Από τον Δρ. Ανδρέα Θ. Πετάση, Επίκουρο Καθηγητή, American College
Ορισμένα από τα μέτρα αυτά πρέπει να αφορούν την επιμόρφωση και την εκπαίδευση του προσωπικού (ειδικά των στελεχών) των οργανισμών, τη χρησιμοποίηση υποστηρικτικού εξοπλισμού, την εφαρμογή χρονικής ευελιξίας στην εργασία, ευκαιρίες κατάρτισης για τα άτομα με αναπηρία, και σε γενικές γραμμές περισσότερη κρατική υποστήριξη σε συνεργασία με τις οργανώσεις και συνδέσμους που σχετίζονται με άτομα με αναπηρία.
Ευρήματα από διάφορες έρευνες καταδεικνύουν την αναγκαιότητα χάραξης κρατικής και κοινοτικής πολιτικής, διότι μια τέτοια κοινωνικοπολιτική στρατηγική ενισχύει το επίπεδο μόρφωσης και εκπαίδευσης, και αυξάνει τις πιθανότητες εξεύρεσης εργασίας για τα άτομα με αναπηρία.
Σε σχέση με την εκπαίδευση, με την παροχή μιας πλήρους χρηματοδότησης, με μία ειδική πιστωτική βοήθεια για απόκτηση ειδικού εξοπλισμού και οχημάτων, και μια ειδική φορολογική έκπτωση για τροποποίηση της οικίας των ατόμων με αναπηρία, έτσι ώστε να δημιουργηθεί το καταλληλότερο περιβάλλον, τόσο για τη διαβίωση τους, αλλά και για τις σπουδές και την εργασία του.
Τα μέτρα εκπαίδευσης και επιμόρφωσης των υπαλλήλων και των στελεχών θα πρέπει να περιλαμβάνουν πληροφορίες σχετικές με τις νομοθετικές διατάξεις, σε θέματα προσλήψεων, προαγωγών, εκπαίδευσης, ανάπτυξης ικανοτήτων, όπως και για τις απαραίτητες αλλαγές και το κόστος αυτών σχετικά με αγορά εξοπλισμού, διαμόρφωσης χώρων εργασίας, και εν τέλει για τη σημασία αυτών ως διορθωτικά μέτρα προς μεγαλύτερη/ περισσότερη αποτελεσματικότητα των εργαζομένων με αναπηρία.
Οι χώρες μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχουν ήδη συμφωνήσει ότι τα άτομα με αναπηρία θα πρέπει να έχουν ίσες ευκαιρίες εργοδότησης, εκπαίδευσης, και ανέλιξης, χωρίς η αναπηρία τους να εμφανίζεται ως αρνητικός παράγοντας. Αυτό δημιουργεί μια πρόκληση για τα στελέχη των οργανισμών σε ότι αφορά την ενεργό εμπλοκή, καθοδήγηση και υποστήριξη τους προς τα άτομα με αναπηρία, στο πλαίσιο μιας πολιτικής διαχείρισης της διαφορετικότητας.
Ένα άλλο πρακτικό παράδειγμα είναι η εισαγωγή του Εθνικού Συστήματος Ασφάλισης Αναπηρίας στην Αυστραλία, το οποίο σύστημα αποκλίνει των παραδοσιακών μεθόδων υποστήριξης της επαγγελματικής απασχόλησης των ατόμων με αναπηρία, αλλά στοχεύει στη δημιουργία μιας κοινωνίας πιο φιλικής και δεκτικής προς τα άτομα με αναπηρία. Το δικαίωμα για ίσες ευκαιρίες πρέπει να υποστηρίζεται από όλες τις κοινωνίες, διότι αντανακλά την ηθική της ίδιας της κοινωνίας. Έτσι, για να επιτευχθεί ο στόχος μιας ηθικής κοινωνίας, είναι ανάγκη να υποστηριχθούν τα ίσα δικαιώματα όλων στην παροχή ίσων ευκαιριών.
