Λίγες μόλις μέρες πριν την επίσημη ημερολογιακή έξοδο του καλοκαιριού και την αντίστοιχη είσοδο του φθινοπώρου, η Μ.Γ σκιαγραφεί το προφίλ του μέσου Κύπριου πολίτη καθώς αυτό μεταλλάσσεται από ημίγυμνο καλοκαιρινό με διχαλωτή παντόφλα και μαγιό σε semi χειμερινό με μακρύ παντελόνι, κοντομάνικη μπλούζα και «ας πάρω μια ζακέτα, μπορεί να κάνει ψύχρα». Άσχετα αν οι καιρικές προβλέψεις κάνουν λόγο για ένα Σεπτέμβρη θερμότερο και από τον Αύγουστο.

Και επειδή όλα στη ζωή πρέπει να τα βλέπουμε με πολλές δόσεις χιούμορ, η Μ.Γ κάθισε στο πληκτρολόγιο και σχολίασε όλα όσα θα ξεκινήσουν να συμβαίνουν στη μεταλλαγμένη μας πατρίδα από την 1η Σεπτεμβρίου, ημέρα Σάββατο.

Τεκτονικές διαταραχές χώρου, χρόνου και κλίματος

Τον Σεπτέμβρη επαναπροσδιορίζεται ο χάρτης και το ημερολόγιο. Πιο συγκεκριμένα η απόσταση από την θάλασσα μεγαλώνει – ανεξάρτητα αν το κλίμα δεν αλλάζει και πολύ- φαντάζει πιο μακριά και πιο απομακρυσμένο σενάριο και το ημερολόγιο προσανατολίζεται σε (τόσες) μέρες πριν την επόμενη αργία. Επίσης μετατοπίζεται το ενδιαφέρον των καιρικών συνθήκων από τον καύσωνα στα πρωτοβρόχια –και πάλι ανεξάρτητα αν το κλίμα δεν αλλάζει και πολύ- και το αναλυτικό-επιστημονικό ενδιαφέρον μετακινείται από τις ψηλές επιδόσεις του καύσωνα, που κάθε χρόνο σπάζει το ρεκόρ του ενώ συναγωνίζεται τον εαυτό του (σχιζοφρενικός πρωταθλητισμός), στο πότε και πόσο ακριβώς θα βρέξει φέτος με τα δελτία καιρού να δίνουν ρέστα σε αναλύσεις και υπερ-συνδέσεις με ποικίλους εμπειρογνώμονες του είδους.

Αν δεν βρέξει καθόλου, μαύρα τα μαντάτα με οιωνούς για ένα (ακόμα) άνυδρο φθινόπωρο. Αν ψιλό- βρέξει, θα θεωρηθεί μέγα θέμα και καλός οιωνός για το νησί. Αν βρέξει πολύ θα θεωρηθεί ακραίο καιρικό φαινόμενο, θα πλημυρίσει η Λάρνακα και θα παίξει σε όλα τα ειδησεογραφικά αυτό το ίδιο πλάνο δεκαετίας 90’ του πλημμυρισμένου δρόμου με κοντινό στις αποχετεύσεις, που παρασύρει τα πάντα και μαζί ένα συγκεκριμένο πλαστικό σκουπίδι, που ρέει και επιπλέει με φόρα στη δίνη του νερού. Φυσικά μέχρι τότε, μέχρι να βρέξει δηλαδή στην πραγματικότητα, θα έχουμε ήδη υπολογίσει τις ακριβείς πιθανότητές του αν βρέξει, χωρίς να συνδέονται απαραίτητα με του λόγου το αληθές, και θα έχει «βρέξει» πολλές φορές υποθετικά βάσει των προβλέψεων. Η μόνη αναμφισβήτητη επιστημονική αλήθεια που συνεπάγεται από τις ρεαλιστικές και υποθετικές βροχοπτώσεις των δελτίων καιρού είναι ότι τα πλαστικά ζουν για πάντα ή έστω παραμένουν άθικτα από την δεκαετία του 90’.

Η Μαύρη Τρύπα του γραφείου

Μια μόνο στιγμή χρειάζεται για να σβήσει μια περίοδο χαλαρότητας, καύσωνα και παραλιακού μαυρίσματος, η στιγμή της επιστροφής στο γραφείο και της επανασύνδεσης με τον τελευταίο άνθρωπο πάνω στη γη, κυρίως υπεύθυνο της μαύρης τρύπας του γραφείου μαζί με τη ρουτίνα από την οποία έκανες τα πάντα με επιτυχία για να ξεφύγεις Π.Κ.Δ (προ καλοκαιρών διακοπών). Μέχρι το τέλος της ημέρας κάθε στιγμή καλοκαιρινής ευτυχίας πέφτει σε αυτήν την μαύρη τρύπα και κάθε ανάμνηση αυτής της περιόδου μοιάζει μακρινό παρελθόν.

Ο τελευταίος άνθρωπος πάνω στη γη είναι ο σπασίκλας του γραφείου. Αυτός που μικρός δεν παίζει έξω με δική του πρωτοβουλία για να μη λερώσει τα ρούχα του χωρίς να του πει η μαμά του. Είναι αυτός που ως έφηβος μισεί το διάλειμμα και μένει στο σχολείο σε ώρα κενής. Αυτός που στο πανεπιστήμιο δεν δίνει τις σημειώσεις του για παραδειγματισμό. Θέσει απουσιολόγος και όχι παρουσιολόγος, ξέρει ανά πάσα στιγμή ποιος είναι στο γραφείο και ποιος όχι, αφού ο ίδιος άνθρωπος θα πάει πρωί πρωί στο γραφείο, πρώτο γραφείο πιστός στη συνήθεια του πρώτου θρανίου και έρχεται 5’ λεπτά πριν σχολάσεις για να σου ζητήσει κάτι ΕΠΕΙΓΟΝ ή ΆΜΕΣΑ κάτι που εκκρεμεί εδώ και δύο μήνες.

