Μετά τον χθεσινοβραδινό ευρωπαϊκό αγώνα του ΑΠΟΕΛ στο ΓΣΠ με αντίπαλο την Hapoel Beer Sheva, από τον οποίο πήρε την πρόκριση για την επόμενη φάση του Europa League με νίκη 3-1, πέραν της χαράς, επικράτησε και μία παγωμάρα, μια δυσαρέσκεια για τη συμπεριφορά μερικών οπαδών οι οποί βρέθηκαν στις κερκίδες και έδειξαν με κάθε δυνατό τρόπο ότι ακόμη δεν έχουν βγει από τις σπηλιές τους.
Ο Α, φίλαθλος του ΑΠΟΕΛ, με μία ανάρτησή του, εξιστορεί μία προσωπική του εμπειρία και εξηγεί τους λόγους που εγκατέλειψε τα γήπεδα, αλλά και γιατί η συμπεριφορά του κάθενός μας, μέσα σε αυτό εκπροσωπεί και ενίοτε προσβάλλει το σύνολο του τόπου μας.
Γράφει ο Α.Σ
Ήταν 13 Δεκεμβρίου 2013 και βρέθηκα στη Φρανκφούρτη για τον αγώνα ΑΠΟΕΛ ενάντια στην Eintracht. Το πρωί, μετά τον αγώνα, περπατούσα μόνος μου σ’ ένα πάρκο, όταν ένας οπαδός της Eintracht επιτέθηκε μου γιατί -σύμφωνα με τζιείνον πάντα- ως οπαδός του ΑΠΟΕΛ σήμαινε ότι ήμουν αυτόματα Νεοναζί Φασίστας. Ήθελα να του εξηγήσω πως με την ίδια λογική, αφού εν Γερμανός, σημαίνει εν τζιαι τζιείνος ναζί, αλλά εν μου φάνηκε να ήταν άνθρωπος της λογικής.
Για καλή μου τύχη επερνούσε τζι’ άλλος κόσμος που το πάρκο οπότε ο τύπος εν το συνέχισε τζιαι στα πολλά επαρεμβήκαν τζιάλλοι, τζιαι αναγκάστηκε να φύει.
Εν θα ξεχάσω ποττέ τζιείνη τη στιγμή γιατί νομίζω ήταν η πρώτη φορά στη ζωή μου που ένιωσα πραγματικό φόβο. Τούτη την ιστορία ελάχιστα άτομα την ξέρουν γιατί αποφεύγω να τη λαλώ. Ο λόγος που αποφάσισα να τη δημοσιοποιήσω μετά από 5 χρόνια, ήταν αφού είδα κάποια πράγματα που έγιναν στον χθεσινοβραδινό αγώνα του ΑΠΟΕΛ. Νιώθω ότι κάποιοι πρέπει επιτέλους να αντιληφθούν κάποια πράματα.
Άμαν πηαίνετε στο γήπεδο τζιαι χώνεστε μες το πλήθος τζιαι ξαφνικά νιώθετε ότι έσιετε δύναμη, μεν ξεχνάτε ότι αντιπροσωπεύετε ένα σύνολο. Οπότε, εσύ άξεστη «κυρία» που εξιτίμαζες τον παίχτη τους τον «ππουστόμαυρο», εσύ ανιστόριτε βλάκα που τους ελάλες να παν πίσω στο Άουσβιτς, εσύ που εσιαιρετούσες ναζιστικά τζιαι δεν βρίσκω καν λέξη να σε χαραχτιρίσω, είσαστε ο -πιο βασικός- λόγος που τα τελευταία χρόνια απομακρύνθηκα που τα γήπεδα.
Μπορεί να νιώθετε ωραίοι τζιαι με κότσια άμαν χώννεστε μέσα στη μάζα, αλλά μην ξεχνάτε ότι οι πράξεις τζιαι τα λόγια σας εξακολουθούν να έχουν συνέπειες. Αντιπροσωπεύετε ένα σύνολο τζιαι πλέον εκάμετε με να μεν θέλω να είμαι μέλος τούτου του συνόλου -παρόλο που έσιει σχεδόν 20 χρόνια που πάω γήπεδο. Είτε σας αρέσκει είτε δεν σας αρέσκει, πρέπει να καταλάβετε ότι είσαστε μέρος του προβλήματος.
Εν λέω να μεν πηαίνετε γήπεδο! Πηαίνετε, φωνάξετε, ξιτιμάστε, άψετε τζιαι φωτοβολίδες άμαν θέλετε, εν έχω κανένα πρόβλημα. Υπάρχουν τζιαι κάποια όρια όμως. Μεν ξεχνάτε ότι στο τέλος της ημέρας αντιπροσωπεύετε τον ΑΠΟΕΛ, τον κάθε Αποελίστα τζιαι κατ’ επέκταση τον κάθε Κύπριο τζιαι τον κάθε Έλληνα. Μεν μας κάμνετε να ντρεπούμαστε για τούτο που είμαστε.
