Σήμερα, οι διάφορες οργανώσεις των εκπαιδευτικών, έπειτα από τη μεγάλη ρήξη μεταξύ των και του Υπουργού Παιδείας, αποφάσισαν να καθίσουν στο τραπέζι και να συζητήσουν όλα όσα τους απασχολούν.

Εκατέρωθεν κατηγορώ με την κοινή γνώμη και κυρίως τους γονείς να βρίσκονται στη μέση, χωρίς να αντιλαμβάνονται καλά – καλά τι συμβαίνει και ποια πλευρά έχει, αν έχει, δίκαιο. Ωστόσο, πολλοί καταλογίζουν ευθύνες για την κατάντια του εκπαιδευτικού μας συστήματος όχι μόνο στους εκπαιδευτικούς και το υπουργείο, αλλά και στους ίδιους τους γονείς οι οποίοι όλα τα προηγούμενα χρόνια ήταν μάρτυρες αυτής της κατρακύλας και κανείς δεν έκανε τίποτα.

Η Μαρία Σουτζιή*, γράφει ένα κείμενο με αποκλειστικούς παραλήπτες τους γονείς.





Αγαπητέ γονιέ,

Επειδή βρέθηκες σε ένα κυκεώνα αντεγκλήσεων με νούμερα και γραφικά.

Επειδή τα τελευταία χρόνια είσαι πολύ ταλαιπωρημένος με τη δουλειά σου (ωράριο, μισθοδοσία, απαιτήσεις)

Επειδή η ανασφάλεια σε ζώνει από παντού. Φοβάσαι μην αρρωστήσεις εσύ ή δικοί σου, φοβάσαι μην απολυθείς, φοβάσαι τις τράπεζες που απόμειναν και όσες άλλες κομπίνες σου ετοιμάζουν, φοβάσαι την ανάπτυξη των τζογαδόρων, φοβάσαι τους πολιτικούς, φοβάσαι για το μέλλον των παιδιών σου, (οι φόβοι σου κι οι φόβοι μου στο ίδιο το τραπέζι). ΝΑΙ, το δημόσιο σχολείο έχει προβλήματα. 

 

Αυτούς που μιλούν τώρα για διόρθωση όμως να τους προσέχεις. Αυτοί τα δημιούργησαν.

Τη μόρφωση των εκπαιδευτικών, την επιμόρφωση, τα αναλυτικά προγράμματα, τα σχέδια αξιολογήσεων, Αυτοί τα σχεδίασαν. Και τα έκαναν πιάνοντας μισθούς και πολλαπλές συντάξεις που εσύ ούτε στα μεγάλα όνειρά σου δε θα τα δεις, ικανοποιώντας πρωτίστως, όχι το παιδί σου αλλά την οικονομική και θρησκευτική ελίτ του τόπου, πολιτικές ντιρεκτίβες ή προσωπικές ατζέντες. Νομίζεις το πλήρως αναπτυγμένο δίκτυο φροντιστηρίων στην Κύπρο προέκυψε τυχαία;

Έπρεπε όμως να ήσουν υποψιασμένος. Όταν σου φώναζα για να αγοράσουμε παραμύθια και παιχνίδια. Όταν σε παρακαλούσα να πληρώσεις τους διαδραστικούς πίνακες. Όταν πλήρωνες για τους προτζιέκτορες. Τα κλιματιστικά. Τις μικροφωνικές... Έπρεπε να ρωτήσεις το Υπουργείο. Μα πού παν τα λεφτά μου σαν φορολογούμενος πολίτης; 

 

Τους είπαν κόψετε από την Παιδεία. Μετράτε τους τα λεπτά, τα βήματα, τις αναπνοές. Μας ανέβασαν στα κολάνια της παραγωγής. Επιάσαν πήχες, αξαμώνουν μας.

Όταν το παιδί σου έκανε μάθημα στη λυόμενη αίθουσα, γυμναστική στη χωράφα, όταν τα ταβάνια και οι τοίχοι λουβούσαν... Έπρεπε να διερωτηθείς. Όταν το αλλόγλωσσο έμπαινε στην Στ΄ τάξη και του αναλογούσαν δύο περίοδοι τη βδομάδα ενίσχυση για να καλύψει την ύλη έξι χρόνων.

Όταν το παιδί με ειδικές δυσκολίες είχε 20 ή 40 λεπτά την εβδομάδα για στήριξη . Όταν ο ένας εκπαιδευτικός ψυχολόγος κάλυπτε δύο επαρχίες! Έπρεπε να φωνάξεις, να θυμώσεις.