Έχει το αντί-κάρμα, δηλαδή είναι πάντα ο λάθος άνθρωπος τη λάθος στιγμή στο χειρότερο μέρος, με μνήμη -και φυσικά πατημασιά- ελέφαντά. Κι ενώ εσύ εύχεσαι στο σύμπαν να σου δώσει την υπομονή να καταπιείς το ποτήριον τούτο και δύναμη να δεχτείς αυτά που δεν μπορείς να αλλάξεις, αυτός εύχεται τον Οκτώβρη να πάνε όλα τα ρολόγια μια ώρα πίσω για να κερδίζουμε μια ώρα εργασίας.

Εσύ είσαι το παράδειγμα του νόμου του Μέρφι. Είσαι ο τύπος που όλες οι συνθήκες- καιρός, κίνηση στο δρόμο, χρόνος κ.λπ.- λειτουργούν προσωπικά εναντίον σου. Είσαι η φιγούρα στα καρτούν με το σύννεφο, που βρέχει αποκλειστικά πάνω σου. Είσαι αυτός που αργεί το πρωί, φτάνει καταϊδρωμένος στα ραντεβού του, πάντα βιάζεται, ποτέ δεν προλαβαίνει, που ξεχνά πάντα κάτι που πρέπει να θυμηθεί και θυμάται κάτι που δεν πρέπει. Οι προθεσμίες για σένα λήγουν στις 23:59 και το γραφείο σου μοιάζει με πολεμική ζώνη, όμως μικρός έπαιξες με τα χώματα και έφηβος δεν διάβασες τα «ματωμένα χώματα». Αν κάποια στιγμή χαλαρώσεις και ξεχαστείς απ’ όλα αυτά, θα σε επαναφέρει με το χειρότερο τρόπο τη χειρότερη στιγμή ο τελευταίος άνθρωπος πάνω στη γη. Τρανταχτό παράδειγμα η επιστροφή από τις καλοκαιρινές διακοπές!

Μαζικός πανικός εκπαιδευτικού χαρακτήρα

Τον Σεπτέμβρη παραδοσιακά ανοίγουν τα σχολεία – αν τα βρουν υπουργείο παιδείας- εκπαιδευτικοί και λοιποί σύνδεσμοι τύπου γονέων και κηδεμόνων- ανοίγουν τα σχολεία. Τι σημαίνει αυτό πρακτικά. Πρωταρχικά η ζωή αρχίζει στις 6:30, στην καλύτερη περίπτωση. Η κίνηση στο δρόμο εξελίσσεται δραματικά σε βαθμό ακινησίας με παράπλευρο δράμα την εξαφάνιση των χώρων και πιθανοτήτων στάθμευσης ήδη από την περίοδο των εγγραφών. Αυξάνονται οι οικονομικές ανάγκες για τις σχολικές και εξωσχολικές δραστηριότητες και όλα επαναφέρονται σε τάξη και οι μαθητές στην τάξη του ίδιου θρανίου. Οι πιο μικροί μαθητές γράφουν αυτή τη θλιβερή έκθεση με θέμα «πως πέρασα τις διακοπές μου» και οι πιο μεγάλοι πανικοβάλλονται ήδη για την εξεταστική περίοδο.

Επιχειρηματικά αυτή την περίοδο ανοίγει η αγορά σε απαραίτητα αξεσουάρ για την σχολική περίοδο και η καλύτερη κίνηση είναι να ανοίξεις περίπτερο κοντά σε ένα σχολείο. Όσον αφορά στην μαγεία των μαθητικών των χρόνων αχνοφαίνεται στη σκληρότητα του ωράριού 7:30 - 13:30 και ίσως κάποιος σε μια στιγμή αδυναμίας ή επιφοίτησης να τα άλλαζε τα μαθητικά τα χρόνια με ένα ταξίδι στην Καραϊβική ας πούμε.

Άλλα φαινόμενα Σεπτεμβρίου

Με ή χωρίς πρωτοβρόχια ο Σεπτέμβρης είναι ο μήνας της φθινοπωρινής ισημερίας και της συγκομιδής των σταφυλιών. Δεν σηματοδοτεί μόνο την αρχή του σχολικού έτους αλλά και του πολιτικού έτους. Σηματοδοτεί την αύξηση μια γενικότερης κίνησης εργασιών και γεγονότων. Είναι επίσης η εποχή που έχουν γενέθλια τα παιδιά των Χριστουγέννων και της ευχής του πρωτοχρονιάτικου ροδιού για γονιμότητα και καλοτυχία. Είναι τα παιδιά μιας ευχής που έπιασε και σε αυτό το κλίμα εύχομαι να πιάσει και η δήλωση του Φοίβου Δεληβοριά πως «κάθε Σεπτέμβρη θα γεμίζουν όλα φως». Κι αν δεν πιάσει, παραμένοντάς σε μουσικό ύφος, «σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ»! Καλή αρχή!