Νέα έρευνα του πανεπιστημίου του Binghamton στις ΗΠΑ, φανερώνει πώς τα σημεία στίξης στα μηνύματα φανερώνουν τις προθέσεις και την ειλικρινεια των λόγων μας. Κάτι που δεν είναι πάντα καλό.
Σύμφωνα με την έρευνα, το να κλείνει κάποιος τα γραπτά μηνύματα με τη χρήση της τελείας αποτελεί κάκιστη στρατηγική επιλογή. Η συμμόρφωση με αυτόν το στοιχειώδη γραμματικό κανόνα που διδαχθήκαμε στο δημοτικό αποδεικνύεται ότι καθιστά τα sms μας λιγότερο ειλικρινή. Οι περισσότεροι μάλιστα το θεωρούν ένδειξη σκληρότητας προς τον άνθρωπο στον οποίο απευθύνεται.
Κατά κανόνα μία φράση πρέπει να τελειώνει με τελεία. Όχι όμως στα γραπτά μηνύματα.
Εκτός κι αν θέλετε να δημιουργήσετε αντιπάθειες. Στην άλλη όχθη του Ατλαντικού οι ερευνητές ενέσκηψαν στο ακαθώδες ζήτημα της στίξης στα sms.
Για να γίνει κατανοητός ο κοινωνικός ρόλος της τελείας στα πλαίσια της υπολογιστικά υποβοηθούμενης επικοινωνίας/computer-mediated communication, δηλαδή όταν στέλνουμε μηνύματα στο κινητό, σε chat και σε άλλα ηλεκτρονικά μέσα επικοινωνίας, η ομάδα δημιούργησε ένα εμπειρικό πρωτόκολλο και ζητήθηκε από 126 φοιτητές να αξιολογήσουν μια σειρά διαλόγων που παρουσιάζονταν είτε σε μορφή γραπτών ηλεκτρονικών μηνυμάτων, είτε σε χειρόγραφα.
Τα μηνύματα ήταν σε μορφή ερώτησης κλειστού τύπου που ακολουθείται από μια σύντομη απάντηση που ακολουθείται από την χρήση τελείας ή όχι.
-Ισχύει το σινεμά απόψε;
-Ναι, μέσα είμαι.
Το πείραμα απέδειξε ότι το γραπτό μήνυμα εκτιμούνταν ως λιγότερο ειλικρινές όταν οι απαντήσεις περιείχαν τελεία. Αντιθέτως το θαυμαστικό θεωρήθηκε ως ένδειξη μεγαλύτερης ειλικρίνειας σε σύγκριση με την παντελή έλλειψη σημείου στίξης. Και για να κορυφωθεί η πολύπλοκότητα αυτής της νέας γραμματικής σας ενημερώνω ότι η τελεία ήταν απόλυτα αναμενόμενη, αποδεκτή και φυσιολογική στα χειρόγραφα μηνύματα.
«Μοιάζει σαν τα sms να έχουν ανεξαρτητοποιηθεί και να έχουν θέσει εαυτόν εκτός γραμματικών και συντακτικών κανόνων» παρατηρεί η Celia Klin, διευθύντρια της μελέτης.
Γιατί όμως αυτό το μαύρο σημαδάκι, το κατά τα άλλα τόσο σωστό από γραμματικής απόψεως ενοχλεί και εγείρει αμφιβολίες για την ειλικρίνεια και την αγνότητα των δηλώσεων μας;
Οι απαντήσεις στο ερώτημα αυτό είχαν όλες έναν κοινό παρονομαστή: η έλλειψη των μη λεκτικών στοιχείων στον διάλογο αναγκάζει τους «συνομιλητές» να χρησιμοποιούν τα σημεία στίξης για να χρωματίσουν την συζήτηση και να υποδηλώσουν τις προθέσεις και την διάθεση τους. Η τελεία χρησιμοποιείται κυρίως όταν κάποιος είναι ενοχλημένος ή ακόμα και εκνευρισμένος, ως μέσο έκφρασης της αντίθεσης και της δυσαρέσκειας του. Πρόκειται για την κυριολεκτική εφαρμογή της έκφρασης «τελεία και παύλα».
Αντίθετα για να εκφράσουν χαρά, ανυπομονησία και πηγαία συναισθήματα οι χρήστες στολίζουν τις προτάσεις τους με αρκετά θαυμαστικά. Η απουσία του οπτικού ερεθίσματος, του τόνου της φωνής, οι παύσεις αντισταθμίζεται από την υπερβολική χρήση emoticons, θαυμαστικών και ερωτηματικών.
Η στίξη εν τέλει δίνει τον τόνο και αποκτά μια καινή και μη παραδοσιακή λειτουργία στην μετάδοση νοήματος και την αποσαφήνιση των διαθέσεων μας.
Συνιστούμε προσοχή λοιπόν στους τυπολάτρεις! Η επιμονή στην σχολαστική χρήση των κανόνων γραμματικής ίσως σας κοστίσει φιλίες και συναναστροφές. Τελεία.
Τα στοιχεία από το ScienceDirect/LIFO