Αυτοί που μιλούν τώρα δεν είναι ειλικρινείς. Τους είπαν κόψετε από την Παιδεία. Μετράτε τους τα λεπτά, τα βήματα, τις αναπνοές. Μας ανέβασαν στα κολάνια της παραγωγής. Επιάσαν πήχες, αξαμώνουν μας. 

Το 1998 η Ουνέσκο μάς εισηγήθηκε 9χρονη ενιαία εκπαίδευση. Όχι αποσπασματική μάθηση. Όχι αγεφύρωτα χάσματα. Τώρα ενωνόμαστε. Στη βάση «δεικτών» παραγωγής και αποτίμησης. Δως του αβέρτα εξετάσεις, τεστ, βαθμοί. Ακόμα λίγο θα μας πουν να βάζουμε BARCODE στο παιδί σου.

Πού πήγαν οι ώρες της Τέχνης, της Γυμναστικής, της Μουσικής στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση; Γιατί εσκοτώσαμε τη λογοτεχνία μετατρέποντάς την σε «τεχνική του Λόγου»; Γιατί ειρωνεύκουνται το θέατρο; Ποιοι φωστήρες αφαιρέσαν τη Μυθολογία από το Δημοτικό; Εν ιδέες του Αρχιεπίσκοπου; Πόσες ώρες κάμνουμε θρησκευτικά, εκκλησιασμούς, προσευχές, προσκυνήματα σε βάρος της επιστήμης; Ο Δαρβίνος γιατί ΤΩΡΑ εμπήκε στην ύλη; Γιατί το μωρό σου εν φορτωμένο με τόσο γομάρι ύλης που εν το σώνει; Γιατί τα διαλείμματα του εν το κανούν ούτε να φάει;

Τα άχρηστα λογισμικά των εκατομμυρίων που ετοίμασαν οι αποσπασμένοι στα ινστιτούτα και στα υπουργεία ποιου ιδέα ήταν; Δεν είναι διασπάθιση δημοσίου χρήματος κύριε ελεγκτή; Το ενιαίο ολοήμερο όπως εισήχθηκε και το προαιρετικό που ψυχομαχούν, ποιοι το σχεδίασαν; Οι εκπαιδευτικοί; Δεν είναι διασπάθιση δημοσίου χρήματος;

 

Επακετάραν τους εκπαιδευτικούς σε ομάδες: αντικαταστάτες, αορίστου χρόνου, διορίσιμοι, αποτυχημένοι, συμβασιούχοι... για να τους κρατούν χωρισμένους τζαι stand by. Hunger games! Έξυπνο! 

Εμείς είμαστε απλοί στρατιώτες. 

Στο γραφείο μου έχω κλιματιστικό.

Πολλές φορές εν το ανάβω. Γιατί; Γιατί αντρέπουμαι. Που τους άλλους δασκάλους. Που τα μωρά...

Αγαπητέ ταλαιπωρημένε γονιέ, πιάνουν μιαν ώρα από τη δασκάλα της α’ τάξης με τις οποίες κάμνει θαύματα για τον αλφαβητισμό των μωρών σου, τζαι αφήνουν ένα στρατό αποσπασμένους σε υπουργεία και αρχιεπισκοπές να τους δουλεύκουν. Έτσι γίνονται ξέρεις οι ορθολογισμοί!

Οφείλεις να σταθείς στο ύψος σου και να υποστηρίξεις το δημόσιο σχολείο. Την ποιοτική κι όχι ποσοτική αναβάθμισή του. Είναι κοινωνικό αγαθό. Το δικαιούσαι. Το δικαιούνται πρώτα απ’ όλους τα παιδιά σου. Δεν είσαι επαίτης. Αν δεν μπορούν να στο προσφέρουν, όπως συμβαίνει και με τη δημόσια υγεία, να κλείσουν το κατάστημα της κυβέρνησης. Ή να την ιδιωτικοποιήσουμε. Όταν μιλάνε για ιδιωτική εκπαίδευση δεν είναι εσένα που έχουν υπόψιν.

Γι’ αυτούς τα μωρά σου είναι απλά νούμερα! 6308 ευρώ ο μαθητής του Δημοτικού. 9777 ο μαθητής της Μεσης.

(#Όχι #Σύμβουλος. #Μάχιμη #εκπαιδευτικός)

*Η Μαρία Σουτζιή διαθέτει Ph.D στα παιδαγωγικά και είναι Διευθύντρια Δημοτικής Εκπαίδευσης

Μέλος του Δ.Σ. της Προοδευτικής Κίνησης Δασκάλων και Νηπιαγωγών