Ο Μακάριος προδόθηκε από την καρδιά του και το νέο μεταδόθηκε αστραπιαία παντού. Θρήνος κι οδυρμός στην κηδεία του.

Όταν για πολλά χρόνια μετά τον θάνατό του το σύνθημα που ήθελε τον Μακάριο να «ΖΕΙ», εμφανιζόταν ακόμα σε τοίχους, αφίσες, φωτογραφίες, ακόμα και σπίρτα, μπορούμε άνετα να καταλάβουμε τι τεράστιο κύμα ανασφάλειας είχε απλωθεί στο νησί μετά τον θάνατό του. Και όλο αυτό, μάλιστα, μόλις τρία χρόνια σε μια χώρα που θρηνούσε ακόμα τις συνέπειες της εισβολής.

Δείτε πιο κάτω εικόνες και βίντεο από τη μέρα της κηδείας, που έγινε 5 μέρες μετά, στις 8 Αυγούστου.

 

Φωτογραφίες: xronografos.com

 

Η -για 33 χρόνια- άταφη καρδιά του Μακαρίου

Στο βιβλίο «Κυπρίων ιατρών έργα» του γιατρού Λάκη Αναστασιάδη, αναφέρεται ότι η νεκροψία στη σορό του Μακαρίου διενεργήθηκε επί τόπου στο κρεβάτι όπου πέθανε στην Αρχιεπισκοπή, «με πρωτόγονες και απαράδεκτες νεκροτομικές διεργασίες». Κι αυτό γιατί ιθύνοντες του στενού περιβάλλοντος του Πρώτου Προέδρου, δεν ήθελαν να μεταφερθεί το σώμα του στο νεκροτομείο. Ως αποτέλεσμα δεν κατέστη δυνατή η καταγραφή επίσημης νεκροτομικής έκθεσης.

 

Η νεκροψία έγινε από τον παθολογοανατόμο του Νοσοκομείου Λευκωσίας, Πάνο Σταυρινό, στην παρουσία των γιατρών Λυσσαρίδη και Καλπιάν. Ο Σταυρινός είπε στο συγγραφέα του βιβλίου ότι: «Τα στεφανιαία αγγεία είχαν εκτεταμένες στενώσεις με διάχυτη ασβεστοποίηση και σκλήρυνση τους. Υπήρχε ουλή παλαιού εμφράγματος, αυτού που είχε υποστεί τον Απρίλιο του 1977. Η καρδιά παρουσίαζε υπερτροφία και το βάρος της υπολογίσθηκε -δεν είχαμε την απαραίτητη ζυγαριά για ακριβές μέτρημα- σε περίπου 450 – 480 γραμμάρια. Την καρδιά την αφαίρεσα από τη σορό και τη μετέφερα προσωπικά στο Λονδίνο για περαιτέρω εξετάσεις, κατόπιν οδηγιών του τότε Κυβερνητικού Εκπροσώπου, Μιλτιάδη Χριστοδούλου».

Από τις εξετάσεις των Άγγλων δεν διαπιστώθηκε τίποτε διαφορετικό και επιστρέφοντας στην Κύπρο ο Σταυρινός προχώρησε σε ταρίχευση της καρδιάς, την οποία παρέδωσε στην Αρχιεπισκοπή για φύλαξη.

Η καρδιά του Μακαρίου παρέμεινε στην Αρχιεπισκοπή μέχρι το 2010 και 33 χρόνια μετά το θάνατο του τοποθετήθηκε στον τάφο του στο Θρονί της Παναγιάς του Κύκκου, με πρωτοβουλία του Αρχιεπισκόπου Χρυσοστόμου.