνα 9η

Επειδή εκτός από το μάτι θα πρέπει να χορτάσει και το στομάχι, ένας εξαιρετικός μεζές είναι η πέστροφα σε ένα από τα εστιατόρια δίπλα στον ποταμό Βοϊδομάτη. Εμείς κάναμε σταθμό στο ομώνυμο με τον ποταμό εστιατόριο και έχω να πω, χωρίς καθόλου να υπερβάλλω, πως η πέστροφα που φάγαμε εκεί ήταν λουκούμι.

Εικόνα 10η

Αν δεν έχει κάνεις rafting σε ποταμό (στην Ελλάδα), και ειδικά off season (εννοώντας την περίοδο που δεν τον λες και «λάδι» τον ποταμό), δεν μπορείς να καταλάβεις τι σημαίνει να κτυπάει κόκκινο η αδρεναλίνη. Εμείς κάναμε στον Ποταμό Άραχθο, με ενδιάμεση στάση για λίγη δροσιά στον καταρράκτη της Κλίφκης, περάσαμε από το σχεδόν σεληνιακό τοπίο ανάμεσα σε αχανή φαράγγια και αυτό που έχω να πω είναι πως όλο αυτό το έζησα κυριολεκτικά με κομμένη την ανάσα! Άνετα θα το επαναλάμβανα με την πρώτη ευκαιρία!

Εικόνα 11η

Η Ελλάδα που... βρήκαμε στην Πράμαντα, τον μεγαλύτερο οικισμό στα Τζουμέρκα, είναι πέρα για πέρα η εικόνα που θα έπρεπε να κουβαλά μαζί του φεύγοντας από τη χώρα κάθε τουρίστας! Απίστευτο το τοπίο, απίστευτη η φιλοξενία, απίστευτο το φαγητό -ειδικά τα κρεατικά στην ταβέρνα ο Μπούτζας. Όλα απίστευτα, ναι! Και ειδικά η εικόνα με την εκκλησία της Αγίας Παρασκευής, τις σημαιούλες -μιας και ήταν 25 του Μάρτη- και τα παιδάκια που έτρεχαν στην πλακόστρωτη πλατεία! Αυτή είναι η Ελλάδα που αγαπάμε να αγαπάμε!

PLUS

Δεν είχαμε την τύχη να τα επισκεφτούμε, αλλά από εικόνες που είδαμε «ψηνόμαστε» άγρια να το κάνουμε με την πρώτη ευκαιρία. Και κατά προτίμηση, καλοκαίρι. Ο λόγος για τη «ριβιέρα της Ηπείρου» ή «Καραϊβική της Ελλάδας» όπως χαρακτηριστικά αναφέρονται συχνά η Πάργα και τα Σύβοτα. Κατάλευκες αµµουδιές, καταπράσινοι λόφοι και τα κατάφυτα νησάκια, τα οποία προσεγγίζεις ακόμα και με τα πόδια!

ΠΩΣ

Η Κύπρος με τα Ιωάννινα συνδέονται πλέον με απ’ ευθείας πτήση της TUS Airways (www.tusairways.com).

Η Tus κάνει 3 πτήσεις την εβδομάδα στα Ιωάννινα:

Λάρνακα - Ιωάννινα:

Δευτέρα, Πέμπτη και Παρασκευή, στις 11:30

Ιωάννινα - Λάρνακα:

Δευτέρα, Πέμπτη και Παρασκευή στις 14:30

Φωτογραφίες: Μιχάλης Μιχαηλίδης / CITY