Σκοπός μας δεν είναι να «εξετάσουμε» ποιος είναι ο πιο δεινός καρναβαλιστής της πόλης. Παρόλα αυτά, κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι αυτός ο άνθρωπος έχει ταυτίσει το όνομά του με το Λεμεσιανό Καρναβάλι. Τόσο γιατί μασκαρεύεται ανελλιπώς για περισσότερο από μισό αιώνα τώρα, κυρίως όμως γιατί με την ιδιότητά του ως Πολιτιστικός Λειτουργός του Δήμου για 38 ολόκληρα χρόνια, έχοντας μάλιστα την ευθύνη για το καρναβάλι, βοήθησε στο ξαναστήσιμο και την αναβίωση του καρναβαλιού μετά την Εισβολή, βάζοντας μαζί με τους εκάστοτε Δημάρχους και άλλους λάτρεις του καρναβαλιού το δικό του λιθαράκι σε αυτό που γνωρίζουμε και απολαμβάνουμε όλοι σήμερα ως Λεμεσιανό Καρναβάλι.

Ο Κλέων Αλεξάνδρου μίλησε στη CITY, παραχωρώντας μας μάλιστα πλούσιο ρετρό φωτογραφικό (δικό του) υλικό!

Εδώ και ποσά χρόνια συμμετέχετε στο καρναβάλι της Λεμεσού;

Σχεδόν 55 χρόνια. Από τότε που ήμουν 15 ετών ντυνόμουν πελλόμασκα και συμμετείχα στα καρναβάλια. Ήταν ανέκαθεν η μεγάλη μου αγάπη και το πάθος μου.

Και για πόσα χρόνια ήσασταν Πολιτιστικός Λειτουργός του Δήμου Λεμεσού και δη υπεύθυνος για το Καρναβάλι της πόλης;

Για 38 ολόκληρα χρόνια εργαζόμουν ως Πολιτιστικός Λειτουργός στον Δήμο Λεμεσού. Ήμουν υπεύθυνος του καρναβαλιού της πόλης. Αρχικά ξεκινήσαμε να στήνουμε το καρναβάλι μετά την εισβολή και ήμουν ο πρώτος που έζησε την αναβίωσή του. Έβαλα κι εγώ το δικό μου λιθαράκι στο καρναβάλι της Λεμεσού. Κάναμε πολλές προσπάθειες για να καταφέρουμε να πείσουμε τον κόσμο να βγει από το σπίτι και να μασκαρευτεί. Πάντα σε συνεργασία με τους εκάστοτε δημάρχους.

Είχατε την ευκαιρία να πάτε και σε άλλες χώρες για το καρναβάλι;

Ναι, πήγα Ιταλία, Ισπανία, Μάλτα, Πάτρα, Βουλγαρία και Κροατία.

Πώς θα συγκρίνατε το εδώ καρναβάλι, της Λεμεσού, σε σχέση με τα όσα είδατε στο εξωτερικό;

Αυτό που μπορώ να πω είναι πως όλα τα καρναβάλια είναι παρόμοια. Κατά καιρούς επισκεπτόμουν συνέδρια σε άλλες χώρες, τα οποία ήταν αφιερωμένα στα καρναβάλια και παρουσίαζα το καρναβάλι της Λεμεσού, μέσω φωτογραφιών και βίντεο. Αυτό που ξεχώριζαν οι άλλες χώρες από το δικό μας καρναβάλι ήταν, αρχικά η σάτιρα, αλλά και τα άρματα των κανταδόρων, που είναι κάτι το διαφορετικό. Μόλις έβλεπαν τους κανταδόρους ενθουσιάζονταν και χειροκροτούσαν.

Κύριε Κλέων, ποιες χρονιές θυμάστε πιο έντονα τα καρναβάλια της πόλης και γιατί;

Όλες οι χρονιές είχαν ξεχωριστά χαρακτηριστικά. Θυμάμαι έντονα το πρώτο καρναβάλι, το 1981, τότε που ξεκίνησε να μπαίνει σε οργανωμένη βάση. Έχει αποτυπωθεί στο μυαλό μου η στιγμή που είχαμε πρόβλημα με την Βασίλισσα του Καρναβαλιού η οποία ήταν υπέρβαρη και δεν μπορούσε να ανέβει στο άρμα και αναγκαστήκαμε να την σηκώσουμε με τα χέρια μας. Έντονα θυμάμαι και το καρναβάλι του 1999. Ήταν η τελευταία φορά που παρέλασα με την αείμνηστη Λούλα Σιούσμιθ. Πρόκειται για τη γυναίκα που έφτιαχνε τους Καρνάβαλους. Ήταν πρωτεργάτης του καρναβαλιού.

Δείτε πιο κάτω ένα gallery με ακόμα μερικές φωτογραφίες από το Λεμεσιανό Καρναβάλι: